Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.12.1906, Side 88

Skírnir - 01.12.1906, Side 88
376 Ritdómar. Skírnir. draumi og segir henni að nú sé hún leyst af öllum þessum ógnumr af því aS — »þú (o: Aslaug) síðast vanst á svikúm bug I og sorg þinn hefir göfgað hug«. Þetta er efni sögunnar. Annars er ramminn feldur svo laust um kvœðin, að fult yndi má hafa af að lesa þau hvert um sig, eins og einstök kvæði í venjulegum kvæðasöftium. I formálanum fyrir bókinni hefir Bjarni frá Vogi hálflofað að þyða annan ljóðaflokk eftir Garborg, sem hann kallar »1 helheimi« og er hann framhald á Huliðsheimum. Mór datt í hug, þegar jeg var búinn að lesa bókina: Það er skrítið að þetta skuli vera þýðing á útlendum skáldskap. — Þetta gettir ekki verið eingöngu að þakka snild þ/ðandans; skáldið- bl/tur sjálft að vera borið hjá náskyldu fólki. Þessi Garborg hlyt- ur að heyra og sjá alveg eins og íslenzkur baðstoful/ður, nema ef vera skyldi að trúin og hjátrúin sé rneiri í hans landi en hér. Og þegar hann er kominn á íslenzkan búning, þá hrjóta frá honum vísur, hver á fætur annari, sem eg hefði svarið að væru eftir Jónas Hall- grímsson eða Þorstein Erlingsson. En Huliðsheimar eru ekki fyrsta bókin, sem synir þessi ættarbrögð. Allir, sem hafa lesið sveitasögur Björnsons, verða strax varir þess, hve norskt sveitalíf og hugsunarháttur norsks bændal/ðs líkjast því, sem hór er. Svona þ/ðingar ættu að vera þeim, sem ekki geta þ/tt, gott ráð um að hætta að þyða, en hinum, sem geta, leiðbeining um hvað þeir eigi að þ/ða. Meira af svona bókum. G. T. H. * * * BENEDIKT GRRÖNDAL áttrædur: 1826-1906. Síðastliðinn 6. október varð Benedikt Gröudal áttræður. Svo- sem uærri má geta, var honixm s/nd hin mesta hluttekniug við það tækifæri; meðal annars gengu stúdeutar í fjölmennum flokki í blysför og fluttu honum kvæði, og margt var fleira gert til þess,. að þakka skaldinu gamalt og gott. Eu iíklegt er, að fátt af því hafi skáldinu verið kærkomnarar en hið snotra minningarrit, sem Sigurður bóksali Kristjánsson færði Gröudal. Með því að minningarrit þetta er laust við allan oflofs- stíl og venjulegan erfiljóðasón, eins og oft vill verða, þegar um. slíkar bækur er að ræða, vildi eg vekja athygli manna á ritinu. Það er mjög fróðlegt og skemtilega ritað; má margt af því læra —
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.