Eimreiðin - 01.01.1909, Blaðsíða 40

40
asta eyri frá mér. Ég vil ekki hjálpa til aö eyðileggja framtíð
þína«.
»Geðjast þér svona illa að henni, föðurbróðir minn?«
»Nei, þvert á móti, það er allra bezta stúlka, en hún er ekki
við þitt hæfi. Pú átt að eignast einhverja stássmey, t. d. Elísabetu
Westling. Láttu nú skynsemina ráða, Márits. Hvað ætli verði
úr þér, ef þú hættir námi og ferð að búa, vegna barnsins þess
arna. Pú dugir ekki til þess, drengur minn. Til þess þarf meira
en að geta tekið fyrirmannlega ofan og sagt: sÉakka ykkur fyrir,
börnin góð!« Pú ert skapaður til að verða embættismaður. Éú
getur orðið ráðherraL
»Fyrst þú hefur svona mikið álit á mér, föðurbróðir minn,
þá hjálpaðu mér til að ljúka prófi, og láttu okkur svo giftast á
eftir«.
»Nei, enganveginn, drengur minn, enganveginn. Hvaða fram-
tíð heldurðu að bíði þín, ef þú bindur þér þann klafa á háls, að
giftast slíkri konu? Klárinn, sem dregur brauðvagninn, tekur ekki
skeiðspretti. Hugsaðu þér bakaratelpuna eiga að verða ráðherra-
frú! Nei, þú mátt ekki trúlofast fyrstu tíu árin, ekki fyr en þú
ert kominn í gott embætti. Hverjar mundu afleiðingarnar verða,
ef ég hjálpaði ykkur til að giftast? Hvert einasta ár munduð þið
koma og biðja mig um peninga. Og það mundi verða þreytandi,
bæði fyrir mig og ykkur«.
»En, föðurbróðir minn, ég er þó heiðarlegur maður. Ég er
búinn að trúlofa mig«.
»Hlustaðu nú á, Márits! Hvort er betra, að hún verði að
bíða eftir þér í tíu ár, og þú viljir svo ekki giftast henni, þegar
á á að herða, eða að þú segir henni upp nú þegar? Láttu nú
skríða til skara; farðu á fætur, taktu vagninn og haltu af stað
heim til þín, áður en hún vaknar. Pað er heldur ekki viðeigandi,
að nýtrúlofaðir unglingar ferðist svona langar leiðir einsömul. Ég
skal sjá um stúlkuna, ef þú einungis vilt hætta við þessa heimsku.
Ég skal láta námustjórafrúna fylgja henni heim. Ég skal senda
hana í skrautvagni, með tveimur gæðingum fyrir, ef þú vilt. Ég
skal kosta þig að öllu leyti, svo þú þarft engan kvíða að bera
fyrir framtíðinni. Svona nú, vertu nú skynsamur; þú gleður for-
eldrana þína mikillega, ef þú fylgir mínum ráðum. Farðu nú af
stað, án þess að kveðja hana. Ég skal koma vitinu fyrir hana.
Ég er viss um að hún vill ekki vera þrándur í götu fyrir hamingju