Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1916, Qupperneq 10

12
Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands.
»engra annara meðfæri, en bændanna sjálfra og ann-
»ara fjáreigenda; enda er nú svo komið, að fullyrða
»má, að augu allra hinna vitrari og betri manna í
»bændastéttinni séu að opnast fyrir því, hve fráleitt
»það sé, að nokkurntíma þurfi til þess að koma, að
»menn felli pening sinn úr hor sökum fóðurskorts
»eða krenki hann, hvort sem á það er litið frá fjár-
»hagslegu eða siðferðislegu sjónarmiði. Peim fer og
»sífelt fjölgandi, sem telja fóðurskortstjónið eitt út af
»fyrir sig svo óbærilegt, að þeir megi einskis láta
»ófreistað til þess að tryggja sig gegn því á hverjum
»haustnóttum, með nægilegu fóðri handa öllum pen-
»ingi, sem á vetur er settur, fram úr, hvernig sem
»viðrar.
»Beinasta og öruggasta leiðin til þess er, að stofn-
>uð séu fóðurbirgðafélög víðsvegar um land alt, með
»því markmiði, að birgja landið og einstaka lands-
»hluta að nægu fóðri á hverju hausti, eftir því sem
»þörf krefur, og láta líkt og nú standa lög til, fara
»fram árlegan heyásetning að haustinu. Virðist þá
»heybirgðir ekki nægilegar, sé keypt fóður eða fóð-
»urbætir í stórum stíl innanlands eða utan, með svo
»lágu verði, sem framast er unt, svo enginn neyðist
»til þess að farga sér í skaða fjárstofni sínum, né
»tefli honum í tvísýnu með illum ásetningi.
»Fundurinn litur svo á að hreppsbúnaðarfélögun-
»um standi næst að taka fóðurbirgðamálið upp á
»stefnuskrá sína samhliða jarðabótunum. Ættu þau
»að mega búast við að njóta öruggs og öflugs full-
»tingis í þessu máli, bæði sveitastjórna, bjargræðis-
»stjórna og síðast en ekki sízt kaupfélaganna, sem
»sjálfkjörin eru til þess að hafa fóðurútvegunina með
»höndum, enda sjálfsagt að alt skipulag þessa félags-
»skapar yrði með fullkomnu samvinnusniði.
»Fundurinn vill því leyfa sér að skora alvarlega á
»alla þá, sem hér eru taldir næstir standa, að hefjast