Norðurljósið - 01.01.1986, Blaðsíða 153

NORÐURIJÓSIÐ
153
við þá trú sem þeir hafi verið skírðir upp á, öldungis eins og
þeir hafi verið skírðir upp á það, að lifa og deyja í syndinni.
Nokkrir svara og segja: „Foreldrar mínir höfðu þessa trú, og
hafi þeir farið til helvítis er mér ekki vandara en þeim.“
Auðvitað er það fávíslegt að tala þannig.
Orðið segir: „Án helgunar fær enginn Drottinn litið. “
(Hebr. 12, 14.).
Hinar villtu þjóðir er Stanley hitti, hugsuðu að sínu leiti
alveg eins, að vegna þess að foreldrar og forfeður þeirra lifðu
og dóu í skóginum, þá hlytu þeir einnig að lifa þar og deyja.
Orð Stanleys og manna hans voru jafn sönn þótt þeim væri
ekki trúað, og fyrir því höfðu þeir ævilanga reynslu.
Á sama hátt er vitnisburður sannfrelsaðra Krists læri-
sveina um sæluna í Kristi sannur; fyrir því hafa þeir stað-
reynd, enda þótt vantrúaður mannheimur þverneiti að trúa.
Endurfæddir menn þekkja meira en bókstaf Biblíunnar; þeir
þekkja kraft Krists og geta sagt með postulanum: „Ég fyrir-
verð mig ekki fyrir Krists fagnaðarerindi; því það er kraftur
Guðs til sáluhjálpar sérhverjum sem trúir!“ (Róm. 1, 16).
Grace Darling
Það er meira en hálf öld síðan að eimskip eitt er fara átti til
Dundee lagði af stað frá Hull. En að fáum stundum liðnum
hófst veður mikið með sjógangi svo bylgjurnar huldu skipið,
þangað til að allir eldar voru slökktir, en segl undin upp, en
það reyndist árangurslaust. Skipið hrakti til lands undan
veðrinu og strandaði. Þetta var um nótt, og stórviðri og brim
svo mikið að skipið brotnaði og einir níu menn gátu haldið
sér á skipsflakinu, þar sem það sat fast á skeri. Allir hinir
fórust.
Þetta var skammt frá Long Stone vita. Þar svaf vitavörð-
urinn þessa nótt, ásamt dóttur sinni Grace Darling að nafni.
Hún var fríð sýnum og blíðleg á svip. Þegar dagur ljómaði,
vaknaði hún og leit út yfir hafið í gegnum sjónauka. Hún