Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1915, Blaðsíða 51

Eimreiðin - 01.01.1915, Blaðsíða 51
51 Fundarskrifarinn, sem líka var prófastur, og þar að auki alþingismaður, tók við tillögunni og fór að færa hana inn í fund- arbókina. »Tillagan liggur fyrir til umræðu,« sagði prófasturinn og fór makindalega að öllu. Meðan hann beið eftir því, að einhver bæði um orðið, tók hann upp silfurdósirnar sínar og fékk sér ofurlitla tölu upp í sig — auðvitað með prófastslegri hæversku. — Framan við grindurnar, sem stóðu þvert yfir gólfið í fundarsalnum, var troðfult af fólki. Pað voru alt áheyrendur, sem komnir voru þangað af forvitni og kannske líka af kristilegum á- huga. Hver veit —? Flestir sátu á bekkjunum, sem stóðu út frá veggjunum beggja megin. En þeir, sem ekkert sæti höfðu getað fengið, stóðu í þröng frammi við dyrnar. Fundurinn var haldinn í Good-Templarahúsinu í Vogabúðum. En af því að sama húsið var líka notað fyrir fundi hreppsnefnd- arinnar og sýslunefndarinnar og uppboð sýslumannsins, voru þessar grindur til, til að setja þær þvert yfir gólfið, þegar skilja þurfti sauðina frá höfrunum. Stöku sinnum var húsið líka notað fyrir réttarhöld, og þá voru grindurnar dómgrindur. Prestarnir voru það frjálslyndari en allir aðrir, sem húsið notuðu með grind- unum, að þeir létu hliðið standa opið. Tað var óhætt. Vogabúða- menn voru svo vel siðaðir, að enginn þeirra tróð sér inn fyrir til prestanna. Peir sátu því afskektir í öllum heilagleik sínum og höfðu rúmt um sig í instu sætunum, sem von var, því að það voru þeir, sem leigt höfðu húsið til fundarhaldsins. Allir aðrir, sem þar sátu, voru gestir þeirra, sem þeir gátu rekið út. En þeim var nú eitthvað annað í hug. Peir sátu þar allir sælir og ánægðir, sem von var, því að þeir höfðu allir nýlega lesið það í »Eimreiðinni«, að prestarnir væru og hefðu jafnan verið aðalfrömuðir íslenzkrar menningar. Enginn hafði mótmælt því, og þá var það auðvitað satt. Þeir brostu allir góðlega og glaðlega, því að sjaldan hafði nokkur þeirra ljómað fyrir jafn- fjölmennum söfnuði, sem þarna var. Og þeir létu sér koma prýðilega saman, þó að þeir væru sinn af hverjum stjórnmála- flokkinum og allir vissu það. Nú fundu þeir það á sér, að þeir áttu að vera fólkinu til fyrirmyndar. Séra Halldór á Hraunsstað sat í einskonar hásæti fyrir miðj- um gafli, með bjöllu á borðinu fyrir framan sig, sem táknaði vald 4’
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.