Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1895, Blaðsíða 16

128
•ekki hafa látið hefnda verða auðið á Spánverjum
fyrir hríð þessari. Það er auðséð, að hann og allur
þorrinn af Isfírðíngum heflr verið orðinn trylltur af
manndrápum.
Skútumenn á Vatneyri fréttu um vígin í Isa-
firði og höfðu í hótunum að hefna sín grimmilega
og jafnvel að koma með her manns til Islands og
launa Vestfirðingum lambið grá, en ekkert varð úr
því. Svo lítur út sem menn hafi látið þá í friði um
veturinn. Þó getur Jón Espólín þess, að sagt sé að
Norðanmenn hafi drepið 11 Spánverja, sem þeir
mættu í verferð, en saga þessi er líklega að eins
munnmælasaga. Jón Espólín þorir ekki að fullyrða
hana og Björn á Skarðsá, sem var einmitt uppi um
þetta leyti, minnist ekki á neitt í þá átt.
Um vorið (1616) rændu Spánverjar enskri duggu,
eptir því sem Jón Espólín segir, með mönnum og
áhöfn og drápu einn; létu þeir í haf á skútu þess-
ari og hefir ekki frétzt til þeirra síðan.
Þess skal getið að lyktum, að Ari bóndi og
Vestfirðíngar sendu skýrslu til alþíngis um vígin, og
er hún nú týnd, eins og áður er tekið fram. Ekki
fara sögur af því hvað lögmönnum og lögréttumönn-
um hefir litizt um öll þessi tíðindi og stórmæli, en
eptir því sem er að ráða af »spönsku vísum«, sem
bygðar eru á skýrslunni, hefir hún verið gerð þann-
ig úr garði, að alþíngismenn hafa eflaust dæmt að
Spánverjar hafi feingið makleg málagjöld og lýkur
hér að segja frá drápi Spánverja.
Eg hefi nú lýst stuttlega athöfnum Spánverja á
Vestfjörðum og drápi þeirra 1615 og drepið á, hvað
af þeim varð, sem komust af, eptir hinum fáorðu
drögum, sem til eru um það. Eg hefi gert þeim
Jóni lærða og séra Ólafi alveg jafnt undir höfði,