Skírnir - 01.12.1906, Síða 49

Skírnir.
Þrjár spurningar.
Eftir
Leo Tolstoj.
Einu sinni var konungur; hann hélt að alt mundi
sér að óskum ganga ef hann vissi jafnan þrent: í fyrsta
lagi, hve nær hvert verk skyldi vinna, í öðru lagi,
hverja hann ætti að leggja lag sitt við og hverja
hann ætti að forðast, og í þriðja lagi — og það varaðal-
atriðið, hvaða verkefni væri mest um vert allra. Og er
konungurinn hafði ihugað þetta, lét hann það boð út
ganga um ríki sitt, að hann mundi sæma hvern þann
stórgjöfum, sem gæti kent honum að velja rétta stund til
hverrar framkvæmdar, að vita að hvaða mönnum hon-
um mætti mest gagn verða og loks hvernig vitað yrði
með óyggjandi vissu, hvaða málefni væri mest um vert
allra.
Og lærðir menn komu á fund konungsins og svöruðu
spurningum hans; en ekki bar þeim saman.
Fyrstu spurningunni svöruðu sumir að eins á þá leið,
að velja mætti rétta stund til hverrar framkvæmdar, ef
gerð væru fyrir fram ákvæði um hvern dag, mánuð og
ár og hvergi út af brugðið. Með þeim einum hætti
verður hvert verk af hendi leyst á réttum tíma, sögðu
þeir. Aðrir töldu það ógjörning að ákveða það fyrir
fram, hvað gjöra skyldi á hverri stund, menn mætru ekki
láta glepjast af fánýtum skemtunum, yrðu að gefa stöð-
ugan gaum að viðburðanna rás og gjöra svo það sem
gjöra þyrfti. En aðrir sögðu, að þótt konungurinn gæfi
22