Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.12.1906, Side 3

Skírnir - 01.12.1906, Side 3
Skírnir. Islenzk þjóðlög. 291 segja óbreytt framan úr miðöldum og fram á þennan dag, sem aðrar þjóðir eru fyrir löngu búnar að glata og gleyma. Af þessu leiðir einnig það, að mörg þjóðlög vor eru með eldra sniði og fornlegri blæ en þjóðlög nágrannaþjóðanna og likari því, sem þjóðlög tíðkuðust á miðöldunum. Að því er snertir eðli og einkenni hinna íslenzku þjóðlaga má geta þess, að í mörgum þeirra eru ráðandi hinar fornu kirkjutóntegundir; mörg þeirra eru í hinni d ó r i s k u tóntegund (d til d án cis), mörg i hinni m i x o- 1 ý d i s k u (g til g án fis), mörg í hinni s ó 1 i s k u (a til a án gis) og mörg í reglulegum dúr; en langflest eru þau í hinni 1 ý d i s k u tóntegund (f til f án b), einkum tví- söngslögin, en hér hefir tvísöngur verið tíðkaður um mörg hundruð ára. Flest eru lögin andleg eða við andlega texta, enda var meiri hlutinn af þjóðarskáldskap vorum á liðnum öldum andleg ljóð; flest eru þau með alvörublæ og nokkuð þunglamaleg og voru þau ávalt fremur seint sungin, og svo eru tvísöngslögin sungin enn í dag. Yms íslenzk handrit bera það með sér, að hjá oss heflr verið sungið með tveimur, þremur og fjórum rödd- um á liðnum öldum, og er enginn efi á því að landar vorir, einkum klerkarnir, hafa í katólskri tíð og einnig fyrst eftir siðaskiftin verið vel að sér í söng og lagt mjög mikla stund á þá list. En þríraddaður og fjórraddaður söngur hefir án efa lagst niður hjá oss eftir að kom fram á 18. öld, ef ekki fyr, en þá var tvísöngurinn tíðkaður því meir. Og af því hinn íslenzki tvísöngur er hinn ein- kennilegasti og þjóðlegasti þáttur íslenzkra þjóðlaga, skal hér farið nokkrum orðum um hann sérstaklega. Kvintsöngur var um langt árabil hafður um hönd á Norður-Englandi og Skotlandi og eru áreiðanlegar sagnir til um það, að hann fluttist þangað inn í landið mjög snemma á öldum, líklega um eða fyrir árið 1000, — ekki frá Suðurlöndum, ekki frá Frakklandi eða Þýzkalandi heldur með víkingunum frá Norðurlöndum, Noregi og Danmörku. Söguritari einn enskur, Giraldus Cam- brensis að nafni, lifði á 12. öld og samdi þá rit, er heitir 19*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.