Skírnir - 01.12.1915, Blaðsíða 30

366
Nýtt landnám.
óbygðum. En mestu skifti, að það yar að kalla óbygt.
Nokkrar skrælingjaættkvíslir flökkuðu þar um illa búnar
að vopnum og klæðum, þektu ekki járn né menningu og
gátu því ekkert samneyti við Islendinga átt. Því síður
haggað tungu vorri eða þjóðerni.
Það fer ekki hjá því, að fyrir hugskoti hvers íslend-
ings, sem les um fund Vínlands, líði draumsjónir um fram-
tíð þá, sem norrænir menn hefðu getað átt í þessu landi,
íslenzku frá hafi til hafs. Hvílíkt heimkynni hefðu ekki
íslenzkar bókmentir, listir, vísindi og hvers konar íslenzk
menning fengið þar. Þar hefði líka verið verkefni fyrir
bjartar hetjur að brytja niður lævísan skrælingjann rauð-
skinnaðan. En hvert lá svo leiðin frá Ameríku og hvar
vóru norrænum mönnum takmörk sett? Hagur hinnar
norrænu ættkvíslar væri vafalaust annar, hefðum við
borið gæfu til að nema Vínland.
Missir Vínlands er upphafið að raunasögu íslendinga,
sem sjaldnast síðan þá hafa skilið tíma sinn. Hefði nor-
ræn nýlenda verið á Vínlandi, hefði ísland og Grænland
verið eðlilegir áfangastaðir á leiðinni milli Norðurlanda og
Vinlands. Island hefði þá ekki þurft að þola það að verða
afskekt og gleymt norður í sæ. Atburðir eins og einokun,
hungurdauði og sorg sorganna, morð vopnlausra íslend-
inga á Grænlandi, hefðu þá aldrei getað átt sér stað.
Grrænland er ekki nema 40 mílur í vestur frá íslandi,
en þó mun íslendingum nú ókunnugt um þær slóðir. And-
spænis Reykjavík, hinu megin við sundið er nýlendan
Angmagsalik með 400 íbúa. Grænland er 2 miljónir Q'
kílóm. að stærð. Hið innra er alt hulið jökli, en landið
er víða autt tugi mílna upp frá ströndinni. Hafið við
strendurnar er auðugt að fiski. Á sumrin fyllast firðirnir
af loðnu. Þorsksganga er þar mikil og heilagfiskismið
bezt í heimi og hákarlamið góð. í ám er bæði lax og
silungur og hvorttveggja í ríkum mæli. Þar á móti geng-
ur sel- og hvalveiði til þurðar, þvi dýr þessi eru veidd
mikið. Fuglabjörg eru þar mikil, eggver og æðarvarp,
en tekjurnar af fuglinum fara ekki að vonum, því jafnvel