Fylkir - 01.01.1923, Blaðsíða 18

18
1922) }j‘er'ir jarðaldirnar 5 talsins, ekki fjórar. l:n allar aðrar jaro'
fræðibækur, seni eg hef séð og lesið, telja aðeins fjórar jarðaldi1"*
og láta hin svonefndu Eozene * eða Algonquin jarðlög tilheyra
Fornöldinni, d: 2. jarðöld. Ennfremur vil eg taka það fratn, að, Þai
sem tímaskifting jarðfræðinga og hin viðtekna framþróunar kenninti
Darwins virðast koina í bága við frásögn Móises, í lsta kap. Mois'
es bókar, þá er liitt ekki síður ljóst, að hinar 4 jarðaldir jarðfræð'
inganna svara að miklu leyti til hinna 6 daga, sem getið er um 1
1. kap. Mósesbókar. Aðeins nær frásögn Móises lengra aftur í 11111
ann en jarðfræði nútíðar manna. Fyrsta jarðöld nær aðeins til ÞeS
tíma, er St. Lawrence klappirnar, Mundiufjalla og DovrafjaHs und11
stöðulög myndast. En Móises frásögn byrjar með aðgreiningu lj°ss'
ins frá myrkrinu, þ. e. við uppljómun misturs-hvelsins, sem jörði*1
og aðrar reikistjörnur mymluðust af; og segir síðan frá aðgreinintí"
liafs og himins, þ. e. frá myndun hafsins við kólnun gufuhvOlfsi|ls’
áður nokkuð lífrænt varð til á jörðunni og áður en gangur hinnn
hnattanna varð sýnilegur og ákveðinn, nl. á liimim 4. degi<o Hh1"
'3 dagar Móises frásagnarinnar svara furðuvel til 2., 3. ’og 4. jof^'
aldar, þó tímalengd jarðaldanna koini illa heim við tímatal bibl|U
höfundanna.
Satnkvæmt rannsóknuni viðurkendra jarðfræðinga, eru engar berg'
tegundir íslands eldri en frá 4ðu jarðöld; hinni svotiefndu Nýö'1'
(Kainozoic Age). Byggist sú ályktun á því, að í elztu bergtegundt"11
íslands, nl. í blágrýtis og stuðlabergs fjöllunum norðanlands
vestan, hafa fundist jurtaleifar frá Itinu svonefnda Eocene (morgn11)
eða Oligocene (litla) tímabilinu, [sbr. dr. Thoroddsens Lýsing 's
lands, O. G. Bárðarson og fl.]. Þarf því ekki að búast við að þy^
né umfangsmikil kolalög finnist hér á landi né heldur miklir nám"1
af þungum málmum, svo sem járn, kopar, blý, silfur eða gull- ),cl1
tilheyra mest eldri jarðlögum, og eins steinkolin. ísland er, n* j
eftirstöðvar af miklu meginlandi, sem eitt sinn náði frá austurstron1
Grænlands og vesturströnd Stórbretalands langt nor-ður og austn1
fyrir ísland; en á þessum öskuhaugi hefur margt eldhraunið storkna ■
Bergtegundir þær, seni fjöll íslands og fell eru hlaðin úr, eru þessa '
* í þessum jarðlögum finst hinn svonefndi Eozoön canadensis Daws011'