Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1909, Síða 36

Skírnir - 01.08.1909, Síða 36
228 Abraham Lincoln. inni niðurstöðu. Þegar hann las eitthvað, sem honum þótti mikið til koma, hripaði hann það niður á spæni eða smá- fjalir, þangað til hann gat náð ser í pappír. Er hann fór að læra reikning, sat hann með öskuskúffu foreldra sinna á hnjánum og reiknaði dæmin á hana, og skóf þau svo aftur út með tigilkníf föður síns. Frá blautu barnsbeini rækti hann alt, sem hann lagði fyrir sig eða átti að gera, með stakri alúð og samvizkusemi, og gat sér traust og vinsældir hjá öllum mönnum, sem hann átti nokkur mök við. Framan af æfinni lagði Lincoln margt á gjörfa hönd. Hann var timburmaður, formaður á árpramma, slátrari, póstmeistari í litlu þorpi, landmælandi og liðsforingi í skærum landa sinna við Indíána. En aldrei gafst honum færi á að eiga vopnaviðskifti við þá, og sagðist honum síðar svo frá, að hann hefði að vísu átt margar blóðugar orustur við mývarginn, en aldrei átt kost á að sýnaskot- fimi sína nema á blómlaukum á víðavangi. Abraham var með hæstu mönnum á vöxt, 3 álnir og 4 þumlungar, en slánalega vaxinn og útlimastór með afbrigðum. Andlitsfallið var ófrítt og hörundið þegar í æsku gulgrátt og skorpið. Hann var rammur að afli og afbragðs glímumaður á ameríska vísu. Lítt barst hann á í klæðaburði. Hversdagslega var hann í víðri ullarskyrtu og nærskornum brókum, er skröltu upp á mjóalegg; á höfði bar hann loðhúfu. Þótt hann væri heldur stirður í öllum snúningum, var hann þó kurteis í framgöngu og þýður í viðmóti. Yfirbragðið var öldurmannlegt og stilli- legt, augun snör og blikandi, þegar hann ræddiívið menn, en endranær draumhýr og víðsæ. Vel var hann málifar- inn, fyndinn og gamansamur, slyngur og skjótur til and- svara og sagði manna bezt skrítlur og kýmisögur. Hann var snemma þunglyndur og hefir því verið fleygt, að ástarvonbrigði hafi valdið því; hitt er víst, að hann hratt því af sér með þreki sínu og karlmannslund. Hugsjón- um sínum var hann trúr og beittist fyrir þær, en fargaði þeim ekki til frálags og búdrýginda.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.