Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1995, Page 8

12
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
gylltan veldissprota með hinni vinstri. Fremst á sprotanum er lilja. María
mey er með sporbaugslaga andlit, hátt, hvelft enni, og sítt, dálítið liðað hár,
ljósjarpt, sem skiptist í miðju. Hefur hún yfir sér mjög síða, bleikrauða
skikkju, sem leggst á gólfinu, en er undir í svartbláum ermakyrtli, brydduð-
um gráu loðskinni fremst á ermunum. Bænapúltið sem stendur framan við
hana, og lítið eitt sniðhallt, er gulmálað. Nálægt miðju á vinstra enda þess
er gert innskot með ífelldri hillu, og sér á litla bók í efra hólfinu, en neðst á
púltendanum gengur upp skrautlegt úrtak. Yfir þeirri hlið púltsins sem veit
að áhorfanda hangir til hálfs skrautofinn dúkur, gulur og með brúnu munstri
blóma, neðst á honum er kögurbrún, mislit, með röð reita, og þeir í rauðum
lit, hvítum og bláum. Tíglagólfið liggur á ská inn eftir rnynd og talsvert upp
á við, svo að efri brún þess er í miðri hæð, gólfið er ljósgult og með brúnni
og fölgrænni skreytingu. Alllangt t.v. í málverkinu rís strendur stólpi, og er
op sitt hvorum megin við hann. Bak við stólpann sér inn í sal með ljósgrá-
um vegg fjærst og tunnulaga hvelfingu úr tré, setbekkur er meðfram veggn-
um, og greinilegt er að salur þessi er stór mjög. Stólpinn er með dökkum,
blágráum lit þeim megin sem fram veit, en er ljósblár að aftan. Efst í hægra
opinu, sem er bogadregið að ofan, er felld inn járngrind með gotnesku
verki, svört á lit. Hægra megin ops rís ferstrendur stólpi. Hvílir á honum
bogi, all stór, sem teygist til hægri og skerst við brún myndarinnar þeim
megin. Pallræmur, lágar, liggja frá stólpaöklanum út eftir gólfi á tvo vegu.
Opið undir boganum skiptist í tvennt í miðjunni, stendur þar gyllt súla frem-
ur grönn, samsett á langveg, og í henni þrír þættir. Hún er með gylltu súlu-
höfði, og liggja frá því tveir bogar sitt til hvorrar handar. Ofan þeirra, upp
að aðalboga, er gerð fylling. Allir þessir ýmsu húshlutar eru úr steini, og
þeim valinn ljósgrár og blágrár litur, eins og sagt var, en einnig ljósblár með
gráum blæ, og rauðblár. A ferstrenda stólpanum til hægri við járngrindina
og á boganum upp frá honum eru upphleyptar brúnir, en innan þeirra og
við þær sést lágt upphleypt skraut, sérkennilegt, og verður að því komið. I
fyllingunni, sem er með lágt upphleyptum atriðum, má sjá kringlu við
miðju, í henni er smágerð mynd konungs, einnig lágt upphleypt. Situr kon-
ungur þessi á bekk, snýr fram og heldur á ríkisepli og veldissprota. Lítill
skrautrimill gengur niður frá kringlunni að höfði gylltu súlunnar.
Inn af þessum bogum, hægra megin í málverkinu, er brúðhjónaherbergi
(latína: thalamus), með tunnulaga viðarhvelfingu. Hér er svipað tíglagólf
og á framsviðinu og í salnurn. I herberginu stendur rekkja með himni og
ársal, er snýr þversum í mynd og eilítið á ská, ársalur, sparlök og rekkju-
ábreiða með bleikrauðum lit. Svart klæði þekur vegg til vinstri í herberginu,
sem höfðalagið liggur að. Rekkjuhiminninn hangir í taugum neðan úr
hvelfingunni. Við sparlak til vinstri er hvít dúfa á flugi, tákn heilags anda.