Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1995, Blaðsíða 112

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1995, Blaðsíða 112
116 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS sögn kirkjubóndans uppbyggjast og endurbætast það snarasta vilji það ekki láta sína forsómun andraga á hærri stöðum."56 Þessi hótun virðist hafa bor- ið árangur því árið 1750 hafði kirkjubóndinn látið „reparera og uppbyggja" garðinn að austan og norðanverðu og 1753 hafði hann frá fyrra ári látið hlaða tvo faðma (um 3,5 metra) af garðinum norðanverðum.57 1754 er garðinum lýst sem svo að sunnan- og austanverðu sé hann moldrunninn (siginn) en að vestanverðu sundurhlaupinn af vatni.58 1758, 1759 og 1760 er enn við það sama59 en 1762 virðast einhverjar viðgerðir hafa verið gerðar því nú er garðurinn að sunnan- og austanverðu kallaður sæmilegur, norðurhliðin sundurhlaupin en þó uppistandandi en vesturhliðin ónýt og fallin.60 1769 er allur garðurinn uppistandandi, sumstaðar nýupphlaðinn en sumstaðar moldrunninn61 og má vera að hlutar hans hafi verið hlaðnir upp síðan 1762. 1773 er kirkjugarð-urinn talinn víða moldrunninn, og sama lýs- ing er gefin 1775,1776,1777 og 1778.62 1780 hafði enn ekki verið gert neitt við garðinn og er hann sagður þá sumstaðar gjörfallinn en víðast að falli kominn. Töldu sóknarpresturinn og aðrir viðstaddir að garðurinn væri of lítill „handa sókninni framliðnum til greftrunar" og skipaði biskup að garðurinn yrði stækkaður undireins og hann væri endurhlaðinn.63 Ekkert hafði verið gert við garðinn eða bætt við hann 178164 og 1786 hafði aðeins verið byrjað að hlaða á einum stað og höfðu sóknarmenn sér það til afsökunar að dýrleiki jarðanna í sókninni væri óþekktur og því ekki hægt að vita hvað hverri jörð bar að hlaða lang- an kafla af garðinum.65 Ari síðar hafði enn ekkert gerst og er greinilegt að prófast var farin að bresta þolinmæði. Hann felur sóknarpresti ásamt með- hjálpurum að deila kirkjugarðshleðslunni niður á ábúendur í sókninni og að ákveða hvort hlaða eigi hinn nýja garð af torfi eða grjóti. Yrði garðurinn ekki hlaðinn að ári hótaði prófastur að kæra sóknarmenn fyrir hinum ver- aldlegu yfirvöldum, sem myndu innheimta bætur fyrir hönd kirkjunnar.66 Nú var skyndilega brugðið skjótt við og í nóvember sama ár stóð séra Guðmundur Þorgrímsson ásamt meðhjálpurum fyrir uppmælingu á kirkju- garðsveggnum, sem reyndist vera 192 danskar álnir að ummáli eða 120,6 metrar. Var hleðslunni skipt á lögbýli sem þá voru í sókninni eftir afgjalds- hæð og ákveðið hvaða hluta garðsins hver skyldi hlaða: Neshverfi ásamt Gróttu skyldi hlaða upp 87 álnir eða 54,6 metra af vest- urveggnum sitt hvoru megin við sáluhlið og suður fyrir garðshornið. Þessu var skift á ábúendur á torfunni sem hér fylgir: Landlæknir skyldi hlaða 18 álnir (11,3 m), apótekari 24 álnir (15,1 m), Knútsborg 6 álnir (3,8 m), Ráða- gerði 9 álnir (5,6 m), Grótta 18 álnir (11,3 m), Nýibær 6 álnir (3,8 m) og Gest- hús 6 álnir (3,8 m). Afganginn af garðinum skyldu bændurnir hlaða efir samkomulagi í þessum hlutföllum: Bakki 21 alin (13,2 m), Hrólfsskáli 15 áln-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.