Norðurljósið - 01.01.1986, Blaðsíða 136

136
NORÐURIJÓSIÐ
Leiðarstjaman
„Stjarna rennur upp af Jakob og veldissproti af ísrael." 4.
Mós. 24, 17.
Víst var hann fagur, þessi spádómur um stjörnuna upp af
Jakob og veldissprotann upp af ísrael. Og sannur var hann,
þó Bíleam sjálfur, sem notaður var til að frambera hann,
fylgdi ekki þessari stjörnu sannleikans, og er það gott dæmi
um þá, sem þekkja sannleikann, en fara ekki eftir Biblíunni.
En hvað var það þá sem truflaði Bíleam? Biblían segir að
það hafi verið það, að hann elskaði ranglætislaun.
ísrael var á leið til fyrirheitna landsins, framhjá landi
Móabskonungs. Konungurinn var hræddur við þá og sendi
þess vegna til Bíleams spámanns, sem átti heima við landa-
mæri hans og bað hann að koma og biðja bölbæn yfir ísrael
og bauð honum fé og sæmd fyrir.
Bíleam langaði í launin, þó Guð hefði varað hann við að
fara þessa ferð. En Guð tók ekki af honum frjálsræðið til að
fara og í stuttu máli: Bíleam fór.
Guð leyfði honum samt ekki að biðja bölbæn yfir ísrael og
í stað þess flutti hann kvæði sitt, sem var lofsöngur um Israel.
Þar á meðal var þessi spádómur um stjörnuna og veldis-
sprotann, en sjálfur missti hann sjónar af Sannleiksstjörn-
unni, vegna þess að hann horfði á ranglátan ávinning og á
hér vel við útlegging Hallgríms Péturssonar á þessu:
„Bíleam, dæmi það eins var eitt,
andagift sú var honum veitt,
spaklega spáði hann,
hafði í sinni hrekkjaráð,
hjartað fékk ekki sannleiks gáð,
því hann fégirndin þjáði.“
En það eru fleiri en Bíleam sem hafa misst sjónar af
stjömunni, vegna þess að þeir elskuðu meira ávinning þessa
heims. Það er getið um mann í Gamla testamentinu sem hét