Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1916, Qupperneq 69

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands.
75
Framtíðarstarfið.
Eg vil þá að endingu draga saman þau einstök at-
riði, er eg tel mestu varða í þessu trjáræktarmáli:
1. Að vér sökum afstöðu lands vors og ólíks loftslags,
getum ekki nema að litlu leyti hagnýtt oss beinlínis
trjáræktarreynslu frá skógræktarlöndunum við trjárækt
vora hér á landi.
2. Að tilraunir vorar í trjárækt og þekking í því efni er
enn þá skamt á veg komin, og því fylsta þörf á, að
haldið sé áfram og aukið við þær tilraunir, sem þeg-
ar er byrjað á, bæði í skógum og á skóglausu landi.
3. Að reynslan hefir þó sýnt, að erlendar og innlendar
trjátegundir geta þó vaxið hér í veðursælli sveitum
með talsverðum þrótti, og að auk þess, sem þær einn-
ig geta þrifizt hér til fegurðar og ánægju, megi telja
víst, að bæði björk og lerka megi rækta sem skóg í
hagsmunaskyni. Jafnvel líkur til að þar við bætist
þegar fram líða stundir fura, greni og ef til vill fleiri
trjátegundir.
Pannig eru þá horfurnar eins og nú standa sakir. En
landið blasir við oss bert og skóglaust, nema á einstöku
svæðum, þar sem hvorki náttúruöflunum né ránseðli
mannanna hefir tekizt að vinna bug á þrótti skóggróð-
ursins og þroska. Hér er því verkefni að vinna. Kyn-
slóðaverk, sem kostar hér því meiri athygli og alúð,
sem vér erum ver settir en aðrar þjóðir, hvað náttúrufar
snertir. Og nú erum vér byrjaðir á þessu verki. Gengur
þar í fararbroddi landsstjórnin með sínu skógræktarliði.
En framkvæmdir hennar hafa aðallega snúist að því, að
friða og grisja þær skógarleifar, sem enn eru eftir í
landinu. Ræktunarfélagið hefir aftur á móti meira haft
skóglausu héruðin í huga og trjárækt við bæi. Þess
vegna eru fyrstu tilraunir þess trjárækt með fræsáningu
og uppeldi plantnanna á þann hátt. Það hefir því mesta
reynslu á landi hér í því efni. Á seinni árum hefir svo