Morgunblaðið - 13.01.2001, Blaðsíða 70

70 LAUGARDAGUR 13. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
 

     
 

   
 

 

! 
    
""
#$ 

  
 
 
  
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
NÝLEGA vakti ég athygli á því að
menntamálaráðuneytið hefði ákveð-
ið að auka veg móðurmálsins á allan
hátt, ekki síst
meðal skóla-
barna. Dagur ísl.
tungu skal hald-
inn 16/11 ár hvert
á fæðingardegi
Jónasar Hall-
grímssonar. Sér-
stök „ráðgjafar-
nefnd“ veitti
Megasi verðlaun-
in 500.000 kr.
„Verðlaunin hlýt-
ur sá er hefir unnið gott starf í þágu
móðurmálsins“! Íslandsbanki FBA
bauð fram greiðsluna.
Talsverð skrif urðu af þessu til-
efni og taldi Pálmi Jónsson sjálf-
gefið að nefndin myndi rökstyðja
þessa verðlaunaveitingu. Grafar-
þögn nefndarinnar kemur mér hins
vegar ekki á óvart!
Einnig var upplýst að Megas
hefði m.a. unnið sér það til frægðar
að flytja svæsið níð um Jónas á
rauðri hátíð 1. des. hjá stúdentum
fyrir allmörgum árum. Þessu til við-
bótar er sú sorglega staðreynd að
eitt meinfýsnasta og snautlegasta
ljóð sem ort hefir verið á okkar
tungu er níðkvæði Megasar um Jón-
as.
Í skjalli menntamálaráðherra við
verðlaunaafhendinguna taldi hann
Megas m.a. skoða arfinn með gagn-
rýnum augum og hvössum hætti.
Megas gantaðist hins vegar með
að Jónas hlyti að leggja blessun sína
yfir að „Fjölnismállýskan“ hefði
ekki haft sigur.
Það þarf sannarlega kjark og
mikla ósvífni til að fíflast með þess-
um hætti. Eins og flestir vita var
Fjölnir merkasta menningarrit síns
tíma til bjargar tungu okkar, ljóð-
hefð og þjóðlegum metnaði, þegar
mest syrti í álinn á næstsíðustu öld.
Nú er hins vegar svo komið að
ljóðhefðin hefur áratugum saman
verið fótum troðin af bögubósum og
hortittasmiðum, sem ekki gleyma að
titla sig skáld! Hinir „rauðu og rót-
tæku“ töldu og telja enn ljóðhefð
okkar úrelta. Þess vegna hefir risið
upp breiðfylking furðufugla og ljóð-
byltingargarpa, sem fáir eða engir
nenna að lesa, hvað þá læra. Ljóða-
bækur seljast lítið sem ekkert,
nema okkar bestu ljóðskálda, sem
endurnýja ljóðhefðina, án fíflaláta!
Þegar „Skólaljóðin“ voru bann-
færð í öllum barnaskólum af Svavari
Gestssyni og komma-hjörðinni, töld-
um við margir að sú ráðstöfun jaðr-
aði við landráð! Þess vegna væri ný
útgáfa af þeim 14/11 nk. mjög
áhugaverð.
GUÐMUNDUR
GUÐMUNDARSON,
fv. frkvstj.
Síðasta
menningarslysið
Frá Guðmundi Guðmundarsyni:
Guðmundur
Guðmundarson
UNDANFARIÐ hefur umhverfis-
ráðherra, Siv Friðleifsdóttir, oft ver-
ið gagnrýndur fyrir að leyfa Kísiliðj-
unni að taka
áfram kísilgúr úr
Mývatni.
Ég skil þetta
ekki. Þarna er
fjöldi manns sem
hefur atvinnu
sína af kísilgúr-
námi og margir
aðrir sem hafa
hag af því, t.d.
Húsvíkingar. Þá
er þetta líftaug fyrir sveitarfélagið.
Það hefur ekki sýnt sig, þrátt fyrir
áratuga rannsóknir, að kísilgúrtakan
hafi neitt slæm áhrif á lífríki Mý-
vatns. Eitthvað hafa sumir anda-
stofnar minnkað, en er ekki trúlegt
að það sé minkurinn sem veldur því
frekar en Kísiliðjan?
Þá er það staðreynd að vatnið er
að grynnast og mun þorna upp með
tímanum ef ekkert er að gert. Það
virðist því að Kísiliðjan sé bjarg-
vættur Mývatns en ekki skaðvaldur.
Ráðherrann hefur því látið heil-
brigða skynsemi ráða þegar hann
leyfði áframhaldandi kísilgúrtöku í
Mývatni.
Kísiliðjan ætti því að halda áfram
að moka upp úr vatninu. Það er hægt
að fylgjast með því hvort það hefur
slæm áhrif á lífríki vatnsins. Það er
sagt að alstaðar þar sem kísilgúr er
unninn sé það úr uppþornuðum
stöðuvötnum nema í Mývatni. Ef
ekkert verður að gert mun það líka
þorna upp með tímanum. En þegar
svo er komið munu Náttúruvernd-
arráð, Náttúruvernd ríkisins, Nátt-
úrufræðistofnun Íslands, Líffræði-
stofnun Háskóla Íslands, Náttúru-
rannsóknastöðin við Mývatn og
Landvarðafélag Íslands varla hafa
neitt á móti því að Kísiliðjan fengi að
grafa upp úr kísilgúrnámunni þar
sem Mývatn var einu sinni. En er
rétt að bíða eftir því?
BJÖRN LOFTSSON,
fv. kennari.
Mývatn
Frá Birni Loftssyni:
Björn Loftsson
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.