Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1895, Blaðsíða 37

Eimreiðin - 01.01.1895, Blaðsíða 37
37 á enn, og að þeirra ráða, sem jeg hef talið, verði ekki æfinlega gætt. En jeg vona, að menn skilji, hve hættulegt það er fyrir aðra, ef sjúklingar með lungnatæringu hrækja á gólfin, einkum í sveitabaðstofum, sem opt eru með moldargólfi, og eru venjulega sópaðar með 'vöndum, svo að rvkið þyrlast upp í ræfur og fyllir baðstofuna, sem einatt er mikils til of þröng fyrir fólkið, sem hefst þar við dag og nótt. Nokkru minni mundi hættan vera, ef baðstofur og önnur íveruherbergi væru rúmgóð og loptgóð, og æfinlega með íjalagölfi; og ef meiin í stað þess að sópa þau þur, æfinlega þvægju þau, og legðu þvottaduluna á eptir í sjóðandi vátn. En húsakynnin eru eitt áf slæmum kaunum okkar Islendinga, sem ekki læknast á einu ári eða tveimur; jeg vil ekki minnast rneir á þau hjer, en barátt- unni gegn lungnatæringu má sannarlega ekki fresta þangað til bæjabyggingar okkar eru kömnar í gott lag. Jeg hef tekið það fram, að jeg hygg að lögboðnar sóttvarnir geti hjeðan af ekki reist verulegar skorður við veikinni, en að vísu gæti löggjafarvaldið gert mikið til þess að útrýma henni. Ef það ljeti reisá sjúkrahús handa þessum sjúklingum og veitti þeim þar hjúkrun ókeypis, mundi bæði auðveldara að lækna þá og auk þess mundi komið í veg fyrir, að þeir, sem njóta þar hjúkrunar, sýki aðra. Slík stoföun mundi auðvitað kosta mikið og jeg veit það, að menn munu segja, að ómögulegt sje að framkvæma þetta vegna fátæktar landsmanna. Það er satt, við erum fátækir, en menn verða Mka að gæta þess, að hvert mannslífið er mikils virði, og erfitt að meta það til peninga. Það er mikils virði alls staðar, en ekki sízt hjer á íslandi, þar sem mannfæðin er svo tilfinnanleg. Hjer verður að reyna að sporna við mannfækkun með öllu móti. Það mun sýna sig, að lungnatæringin verður drjúg á metunum til mann- fækkunar, eins hjer á landi og annars staðar, ef hún fær að breið- ast um landið tálmunarlaust. Guðmundur Magnússon. Drengur á bæn. Mynd þessa hefur gert íslenzkur yngismaður, er Einar heitir, sonur Jóns bónda Bjarnasonar á Galtafelli í Hrunamannahreppi og Gróu hús-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.