Fylkir - 01.01.1923, Blaðsíða 47

47
M Parísar. Oet eg ekki gefið hér einn sinni ágrip af umstangi mínu
°R æfi minni þar í borginni í þetta sinn, enda snertir hvorugt er-
'ndið, sem hér ræður um, því þau 17 ár og þœr 10 vikur, sem
eíí dvaldi í París, eru ncestum eyðublað í sögu erindisins, sem cg
hr/aði að flytja á íslaildi í Okt. mánuði 1894 (þá þrjátíu og níu
•tra gamall). Öll þau ár kom mér varla ein einasta fyrirsptirn frá
^slandi, um verð á raforkuvéluni í París eða öðrum borgttm Frakk-
'a,ids, og varla nokkúr íslendingur, sem þangað kom, lét svo lítið
að leita mig Hppi og finna mig að máli. Vinur minn Björn Krist-
Wnsson, hafði í bréfi, sem eg fékk í Ltindúnum, að mig minnir,
Sakt í gamni eða alvöru, að eg skyldi reyna að fá einhvern ríkis-
'nanninn í París til að setja upp rafmagns-stöð á lslandi! — Frakk-
ar voru annars luigar, þegar eg kotn þangað, Parísarbiiar ekki sízt.
‘’cini þótti nóg mn aðstreymi fólksins til borgarinnar; alskonar
niannskepnur, setn allar höfðu eitthvert áhugamál eða merkis-starf á
''nndum. Allir ætluðu þeir að verða ríkir af vinnu sinni, hugviti
Slnu o. s. frv., eða þá sælir á annan hátt.
A hverju götuhorni mátti sjá einn eða tvo lögreglumenn; þeir
'’ninu þá liafa verið nokktið yfir 3000 alls í París, þó helmingi færr-i
en meðan sýningin stóð sem hæst sumarið 1900, og leyni-lögreglan,
Var mér sagt, fnlt eins liðmörg ef ekki stærri. Parísarbúar vildu nl.
v?rjast því, að París fyltist af alskonar. óþjóðalýð: öreigum, letingj-
U|n og bófum. París átti sjálf nógu marga iðjuleysingja, líklega 10%
allra bæarbúa, eins og Ltmdúnir; og eg tók eftir því, að einn lög-
re8lu-þjónn eygði mig skarplega eins og liann vildi segja: Hver
. n? Ffvað viltu Iniigað? Einn bæarbúi í Rouen spurði mig þaiin-
'k> þegar eg kotn þangað. Og við svari mínu: Eg er journalisti
^laðamaður) og leita niér atvinnu, sagði hann: Allez vous en!
j^nx regions inferieuresl, þ. e. Farðti til h..............burt! Á járn-
'autarstöðinni fanst farangur minn ekki, nl. koffort með fatnaði
°8 bókum, en handtöskuna hafði eg, og í henni voru ýms bréf og
SkÍol og áhaldið eða gerfið, sem um heftir verið getið hér að fram-
a,1> og- í brjóstvasanum hafði eg 1 pund sterling. Pað var aleiga
j'lln> þegar eg kom til Parísar. Eg spurði þegar eftir danska sendi-
e,'ranum, sem eghafði bréf til, og einnig eftir Svíum og Norðmönnum,