Norðurljósið - 01.01.1986, Blaðsíða 101

NORÐURLJÓSIÐ
101
í þriðja lagi, minnst þess, að frelsaranum eru náðarverk
auðveld. Ef þú vilt hugsa í eina mínútu um það, sem hann
hefur gert mönnum til hjálpræðis, þá finnst mér þú hljótir að
sjá, að það getur ekkert „ef“ verið hjá honum. Sjá þú hann,
hangandi á trénu, verða bölvun fyrir okkur negldan á kross-
inn! Líkamskvalir hans eru ósegjanlega miklar, en auk þessa
er hann yfirgefinn af Guði, og sál hans þjáist meira en við
getum skilið.
Það er sonur Guðs, sem deyr þannig. Það er hann, hvers
auglit er dýrð himinsins, sem deyr þannig dauða illvirkjans,
„réttlátur fyrir rangláta, til þess að hann geti leitt okkur til
Guðs.“
Ég er svo sannfærður um mikilvægi dauða Krists, að væri
mér opinberað það, að á krossinum hefði hann ekki einungis
endurleyst einn heim, heldur svo marga fallna heima, sem
stjörnurnar eru, þá gæti ég vel trúað því. Ó, blóð Guðs sonar!
Hvílíkt gildi hlýtur slík fórn að hafa! Óendanlegur guðdóm-
ur sameinaður fullkomnum manndómi, og lífið allt lagt í
sölurnar, til þess að menn mættu lifa! Segir þú mér, að
Kristur geti ekki frelsað? Segir þú mér, að blóð hans geti ekki
hreinsað burt hina svörtustu synd, er saurgað hefur nokkru
sinni nokkurn mann? Ég veit betur. Það hlýtur að vera
óendanlegt gildi í friðþægingarfórn Krists. Það getur ekki
verið nokkurt „ef“ um kraft hins krossfesta til að fyrirgefa
öllum þeim, sem koma til hans og treysta á hina miklu fórn
hans.
Ef þú efast um mátt dauða hans, minnstu þess þá, að hann
reis upp aftur frá dauðum, steig upp til dýrðarinnar, og þar
situr hann í hásæti sínu í dag. Mér finnst ég sjái hann nú, þar
sem hann situr til hægri handar Föðurins, skrýddur eilífum
heiðri og guðlegri hátign. Hvað er hann að gera? Sjáið, hann
lyftir upp höndum sínum. Hann biður fyrir syndurum. Mun
Faðirinn neita honum um nokkuð? Hann biður fyrir af-
brotamönnum. Mun Guð neita að blessa þá? Ó, vegna hins
lifanda Krists, sem við hægri hönd Föðurins ber fram verð-
skuldun sinnar eigin fórnar, vil ég, að þú sért fullkomlega
sannfærður um það, að það getur ekkert „ef“ verið um mátt
hans til að frelsa nokkurt af mannanna börnum!