Norðurljósið - 01.01.1986, Blaðsíða 19

NORÐURLJÓSIÐ
19
bað hann heitt um að „Guð vildi frelsa syndara frá villu síns
vegar og slípa þá eins og gimsteina fyrir kórónu Endur-
lausnarans.“ Hún vitnaði sjálf: „Mér fannst ég vera eins og
byrði á hjarta þessa góða manns og ég var þess fullviss að
Guð mundi ekki bregðast honum. Þessi hugsun hélt mér frá
Helvíti og loksins leiddi hún mig til hins eina Frelsara.“
Faðir minn átti sterka þrá, allt frá því að hann frelsaðist, að
boða fagnaðarerindið. En þegar hann loksins skildi að vilji
Guðs var allt annar, þá var hann sáttur við það og gaf þetta
alvarlega heit: Ef Guð gæfi honum syni, þá vildi hann helga
þá Guði algerlega til að þjóna Kristi. Hann lifði það að sjá
þrjá okkar ganga inn í þessa heilögu þjónustu. Ég var elstur,
svo yngri bróðir minn Walter og því næst James, sem var
yngstur okkar ellefu systkina.
Guðsþjónustur sóttum við í Presbyterisku kirkjunni í
Dumfries, hér um bil sex kilómetra leið frá heimili okkar.
Það var haft fyrir satt, að í fjörutíu ár var faðir minn þrisvar
sinnum hindraður frá að mæta til guðsþjónustu. Einu sinni
voru svo mikil snjóþyngsli að hann komst ekki og þurfti að
snúa við. f annað skipti var svo mikil ísing, að hann hrasaði
illilega og varð að skríða heim aftur á fjórum fótum. Og svo
einu sinni þegar kólera herjaði í Dumfries.
Aldrei nokkurn tíma fannst okkur systkinunum hegning
vera fólgin í því að fara til guðsþjónustu með föður okkar.
Okkur fannst það þvert á móti eins konar forréttindi og
fagnaðarefni.
Á laugardagskvöldin vorum við alltaf með sérstaka
Biblíulestra. Við lásum öll kafla úr Ritningunni og ef gestir
voru hjá okkur lásu þeir líka. Því næst fylgdu lifandi og
athyglisverðar umræður um efnið, spumingar, svör og út-
listanir, allt til að fræða okkur um hina óendanlegu náð Guðs
í kærleika, sem hann auðsýnir okkur í Jesú Kristi frelsara
okkar.
Eftir því sem árin hafa liðið, hefur það oftar en einu sinni
vakið hjá mér undrun að heyra kristna menn fullyrða, að
slíkar biblíulegar hugleiðingar á heimilum orsaki óbeit hjá
krökkunum á andlegum efnum. Á heimili okkar hugsaði og
fann hver einstakur hið þveröfuga. Á okkur hafði þetta