Skírnir

Volume

Skírnir - 01.12.1906, Page 61

Skírnir - 01.12.1906, Page 61
Skírnir. Nokkur orð um bókmentir vorar. 349 Tjókmentir vorar eru snauðar og fábreyttar að þvi er snertir sagnagerð og sjónleikagerð. Oss vantar þar mikið, •og eigi bókmentirnar að gerast öflugur aðili menningar vorar framvegis, þá verður að skapa ný skilyrði i slíkum ■efnum. Liggur þá beinast við að spyrja: Hvað veldur þessum bókmentaskorti ? Sumir halda því fram, að þetta komi af því, að ís- lenzk skáld yfir höfuð hafl ekki fengið enn þá svo mik- inn þ r o s k a í list sinni, að þau geti verulega fengist við :annað en ljóðaformið, annars mundu þau skrifa sögur eigi síður en yrkja kvæði. Líklegt er, að þetta eigi við nokkur rök að styðjast. En hvað mundi valda slíku þroskaleysi í raun réttri? Vér eigum alveg vafalaust allmörg skáld, sem hefðu getað orðið góðir sagnahöfundar •ef ástæður hefðu leyft. En skilyrðin, sem þau búa við, gera það að verkum, að þau hafa farið á mis við þann snemmkvæma æfingarþroska, er sá maður fær, sem getur valið sér starf þetta frá upphafi eða gefið sig nálega við því einu. Og það mun því sannast mála, að þessi bók- mentaskortur hjá oss sé ekki því að kenna að ýms skáld vor vanti eðlisgáfu í þessa átt, heldur mun hann fremur vera sprottinn af þvi, að enginn hefir getað 1 i f a. ð a f þ v í að vera rithöfundur hér á landi. Mér virðist svo sem dæmin séu deginum ljósari í þessu efni. Hingað til hefir bókamarkaður vor verið svo þröngur, — sem líka er eðlilegt að nokkru leyti, — að óhugsandi var, að nokkur maður gæti lifað af því að rita sögur handa þjóðinni, en á hinn bóginn hefir fjárveitingarvaldið haft í mörg horn að líta og ekki tekist að finna þá menn, sem áttu skilinn styrk og hjálp til þessa nauðsynjaverks. Hvað hcfir svo orðið um þá menn, sem annars hafa ef til vill ágæta hæfíleika i þsssum efnum ? Þeir hafa auðvit- að valið sér einhvern veg, þar sem þeir gátu fengið að éta, neyðst til að berjast á einhvern gagn-ólíkan hátt fyrir tilveru sinni, að líkindum oft með andlegri uppgjöf og afsali þess, sem þeir áttu dýrast og fegurst í eigu ■sinni. Því að það er mikill misskilningur, að eins auðvelt
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.