Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1906, Síða 6

Skírnir - 01.12.1906, Síða 6
294 Islenzk þjóðlög. Skírnir. Því hefir verið haldið fram í ýmsum íslenzkum bók- um til skamms tíma, að Erasmus Villadsson, józkur að ætt, síðast prestur á Breiðabólsstað í Fljótshlíð (f 1591), hafi fyrstur manna flutt tvísöng inn í landið, og á þetta leggja þeir fúslega trúnað, sem ætla að vér Islendingar eigum ekkert sjálfir í þessum efnum en höfum alt fengið að láni. En það vill svo vel til, að hægt er að sanna, að þetta nær engri átt. Sést það bezt á því, að vér eig- um handrit með íslenzkum tvísöng, ekta kvintsöng, frá 1473, eða 120 árum áður en síra Erasmus dó. Og ekki getur Erasmus þessi verið upphafsmaður þess tvísöngs hér á landi, sem Lárenzíus Kálfsson Hólabiskup var að amast við meira en hálfri þriðju öld áður eða um 1320, er hann vildi hvorki láta »tripla né tvísyngja, kallandi það leik- araskap, heldur syngja sléttan söng eftir því sem tónað væri á kórbókum«. (Bisk. sög. I. 847). Þar sem dr. Hammerich í riti sínu, er áður er nefnt, minnist á það, hve almenn hin 1 ý d i s k a tóntegund sé í íslenzkum þjóðlögum, einkum tvísöngslögunum, segir hann enn fremur: »En það er spurning, sem ekki verður svar- að að sinni, hvort þessa tóntegund ber að skoða hér sem leifar frá kirkjutóntegundum miðaldanna, eða hvort vér höfum hér fyrir oss upprunalegan íslenzkan (eða norsk- an?) tónstiga, sem heyrir þjóðinni til og hefir heyrt henni til áður en hún varð fyrir áhrifum utan að«. Það má taka það fram, að oss, sem erum fæddir og upp aldir við tvísöng, þykir hann bæði fagur og viðkunn- anlegur, sé hann vel sunginn; oss finst hinn stækkaði kvart (frá f til h í staðinn fyrir frá f til b) hvorki ljótur né erfiður viðfangs. Góðum tvísöngsmönnum fellur ótrú- lega létt að hitta tónana í hinni 1 ý d i s k u tóntegund, og eru þeir mjög leiknir í því að stökkva ýmist upp fyrir eða niður fyrir þann, sem lagið syngur, og gjöra það ávalt á hentugasta tíma. Oftast er tvísöngur sunginn þannig, að einungis tveir syngja, sinn hvora röddina, og fer söng- urinn þá að jafnaði bezt; en stundum, þegar margir eru saman komnir, er hann sunginn þannig, að nokkrir menn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.