Norðurljósið - 01.01.1986, Blaðsíða 30

30
NORÐURIJÓSIÐ
og ungur amerikumaður var að túlka. „Hvernig getum við
haft áhrif? Við notum allar mögulegar leiðir, og við þiggjum
hjálp frá öllum sem vilja hjálpa okkur. Webb hjónin komu
frá Englandi til að njóta sólarinnar, þegar þau voru komin á
eftirlaun og nú hjálpuðu þau okkur, og eru trúboðar á Spáni.
Við þiggjum hjálp stúlku sem Glóría heitir sem kom frá Perú
fyrir hálfum mánuði, og ungur maður frá Bandaríkjunum
ætlar að vera hjá okkur í 2 ár.“
Jorge leit til baka yfir árin — Hann var sonur prests sem
var uppi á valdatíma Francos, þegar boðun fagnaðarerind-
isins vakti mikla mótspyrnu. „Lögreglan kom á hverjum
degi“, sagði hann „til að sjá hvort við áttum Biblíu á heimil-
inu. Já, við áttum eina — sem amma mín hafði handskrifað
en við földum hana rækilega. Faðir minn var líka lögfræð-
ingur, og hann hjálpaði mótmælendum sem voru ofsóttir.
Mótmælendur gátu ekki gengið í framhaldsskóla — aðeins
katólsk börn máttu ganga í menntaskólann og háskóla.
Maður þurfti að fara utan til að læra.“
Faðir hans þjónaði stórri kirkju í Barcelónu. Hann pré-
dikaði fagnaðarerindið og margir snéru sér til Krists. Að utan
leit kirkjan út eins og þetta væri verkstæði, en þegar inn kom
sást að þetta var kirkja. Einn dag man ég að lögreglan braust
inn meðan við vorum að syngja, og hún tók föður minn og fór
með hann í fangelsi. Hún lokaði kirkjunni í tíu ár. I þá daga
fengu ekki fleiri en 10 manns að koma saman í einu. Kona
prestsins sá leið út úr þessu. Móðir mín fékk 10 manns í einu
ásamkomu á heimili okkar kl. 9, aðra 10 kl. 10. aðrakl. 11, og
10 aftur kl. 12. í þá daga var fólk skírt í baðkerinu heima.
Það var ekki létt fyrir börn fjölskyldna okkar, þar sem svo
margir höfðu gætur á okkur til að gagnrýna okkur. Þegar ég
var 8 ára vissi ég að katólsk trú var ekki rétt. Ekki trúði ég að
líkneski af Maríu mey sem var í skólanum gæti séð mig.
Presturinn þóttist vita það og kallaði mig upp og lét mig
standa frammi fyrir öllum hinum börnunum og sagði mér að
vegsama móðurina á himnum. Þegar ég neitaði, sló hann mig
svo að það blæddi. Ég hljóp heim og var faðir minn mjög
reiður. Hann kærði prestinn og var hann látinn hætta við
skólann. Mörgum árum seinna var ég á ferð með járnbraut-