Skírnir - 01.01.1893, Qupperneq 56

56
Frakkland.
l>ví almennt illa fyrír máli logleysingja. Þ6 vex flokkur þeirra ár frá
ári og margir nafnkendir menn hallast nú að skoðun þeirra, þótt lítið
heri á, en sumir kannast við með skýrum oiðum, að þeir séu lögleyBÍng-
jar, svo sem hinn frægi landfræðingur Elisée Keclus.
En því er miður, að til eru annars konar lögleysingjar en þeir, sem
getið hefir verið um. Það eru b6far, sem ekki svífast að drepa menn
hrönnum saman, ýmist að gamni sínu eða til að hefna sín eða til þess
að fá tækifæri til að ræna og rupla. Þessum lögleysingjum er alment
blandað saman við hina, enn sem komið er, og er ekki auðvelt að gera
greinarmun á þeim, eptir fregnum þeim, sem standa í blöðunum. Hér
verður þvi að segja frá athæfi lögleysingja á Frakklandi í einu, þótt það
séu að eins lögleysingjar af hinu lakara tagi, sem eiga þátt í því, sem
hér verður tekið fram.
Aðalvopn lögleysingja hafa verið ýmB sprengitól, enn sem komið er.
Þeir sem stiltari eru og betur vilja munu þó eiga lítinn þátt í þessu, en
bófarnir, lögleyBÍngjarnir af verra taginu, hafa ekki sparað að reyna til
að sprengja náungann í lopt upp og hefir það stundum tekizt.
16. mai náði franska löggæzluliðið fimm lögleysingjum í grend við
París. Þeir voru að búa til sprengitól og höfðu þegar smíðað allmarga
af þessum þokkagripum. Allir voru þeir óbótamenn, marghýddir þjófar og
þar fram eptir götunum. Þeir fengu makleg málagjöld og var vel
farið. I
Seinna hluta ársins má heita að hver sprengingartilraunin hafi rekið
aðra. 1 nóvember var sprengd vél í Marseille við hús herforingja nokk-
urs. Manntjón varð ekki, en allmiklar skemdir á húsum. Þegar farið
var að rannsaka vetvanginn komst upp, að rnikill viðurbúnaður hafði
verið gerður í borginni til sprenginga, en varð ekki úr að sinni.
9. desember varð sá atburður i Parísarborg, er miklum tíðindum þótti
sæta. Þá varpaði Vaillant nokkur sprengivél frá áhorfendasæti í þingsal
fulltrúadeildarinnar ofan í þingsalinn. Svo var til ætlazt, að vélin spryngi
ekki fyr en niðri á gólfi, en um leið og Vaillant varpaði henni frá sér,
kom kona við hann, sem sat við hliðina á honum, og varð þetta til þess,
að vélin rakst á handriðið fyrir framan áhorfendapallinn og brast í sund-
ur áður en hún náði gólfinu. 20 manns særðust og þar á meðal Vaillant
sjálfur, enginn beið bana af. Heppni var, að ekki varð meira úr tilræðinu,
því hefði sprengivélin komizt alla leið áður en hún sprakk, mundi hafa
orðið hið mesta manntjón, Furða var, hve lítið uppþot varð í þing-