Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Qupperneq 17

17
urinn verður þar of lágur, en lokar aftur þegar hann er
hæfilegur.
Því viðkvæmari sem sogventillinn er, því auðveldara er
að halda hæfilegum þrýstingi í leiðslunum. Vogþvingaðir
soghanar eru nákvæmari og öruggari en þeir, sem eru
fjaðurþvingaðir. Beztir eru vogþvingaðir soghanar þannig
úr garði gerðir, að mjaltararnir geta ekki breytt sogi þeirra.
Auðvitað þarf að hirða alla soghana svo þeir starfi rétt.
Stoppist þeir af ryki eða öðrum óhreinindum, geta jafnvel
þeir öruggustu brugðizt og þrýstingurinn í leiðslunum orð-
ið of lágur.
Þrýslimælirinn.
Þrýstimælirinn á að sýna hvaða þrýstingur er í lögninni
á hverjum tíma. Á sama hátt og við mælum loftþrýsting
andrúmsloftsins, með því að bera hann saman við hæðina
á kvikasilfurssúlu, sem hann er í jafnvægi með, þannig mæl-
um við einnig þrýstinginn í mjaltalögninni.
Meðal andrúmsloftsþrýstingur samsvarar, svo sem al-
kunnugt er, 76 cm hárri súlu af kvikasilfri (Hg). í mjalta-
lögnum fyrir kýr er þ() aðeins hafður helmingur af þessum
þrýstingi, eða sem svarar 38 cm Hg eða heldur lægra. Þetta
er nefndur lágþrýstingur, eða undirþrýstingur.
Flestar mjaltavélar eru gerðar fyrir 32—38 cm lágþrýst-
ing og er þetta afmarkað með rauðum strikum á þrýstimæl-
inum. Það er augljóst, að lægsti undirþrýstingur er þægi-
legastur fyrir kúna og hlífir henni mest ef mjaltatíminn
lengist þá ekki við það.
Enginn ætti að treysta um of á þrýstimælana á mjalta-
kerfunum, þeir geta auðveldlega orðið skakkir, einkum
hættir þeim til að sýna of lága tölu. Ef sogið er stillt eftir
mæli, sem sýnir of lágt, verður afleiðingin sú, að mjólkað er
með of miklum undirþrýstingi. Helzta vörnin gegn þessu er
vel hirtur, vogþvingaður soghani, er ekki er hægt að breyta.
2