Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1961, Qupperneq 81

81
sínu hlutverki. Þegar við berum saman erlent kjarnfóður
og innlent heyfóður, þá getur heyfóðrið ekki fullnægt fóð-
urþörf mjólkurkúa nema að vissu marki, vegna þess, að það
er takmarkað hvað þær torga miklu af því og þar verður
kjarnfóðrið að taka við. Aukin ræktun og heyöflun leysir
ekki þennan vanda, aðeins betra fóður, meira fóðurgildi
miðað við þyngd eða rúmmál, kemur þar að notum. Sé hins
vegar borið saman erlent kjarnfóður (kolvetnafóður) og inn-
lent kjarnfóður (proteinfóður), þá rekum við okkur á þá
staðreynd, að innlenda kjarnfóðrið er svo proteinauðugt,
að það er bæði óhagkvæmt og ógerlegt að nota mikið af
því í kúafóðurblöndur. Heyfóðrið er víðast hvar orðið svo
proteinríkt, að kýrnar liafa hvorki gagn eða gott af að fá
mikið af því í kjarnfóðrinu. Verðlag innlenda kjarnfóðurs-
ins hefur verið þannig, að það hefur ekki örfað notkun þess
og meðan hægt er að fá svo gott verð fyrir það á erlendunr
markaði, virðist það ekki vera nein goðgá að skipta á því
og erlendu, ódýrara og hagkvæmara kolvetnakjarnfóðri.
f þessu sambandi má benda á, að sjálfsagt er að gera sum-
arbeit kúnna sem bezta og kjarnmesta, svo lítið kjarnfóður
þurfi að gefa á nreðan kýrnar eru úti, og að þessu er nú
stefnt alls staðar, þar sem nautgriparæktin hefur náð nokkr-
ur þroska. Þetta breytir þó ekk'i þeirri staðreynd, að kýrnar
verður að fóðra inni 7—8 mánuði ársins, og það er í inni-
stöðunni, sem kjarnfóðurnotkunin er mest og nauðsynleg-
ust. Um samkeppni milli erlendra fóðurefna og innlendrar
kornframleiðslu er alls ekki að ræða enn sem komið er.
Undarlegust eru skril’ Arnórs um það þjóðhagfræðilega
tjón, er af því leiðir, að innflutt kjarnfóður skuli vera lág-
tollað. Nú er það svo, að innfluttar vörur hafa hér jafnan
verið misjafnt tollaðar og hefur slíkt farið eftir mati þings
og stjórna á hverjum tíma. Aldrei hef ég heyrt það talinn
einhvern þjóðhagfræðilegan voða, þótt svokallaðar nauð-
synjavörur væri lágt eða alls ekki tollaðar. Mætti þó álykta,
af ummælum Arnórs, að hann telji það þjóðhagfræðilegt
6