Morgunblaðið - 23.06.2001, Blaðsíða 16

HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
16 LAUGARDAGUR 23. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
VERSLUNIN á Skólavörðu-
stíg 19 lætur ekki mikið yfir
sér. Það er ekki nóg með að
búðin sé lítil að flatarmáli
heldur hefur hún ekkert heiti
enda segir eigandi hennar að
hann sé „ekkert svoleiðis
móðins að hafa nafn á búð-
inni.“
Sú sem þarna talar er Jór-
unn Ragnheiður Brynjólfs-
dóttir frá Hrísey sem þrátt
fyrir að vera komin á tíræð-
isaldur tekur sama leigubíl-
inn á hverjum morgni klukk-
an tíu frá dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund
þar sem hún býr. Þaðan fer
hún í vinnuna þar sem hún af-
greiðir sængurfatnað og
dúka ásamt fleiru fram til
klukkan sex á daginn, líkt og
hún hefur gert síðastliðin níu
ár. Svo skemmtilega vill til að
daginn sem Morgunblaðið
tekur hús á Jórunni, þann 20.
júní, á hún 91 árs afmæli. Hún
tekur sér þó ekki frí í tilefni
dagsins heldur stendur keik
aftan við búðarborðið og tek-
ur hlýlega á móti við-
skiptavinum sínum. Þegar
gengið er inn í verslunina tek-
ur maður fyrst eftir sérstöku
andrúmsloftinu sem þar ríkir.
Innan um sængurver, nátt-
klæðnað og fallega dúka má
sjá persónulega muni, fal-
legar myndir á veggjum og
logandi kertaljós.
„Ég hef alltaf haft kertaljós
í búðinni í öll þessi ár sem ég
hef rekið verslun því þá finnst
mér ég vera komin heim,“
segir hún og brosir. Það er
greinilegt að þetta skilar sér
því verslunin er ákaflega
heimilisleg.
Aðalatriðið að
manni líði vel
Það tekur nokkrar fortölur
að fá Jórunni til að segja svo-
lítið frá sjálfri sér og versl-
uninni. „Ég er bara venjuleg
manneskja og vil ekkert láta
bera á mér því ég er ekkert
öðruvísi en aðrir,“ segir hún
og finnst ekkert merkilegt við
það að vera 91 árs versl-
unarrekandi í miðbæ Reykja-
víkur.
Að lokum lætur hún þó til-
leiðast og fyrsta spurningin
er hvers vegna hún sé að
standa í þessum versl-
unarrekstri. „Ég get ekki
hugsað mér líf án vinnu,“ seg-
ir hún óhikað. „En ég fór ekki
að vinna fyrr en börnin mín
voru komin upp og þá var ég
fimmtug. Þá var drengurinn
minn orðinn stúdent og stelp-
urnar farnar að heiman,“ seg-
ir hún og í ljós kemur að hún
á þrjár dætur og einn son.
Það er þó tiltölulega stutt
síðan hún hóf verslunarrekst-
urinn að Skólavörðustíg.
„Ég var búin að vera lengi
með stóra búð með vefn-
aðarvöru að Grundarstíg 2 en
hætti þar þegar ég varð 75
ára. Svo fór ég aftur að vinna
í búð niðri á torgi 80 ára göm-
ul og vann í tvö ár áður en ég
opnaði búðina hérna,“ segir
Jórunn og bætir því við að
dætrum hennar hafi ekkert
litist á blikuna þegar hún tók
upp á því að fara aftur út á
vinnumarkaðinn.
„En þetta er bara svo gam-
an,“ segir hún og það er aug-
ljóst að þar fylgir hugur máli.
„Aðalatriðið er að manni líði
vel.“
Alltaf sami
leigubílstjórinn
Fyrir tveimur mánuðum
fluttist Jórunn á dvalarheim-
ilið Grund og segir hún það
bestu ákvörðun sem hún hafi
tekið lengi. „Það er svo gam-
an að vera þarna, það er svo
gott og yndislegt fólk. Þegar
ég er búin að vera hér í búð-
inni er búið að vera nóg af
þvargi og ég er búin að fá
nógu mikinn félagsskap og ég
vil fá að vera í næði. En þegar
maður er með stóra fjöl-
skyldu er alltaf eitthvað að
gerast og ég var orðin svolítið
þreytt og langaði bara að
vera út af fyrir mig,“ segir
hún en bætir þó við að hún
hafi myndir af börnunum sín-
um allt í kringum sig á
Grund.
Til að komast í verslunina á
morgnana tekur Jórunn
leigubíl og það er alltaf sami
bílstjóri, Hermann Björg-
vinsson á BSR, sem ekur
henni. „Það fara alltaf allir
svo snemma í vinnu en ég fer
ekki fyrr en klukkan tíu
þannig að það er erfitt um vik
að fá far með einhverjum. Svo
ég fór að hugsa hvernig ég
færi að því að koma mér í
vinnuna og hugsaði sem svo
að ég gæti nú alltaf tekið bíl
en mér finnst svo leiðinlegt að
fara alltaf með nýjum og nýj-
um bílstjóra. En svo hringdi
dóttir mín á leigubíl og það
kom svo yndislegur maður og
mér fannst hann svo geðugur
að ég segi sem svo: heldurðu
að þú sækir mig ekki hér eft-
ir,“ útskýrir Jórunn og sú
varð líka raunin.
