Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1915, Blaðsíða 63

Eimreiðin - 01.01.1915, Blaðsíða 63
63 fyrir löngu, að það, sem þið segið, er blóðlaust og bragðlaust og særir hvorki né græðir. Kærleikurinn, sem þið látið klappa öllu, illu og góðu, er hálfvolg sætsúpa, sem enginn hefir lyst á. Eng- inn sækir prédikanirnar ykkar, nema uppgefnar aumingja kerling- ar, sem búnar eru fyrir langa-löngu að taka út á sál og líkama hegninguna fyrir æskuyfirsjónir sínar, og nú koma í kirkjuna, til að spara sér að leggja í heima hjá sér.« »Söfnuðurinn« fór að hlæja, þó lágt væri. En nú var prestunum nóg boðið. Áskoranirnar til formanns- ins um að gera enda á þessu urðu altaf háværari og háværari. Nú sáu allir, að ekki mátti fresta því lengur, að láta séra Kela út. Séra Keli lét sem hann hvorki sæi eða heyrði, hvað nauðað var innan við grindurnar, en hélt áfram: »Og þið sjálfir — prestarnir — eruð orðnir svo gagnsýrðir af þjóðarlygunum, sem þið lifið og hrærist í og andið að ykkur, — svo drukknir af víni þessarar — Babýlonar, að þið sjáið ekki sjálfir, hvar þið eruð staddir. Kirkjan ykkar er á undanhaldi. Virki eftir virki hefir hún orðið að gefa upp síðasta mannsaldur- inn. Hún er að gliðna sundur og ganga af göflunum, og þið sjálfir eruð að yfirgefa hana eins og sökkvandi fleytu. Hver sem betur getur, reynir að ná sér í einhverja aðra stöðu, þeir í þing- menskuna, sem ekki eiga annars von. Enginn ykkar finnur gleði og svölun í prestsþjónustunni; enginn ykkar er prestur af köllun. Allir hafið þið hugann á einhverju öðru. Lang-flestir prédika ut- angarna, af skyldurækni og til þess að glata ekki kiól og kalli, og varast þá auðvitað að segja annað en það, sem kemur sér bezt. . . .« »Látið hann út!« hrópaði prófasturinn og hringdi formanns- bjöllunni. »Látið hann út!« Enginn hreyfði sig, og séra Keli skerpti röddina enn þa betur: »Við, sem aldir erum upp í kirkjunni fyrir svo sem þrjátíu árum, þekkjum okkur ekki í henni lengur. Hún er orðin skuggi fyrri tilveru sinnar; mér liggur við að segja, að það sé lygi — eins og svo margt annað — að hún sé lifandi. Alt, sem gaf henni hnykla í brýrnar og vald til aga og umvöndunar, er skor- iS burtu, svo að ekkert er þar eftir, nema örin og sárin. Helvíti er kulnað út — djöfullinn dottinn úr sögunni. . . .« »Látið hann út, látið hann út!« hrópaði prófasturinn og hringdi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.