Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1915, Síða 79

Skírnir - 01.12.1915, Síða 79
Bismarck. 415- til hálfs, því að hann kallaði saman ráðgjafarþing, þegar honum þóknaðist. En vilji manna var að þingið kæmi saman á fastsettum tima og væri löggjafarþing. Bismarck vildi og að þingið væri kallað saman í ákveðinn tíma, en að öðru leyti fylgdi hann konungi. Vakti hann því skjótt eftirtekt á sér, en einkum þó árið eftir í óeirðum þeim, sem þá urðu. Eftir febrúarbyltinguna í Frakklandi kom mikil ólga í Þýzkalandi og urðu stjórnirnar að láta undan. Prússakonungur kallaði saman þingið í annað sinn. En áður en það kom saman, urðu bardagar i Berlinni og varð uppreistarherinn yfirsterkari. Þá bjó Bismarck bændur sína vopnum til þess að verjast því að uppreistarfáni yrði undinn upp á næstu grösum við hann. Skundaði því næst til höfuðstaðarins og vildi fá stjórnarherinn til þess að reka af sér slyðru orðið, en fekk engu til vegar komið. Hann bauð sig fram við þingkosningar þá um vorið, en féll, því að bændur máttu eigi við bæjalvðnum. En er óeirðir þessar höfðu staðið um sumarið og konungur loks bjóst að hnekkja þeim, þá var Bismarck tilnefndur meðal annara ráðherraefna. Konungur skrifaði þessa athuga- semd við nafn hans: »Hæfur, þegar byssustingir ráða lögum og lofum«. Þá var þingið flutt til Brandenborgar að ráði Bismarcks og óeirðirnar bældar niður. Þingið var rofið undir árslok 1848, en þá þegar gefin stjórnarskrá samkvæmt kröfum frjálslynda flokksins. Nú var boðað til nýrra kosninga og þá vann Bismarck og var kosinn á þingið 1849. Þá hafði þjóðfundur alls Þýzkalands staðið frá 1848, og varð sú niðurstaða þar að gera Friðrik Vilhjálm kon- ung Prússa að keisara yfir öllu Þýzkalandi og láta keis- aradóminn ganga að erfðum til arfa hans. En konungur neitaði. Bismarek félst á það og lýsti því skýrt og skor- inort í mikilli ræðu, sem hann hélt: »Sameining Þýzka- lands viljum vér allir, en eg vil hana ekki með þessu fyrirkomulagi«. Bismarck þótti stjórnarfyrirkomulagið alt of laust í sér, einkum mislikaði honum það, að keisari átti ekki að hafa nema frestandi neitunarvald. Vafalaust
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.