Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1886, Side 101

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1886, Side 101
þjóð þessi heíir getað haldið máli sínu og siðum óbreytt- um um mörg þúsund ára, af því hún hefir verið svo af- skekkt uppi í reginfjöllum. Eins og kunnugt er, hafa Kússar mjög fært takmörk sín í Asíu suður á við á síðustu árum; eru þeir nú búnir að leggja undir sig mestallan Turkestan; nú seinast náðu þeir landinu Merw; eru þeir svo komnir suður undir Hindukusch; eins og kunnugt, er urðu allmiklar deilur milli Kússa og Englendinga lir út þessu landnámi, og var kosin nefnd manna til þess að gá að landamerkjum milli Kússlands og Afganistan; voru margir vísindamenn í för- inni og gerðu þeir margar mælingar og rannsóknir í þeim héruðum; sá hét J. Hill, sem var foringi ensku sendi- mannanna; hafa ýms rit verið gefin út um þessar rann- sóknir. Rússneskur maður, Lessar að nafni, hefir skoðað og mælt sömu hóruð fyrir rússnesku stjórnina; á ferðum sín- um fann hann meðal annars skarðið Herirud suður til Herat; er þar hægt um að fara, þótt með töluvert lið sé. Englendingar urðu mjög hræddir, er þeir heyrðu það; því nú grunar þá, að Rússar eigi ekki langt suður á Indland, ef þá langar til. Síðan Rússar köstuðu eign- sinni á Turkestan, hafa þar orðið töluverðar framfarir; því nú er því sterk og öflug stjórn, er stýrir öllu, en áður höfðu menn engan frið fyrir illdeilum, ránum og gripdeildum. Landi er þar svo háttað, að meginhluti þess er ófrjóvar eyði- merkur, en alstaðar þar sem vatn rennur, er landið mjög frjóvsamt og hver blettur ræktaður; er ánum veitt í ótal skurði til að vökva akrana og garðana, og ér öll auðsæld manna komin undir vatninu; svo er t. d. í Khiwa, og í Samarkand, sem stendur í Serafschan-dalnum. Badloff, háskólakennari í Kasan, hefir nýlega ferðazt þar um; segir hann, að hinir ræktuðu blettir séu sannkölluð paradís í samanburði við sandana og eyðimerkurnar í kring. I Serafschan-dalnum kringum Samarkand rennur áin í óteljandi skurðum og kvíslum; þar er hver blettur notaður; þar eru skrúðgrænar engjar, hveitiakrar og tóbaksekrur, og forsandi lækir á milli, en á bökkunum trjáraðir, sumstaðar sígræn tré, sumstaðar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags
https://timarit.is/publication/228

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.