Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1990, Síða 26

26
LAUGARDAGUR 15. DESEMBER 1990.
„Ryö það besta
Bessi Bjarnason, Sigurður Sigurjónsson og Stefán Jónsson i átakasenu í kvikmyndinni Ryð.
Egill Ólafsson og Christine Carr í viðkvæmu atriði.
„í mínum huga er enginn efi um
að þessi mynd er sú besta sem ég
hef gert fram til þessa. Ég er mjög
ánægður með val á leikurum og
frammistöðu þeirra og tel að frá
faglegu sjónarmiði hatl tekist mjög
vel til,“ segir Lárus Ýmir Óskars-
son leikstjóri í viðtali við DV. Lárus
er nýkominn frá Þýskalandi með
glænýtt og fullbúið eintak af kvik-
mynd eftir sig undir hendinni en
þar ytra var klippingu, hljóðsetn-
ingu og hljóðblöndun lokið
Valinn maóur
í hverju rúmi
Fyrsta íslenska kvikmyndin sem
Lárus leikstýrir verður frumsýnd
í kvikmyndahúsinu Regnboganum
á annan dag jóla. Kvikmyndin heit-
ir Ryð og er byggð á leikriti Ólafs
Hauks Símnonarsonar, Bílaverk-
stæði Badda. Ólafur Haukur skrif-
aði sjálfur handritið, Lárus leik-
stýrði og þekktur sænskur kvik-
myndatökumaður, Göran Nilsson,
sat bak við myndávélina. Nilsson
þessi er þekktur fyrir handverk
sitt og fékk tilnefningu á dögunum
til Evrópuverðlauna á sínu sviði.
Leikrit Ólafs ' Hauks var fyrir
nokkrum árum sýnt við metaðsókn
í Þjóðleikhúsinu. Þar fóru Bessi
Bjarnason og Sigurður Sigurjóns-
son með aðalhlutverkin eins og
þeir gera einnig í myndinni. Með
önnur stór hlutverk fara Egill Ól-
afsson, Stefán Jónsson og Christine
Carr. Þórhallur Sigurðsson, leikari
og leikstjóri, fer einnig með stórt
hlutverk í myndinni en hann leik-
stýrði leikritinu á sviði Þjóðleik-
hússins.
Gjörólíkverk
En hvers vegna var nafninu
breytt? Var Bílaverkstæði Badda
ekki nógu gott?
„Því er nú fyrst til að svara að þó
kvikmyndin sé byggö á umræddu
leikriti þá er hér um gjörólík verk
að ræða,“ segir Lárus og strýkur
skegg sitt. „í kvikmyndinni er not-
aður kannski einn tíundi af textan-
um sem fyrir kemur í leikritinu og
margt nýtt kemur inn. Þess utan
er bílaverkstæði út af fyrir sig frek-
ar óvenjulegur hlutur í leikhúsi en
afar hversdagslegur í bíó. Það sem
er gott nafn á leikriti þarf ekki að
vera gott nafn á bíómynd."
Fyrirtækið sem framleiðir mynd-
ina heitir Verkstæðið h/f og er það
í eigu Sigurjóns Sighvatssonar,
Lárusar Ýmis og Ólafs Hauks en
Sigurjón er framleiðandi myndar-
innar. Myndin gerist á bílaverk-
stæði og fjallar um endurfundi og
uppgjör milli tengdra persóna
hverra leiðir hafa skilið fyrir mörg-
um árum. Hvernig myndi Lárus
lýsa myndinni. Hvernig mynd er
þetca?
Martraðarspurning
„Æ, þetta er martraðarspurn-
ing,“ segir Lárus og grettir sig.
„Þegar maöur er beðinn að lýsa
svona mynd í stuttu máh þá er
maður um leið að hengja einhvers
konar merkimiða á hana en finnst
samt venjulega margt ósagt. Ég vil
meina að þetta sé mynd um fólk
fyrir fólk. Spennumynd má kalla
þetta en ég býst samt ekki við að
sett verði aldurstakmark á hana
en hún er samt ekki fjölskyldu-
mynd í hefðbundnum skilningi
þess orðs.“
Potturinn og pannan í fjármögn-
un Ryðs' Var Siguijón Sighvatsson
sem stundar kvikmyndafram-
leiðslu vestanhafs og hefur fyrir-
tæki hans Propaganda Films vaxið
mjög fiskur um hrygg að undan-
fórnu. Heildarkostnaður er enn
óljós en Lárus segist búast við að
hann verði í kringum 50 milljónir.
Þýskir aðilar lögðu fram 20 milljón-
ir sem ijármögnuðu eftirvinnsluna.
í staðinn fá þeir sýningarrétt í allri
Evrópu. Það má þess vegna búast
við aö kvikmyndin Ryð eigi eftir
að fara um heiminn á hvíta tjaldinu
og koma fyrir augu fleiri en íslend-
inga.
„Ég býst við því,“ segir Lárus.
„Þetta þykir ekki dýr mynd sem
kemur til af því að tökustaðir voru
fáir og ytri umgjörð ekki sérlega
íburðarmikil eða fjárfrek. Við völd-
um okkur viljandi sögu sem'væri
ekki dýr í framleiðslu. Það er sýnt
að hér heima fær maður ekki færi
á að gera kvikmynd í fullri lengd
nema á margra ára fresti. Þess
vegna vill maður gjarnan vanda til
verksins."
Sumar-
dagurinn fyrsti
Það hefur oft verið talað um upp-
haf íslenskrar kvikmyndagerðar
sem „íslenska kvikmyndavorið“ og
þá gjarnan miðað við síðustu tíu
ár. Á fyrstu vordögunum komu
áhorfendur í bíó til þess að sjá ís-
lenskar kvikmyndir af því þær
voru íslenskar og dáðust hátt og í
hljóði að landslaginu heima, fólk-
inu sem allir þekktu og fleiru í þeim
dúr. Á Lárus von á að fólk flykkist
í bíó á sömu forsendum nú?
„Ég get engan veginn gert mér
grein fyrir því hvemig myndin fell-
ur áhorfendum í geð. Spár um
áhorfendafjölda hafa verið á bilinu
frá 20-70 þúsund,“ segir hann. „Ef
við hins vegar höldum okkur við
líkinguna um kvikmyndavorið þá
vona ég að fólki finnist þegar þaö
sér þessa mynd að sumardagurinn
fyrsti sé kominn.“
Lárus hefur gert sjónvarpsleikrit
fyrir íslenskan markað áður og má
nefna Dag vonar eftir Birgi Sig-
urðsson og Stalín er ekki hér eftir
Véstein Lúðvíksson. Lárus hefur
ennfremur leikstýrt tveimur kvik-
myndum í Svíþjóö, Andra dansen
hét sú fyrri en sú síðari Frusna
leoparden. Ennfremur gerði hann
myndaflokk fyrir sjónvarp úti í
Svíþjóð sem nefndist í auga hests-
ins. Verður starfsvettvangur hans
í framtíðinni hér heima á íslandi?
„Ég býst við að vinna eitthvað í
útlöndum eftir því sem til fellur en
ég á heima hér og vil hvergi annars
staðar vera,“ segir Lárus að lokum.
-Pá