Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1982, Qupperneq 145

148
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
maí 1857 er hann byrjaður að taka myndir.25 Viku siðar sendir hann frænku
sinni, Sigríði Thorgrímsen, sem dvelst í Kaupmannahöfn hjá Jóni Sigurðs-
syni, mynd af sér: „misfóstur sem á að vera copiann af mér hefði hún ekki
orðið alltof svört.“26 ,,Jeg veit ekki betur en það sje sú liótasta, sem tekin
hefur verið í Christiania í vetur.“27
Lærimeistari Siggeirs hét Carl Christian Wischmann,28 Dani, sem var upp-
haflega mannamyndamálari, en sneri sér síðan að ljósmyndun, fyrst
daguerreotýpum, en síðar öðrum myndgerðum. Wischmann hefur verið
framarlega í iðninni í Christianíu, þegar Siggeir dvelst þar, því árið 1857 hefur
hann tekið myndir til fjöldaframleiðslu af krónprinsi Svíþjóðar og Noregs,
síðar Óskari II, með konu og dóttur.29
Það er undrunarvert að Siggeir skuli frekar hafa kosið að læra að taka
daguerreotýpur en ljósmyndir með votum plötum. Blómaskeið daguerreotýp-
unnar var liðið. Nokkrum árum eftir að Siggeir lærir aðferðina er endanlega
hætt að taka ljósmyndir með henni annars staðar á Norðurlöndum.30 Hann er
því að læra úrelta aðferð sem auk þess var dýrari. Þessi seinheppni átti eftir að
verða afdrifarík fyrir ljósmyndaferil hans.
Sumarið 1857 er Siggeir í förum með Bruu kaupmanni og koma þeir við á
Eskifirði, Vopnafirði, Raufarhöfn, Eyjafirði og Akureyri til að selja
varning.31 Um haustið sest Siggeir að á Hallfreðarstöðum í Hjaltastaða-
þinghá. Þaðan skrifar hann Páli bróður sínum bónarbréf. En áður en hann
ber upp erindið segir hann Páli af högum sínum:
Á Eskjufyrði hafði jeg það fyrir stafni að daguerreotypera, eða sem jeg
hef heyrt menn kalla að taka sólmyndir. Þessa íþrótt numdi jeg í
Norvegi í vetur bæði mer til afþreyíngar og svo hálft um halft í von um
að það mundi launa ómakið á þeim stað hvar ekkert þessháttar exis-
terar. Samt birjaði nú ekki byrlega í haust því bæði gat jeg ekki komið
því við eins og mer líkaði vegna veðráttufars einkum byrtuleysis, því
einsog þú mannst er Eskjufjorðr nærri inniluktur af afar háum fjöllum
sem nema hurtu bestu birtuna. Samt tók jeg þar 5 myndir allvel brúk-
andi og hef góða von með að mer takist vel þegar vorar og sól hækkar á
lopti, enda ætla jeg þá ekki að liggia á liði mínu, því síður sem mer
skylst að ekki allfáir muni ætla að nota sér af kúnstinni.32
Siggeir biður Pál síðan um lán á 5 spesíum til kaupa á efnum til ljósmynda-
gerðarinnar. Peningana á Páll að senda Jóni Sigurðssyni forseta, sem Siggeir
biður að annast innkaup á ”1/6 Rammer de simpleste og Plader gode til
Daguerreotypien.“33 Hann segist ekki kæra sig um meira en 3 tylftir, en 2, ef
peningarnir hrökkvi ekki fyrir þremur. ,,Jeg þarf líka dálítið meira með nl.
smá pensla og bók sem þeir hafa með litum þessir menn til þess að gjöra Aust-