Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1895, Blaðsíða 66

Eimreiðin - 01.01.1895, Blaðsíða 66
66 á ofurlítinn fílabeinshnapp í veggnum, kveða við bjöllur i öðrum enda hússins og að vörmu spori skýtur upp kjólklæddum og uppstroknum þjóni og bíður hann skipana gestsins kengboginn af kurteisi. Fer hjer líkt og segir í »f)úsund og einni nótt«, er Aladdín strauk töfralampa sinn. Eins og að likindum ræður er allt rándýrt á húsum þessum, og koma hjer að staðaldri þeir einir, er vel eru efnum búnir. Eá eru aðrir veitingastaðir meðalstjettum ætlaðir; standa þeir feti neðar hvað skraut snertir og er verð þar skaplegt á mat og drykk. Hjeðan má rekja sporið niður á við, gestastofan færist niður i kjallarann og kjallarinn verður dýpri og dýpri og myrkari og myrkari. Loks er drykkjustofan orðin að kolsvartri kytru með sand á gólfi og gengur þar rauðeygður og bláþúst- aður brennivinsberserkur um beina. Dettur manni ósjálfrátt i hug svarti- skóli og sjálfur djöflahöfðinginn. Gestir þeir er að garði koma, eru bystir og brúnaþungir, rámir og hásraddaðir, rifnir og tættir, klipnir og klóraðir og alloptast með eitt eða tvö glóðaraugu. Þykir ráðlegast að eiga sem minnst mök við þá, og verður það mörgum manninum, að hann fagnar því stórum, að sleppa heill á húfi upp úr jarðhúsum þessum, eigi siður en lærisveinar fögnuðu því á fyrri öldum að sleppa úr svartaskóla. Svo kann nú mörgum að virðast, sem þessi aragrúi af gildaskálum bendi til þess, að Danir sjeu drykkjumenn miklir, og verður það varla úr skafið. Þó ber þess að gæta, að allur þorri ókvongaðra manna, er eigi lifa í foreldrahúsum, neyta máltíða sinna á veitingastofunum; er það jafnvel eigi sjaldgæft, að nýgipt hjón neyti þar miðdegisverðar sins og þykir það umsvifaminnst. Flestum drykkjuhúsum er lokað um miðnættisbilið, en þó eru nokkur, er opin standa fram yfir þann tíma. Verður það mörgum manninum fyrir, er aðrir sómamenn ganga til hvilu, að hann leitar i faðm þeirra, er öllum stendur opinn og öllum heitir svölun og hress- ingu eptir strit og armæðu dagsins. Það sem framar öllu öðru veitir stöðum þessum einkennilegan blæ, er það, að hjer safnast fyrir eigi ein- göngu karlmenn, heldur og stórhópar afkonumþeim, er um kvöldleytið rölta um strætin til mannfanga. Þegar stigið er inn í hús þessi, verða jafnaðarlega fyrir augum allmargar stofur, hver fram af annari, og standa dyr allar opnar á milli. Yfir öllu hvílir kafþykkur reykjarmökkur, er eykst með hverri stundu, því allir sitja þar gestir, bæði karlar og konur, með vindla í munni og blása frá sjer reykjarstrókunum allt hvað af tekur. Fram með veggjum standa borð við borð og sitja þar menn og konur, sveipuð reykjarblæjunni eins og bylgjandi faldi, og drekka tvimenning. Lætur kvennþjóðin eigi sitt eptir liggja, en tvíhendir ótt og titt stórar og víðar mjaðarkollur og kneyfir út. A milli teyganna gengur á kossa- flensi eða rifrildi, og gerast þar bæði menn og konur ölvuð. Jafnharðan og nýja gesti ber að og þeir hafa tyllt sjer niður og dreypt á miðinum, koma þar kvennsniptir steðjandi, ávarpa þá kumpánlega, mælast ófeimn- islega til að fá i staupinu og gera sig jafnvel stundum svo heima- komnar, að þær tylla sjer steinþegjandi á- knje þeim og reka að þeim rembingskoss. Er eigi laust við að sumir kalli þetta flennuskap, eigi sízt þeir, er nýkomnir eru heiman af Fróni. Heldur þessu athæfi þannig áfram til þess er lokað er. Fer margur unglingurinn hjeðan út með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.