Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1895, Page 52

Eimreiðin - 01.01.1895, Page 52
52 Og hvildu nú Pjetur, þitt hjarta var traust, við hættuna sá jeg þig leika, og fyr en þú sverðið að siðustu brauzt þá sá jeg ei höggunum skeika; og hælist nú sá yfir sigrinum þeim, er sótti þar anda þinn sljófgaðan heim og hönd þina blóðlausa’ og bleika. En þá er að vita hver signir nú sig og »sannfærist« eins og hann Pjetur; um slikt fæst nú lifið ei meira við mig, en máske tekst dauðanum betur; þó hætt sje við kannske að húmi nú skjótt, þá hef jeg þó enn ekki vakað þá nótt. — Við biðum og sjáum hvað setur. Hleyptu heimdraganum! Ef framtíðar trúin er flúin úr landi, er framfara vonin byggð á sandi. Því hvað gerir vesæll vonlaus maður? Hann verður á hundaþúfunni staður. Hann glápir á uppblásnu hoitin og hraun með hálfloppnar krumlur og blæs í kaun. Hann kvartar um vegleysi og kaupmanna fals og kennir um fátækt, er hamli honum alls. En fátækt hann hafís og kuldanum kennir, er kotið og fjenaðinn helgreipum spennir. Hann leggur því alveg árar í bát og ætiar að forlögin gert hafi hann mát. En slikt er tyrkneskur hugsunarháttur og heimdraga-amlóðans fyrirsláttur. Því ef hann reyndi nú áfram að mjakast, ætli honum mundi ekki þó nokkuð takast? Ef hann vildi nú hefjast handa og hendurnar láta úr ermunum standa,

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.