Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1895, Blaðsíða 23

135
i
bráðasótta- mörgum bar þá að,
biðlund1 feingu nauma;
gefa skyldum því2 gaum að.
Þá sá enn3 Jesús verndin vór
að veiklega mjög hans4 skipkorn fór.
og tók í tauma.
6. Bólusóttinb bráð og stríð
brauzt þá5 á6 landið víða
og eyddi fjölda af æskulýð,
sem ellinnar máttu7 bíða.
Sárt réð mörgum sviða.
Þó var enn fleirum lífið léð,
því líknin guðs þar fylgir með
nær8 hann vill hýða.
7. Viðvörun þriðju víst bar að
í vestrátt hér á landi,
reifaraskapr og ránsfólk það,
sem rænti norðr9 um Strandir10
og mörgum væri munandi.
Þetta drottins þúnga hrís,
það á að gjöra’ hans börnin vís
og ills iðrandi.
8. Og11 svo að viti allir gjör
í áttum12 landsins fjórum,
[hversu að13 þungleg piltapör
og plægjari14 á náúngum vórum
að frömdu þeir [þar15 sem16 fóru,
1) sem b. ACDE. 2) þarACDEF. 3) hann E. 4) vortE.
5) nú C, hér DE, sl. A. 6) í C 7) vildu E. 8) þá ACDEF.
i)) hér norðr D. 10) sveitir (!) C. 11) En ACDEF. 12) ált'-
um B, áttunum E. 13) hvað t'yrir ACD. 14) plágan D. 15)
hvar AEF. 16) þeir E Frá [hvar C.