Eimreiðin - 01.01.1895, Blaðsíða 37
37
á enn, og að þeirra ráða, sem jeg hef talið, verði ekki æfinlega
gætt. En jeg vona, að menn skilji, hve hættulegt það er fyrir
aðra, ef sjúklingar með lungnatæringu hrækja á gólfin, einkum í
sveitabaðstofum, sem opt eru með moldargólfi, og eru venjulega
sópaðar með 'vöndum, svo að rvkið þyrlast upp í ræfur og fyllir
baðstofuna, sem einatt er mikils til of þröng fyrir fólkið, sem hefst
þar við dag og nótt.
Nokkru minni mundi hættan vera, ef baðstofur og önnur
íveruherbergi væru rúmgóð og loptgóð, og æfinlega með íjalagölfi;
og ef meiin í stað þess að sópa þau þur, æfinlega þvægju þau, og
legðu þvottaduluna á eptir í sjóðandi vátn. En húsakynnin eru
eitt áf slæmum kaunum okkar Islendinga, sem ekki læknast á einu
ári eða tveimur; jeg vil ekki minnast rneir á þau hjer, en barátt-
unni gegn lungnatæringu má sannarlega ekki fresta þangað til
bæjabyggingar okkar eru kömnar í gott lag.
Jeg hef tekið það fram, að jeg hygg að lögboðnar sóttvarnir
geti hjeðan af ekki reist verulegar skorður við veikinni, en að vísu
gæti löggjafarvaldið gert mikið til þess að útrýma henni. Ef það
ljeti reisá sjúkrahús handa þessum sjúklingum og veitti þeim þar
hjúkrun ókeypis, mundi bæði auðveldara að lækna þá og auk þess
mundi komið í veg fyrir, að þeir, sem njóta þar hjúkrunar, sýki
aðra. Slík stoföun mundi auðvitað kosta mikið og jeg veit það,
að menn munu segja, að ómögulegt sje að framkvæma þetta vegna
fátæktar landsmanna. Það er satt, við erum fátækir, en menn verða
Mka að gæta þess, að hvert mannslífið er mikils virði, og erfitt að
meta það til peninga. Það er mikils virði alls staðar, en ekki sízt
hjer á íslandi, þar sem mannfæðin er svo tilfinnanleg. Hjer verður
að reyna að sporna við mannfækkun með öllu móti. Það mun
sýna sig, að lungnatæringin verður drjúg á metunum til mann-
fækkunar, eins hjer á landi og annars staðar, ef hún fær að breið-
ast um landið tálmunarlaust.
Guðmundur Magnússon.
Drengur á bæn.
Mynd þessa hefur gert íslenzkur yngismaður, er Einar heitir, sonur
Jóns bónda Bjarnasonar á Galtafelli í Hrunamannahreppi og Gróu hús-