Jórunn segir Hermann
vera alveg einstakan. „Hann
er búinn að gera mig alveg
ósjálfbjarga, styður alveg við
mig og ætlar varla að sleppa
mér. Það spyrja mig allir
hvort hann sé eitthvað skyld-
ur mér þessi maður en hann
er bara svo óskaplega mikið
góðmenni,“ segir hún og bæt-
ir því við að þegar hún hafi
verið að vandræðast yfir
akstursmálunum hafi hún
ákveðið að fela Guði að finna
út úr þessu.
„Og þessu tek ég svo mikið
eftir, maður verður að
treysta á hann.“
Minningar til að
taka með heim
Hún segir dagana í versl-
uninni afskaplega misjafna.
„Suma daga er mikið að gera
og aðra minna en ég fæ
venjulega gott út úr búðinni.
Hins vegar er ég ekkert að
safna neitt. Það er kannski
nauðsynlegt þegar maður er
að koma sér áfram en svo er
ekkert gaman að vera með
eitthvert drasl sem maður
veit ekkert hvað maður á að
gera við.“
Viðskiptavinir Jórunnar
eru af ýmsu tagi en þó segir
hún yngri konur í meirihluta.
„Ég er búin að vera versl-
unarkona í 40 ár og sumar af
þeim náðu ekki upp á búð-
arborðið hjá mér þegar þær
komu fyrst með mæðrum sín-
um. Þannig að það er voða
mikið af ungum stelpum sem
koma og versla hjá mér.“
Hún segir að sér hlýni um
hjartaræturnar þegar hún
finni fyrir því að fólk versli
sérstaklega hjá henni til að
styðja hana í verslunarrekstr-
inum og nefnir sem dæmi
konu sem keypti allar jóla-
gjafirnar hjá henni fyrir síð-
ustu jól.
„Þetta var mjög dýrmætt
fyrir mig að finna að það er til
maður og maður sem hugsar
svona – að þarna sé gömul
kona með verslun sem verði
kannski út undan í öllum
þessum ys og þys.“
Vörurnar fær Jórunn frá
heildsölum sem hún segir
ákaflega góða við sig. „Ef
þeir eiga eitthvað á nið-
ursettu verði geyma þeir það
handa mér en svo hef ég líka
fengið áminningu frá þeim ef
ég sel of ódýrt því þá eru sum-
ar verslanirnar að kvarta. En
ég geri þetta því ég er bara
að leika mér og er hér til að
hafa það gaman því það er
enginn dagur sem líður án
þess að maður fái einhverjar
minningar til að fara með
heim,“ segir hún.
Hefur ekkert með
dugnað að gera
Þegar hún er spurð að því
hvort henni finnist ekki mikið
mál að reka verslun svarar
hún stutt og ákveðið: „Nei,“
og þverneitar að þetta hafi
eitthvað með dugnað að gera.
„Þetta er ekki dugnaður,
þetta er bara vilji,“ segir hún.
„Ég vinn bara á styrknum og
viljanum.“
Það er heldur ekkert upp-
gjafarhljóð í þessari ákveðnu
verslunarkonu og segist hún
ætla að standa á bak við búð-
arborðið svo lengi sem hún
hefur heilsu. „Hann Úlfur
Ragnarsson læknir, sem er
mikill vinur minn, hefur alltaf
sagt að ég muni bara líða út
af í vinnunni og ég vona að sú
verði raunin,“ segir hún og
brosir.
„Þá fer ég bara í næstu
vinnu á næsta stað.“
91 árs vistmaður á Grund og rekur eigin rúmfataverslun á Skólavörðustíg 19 í Reykjavík
„Bara
venjuleg
manneskja“
Morgunblaðið/Arnaldur
Innan um sængurver og kodda hefur Jórunn komið fyrir persónulegum munum í verslun
sinni og alltaf er logandi kertaljós til að gera búðina heimilislegri.
Miðbær
EKKERT verður úr samein-
ingarviðræðum Bessastaða-
hrepps og Garðabæjar eftir
að meirihluti íbúa í Bessa-
staðahreppi lýsti sig andvígan
slíkum viðræðum.
Vikuna 6. – 13. júní var gerð
skoðanakönnun gegnum síma
meðal allra kosningarbærra
íbúa hreppsins þar sem þeir
voru spurðir um afstöðu sína.
Áður höfðu íbúarnir fengið
kynningarbækling auk þess
sem um 90 manns höfðu sótt
opinn kynningarfund þar sem
skoðanakönnunin var kynnt.
Í könnuninni var spurt
hvort íbúarnir vildu að
hreppsnefnd Bessastaða-
hrepps ynni að sameiginlegri
tillögu með Garðabæ um sam-
einingu sveitarfélaganna
tveggja sem þeir síðan fengju
að kjósa um, eða hvort þeir
vildu að sú vinna færi fram.
Endanlegt úrtak svarenda
var 921 og þar af svöruðu 823
spurningunni og var svarhlut-
fall því 89,4%.
Niðurstöðurnar urðu þær
að 40,5% vildu að hrepps-
nefnd færi út í viðræðurnar
en 59,5% voru því mótfallin.
„Engin vonbrigði“
Með hliðsjón af þessu var
samþykkt í hreppsnefnd að
ekki yrði farið í formlegar við-
ræður við Garðabæ um sam-
einingu sveitarfélaganna en
fyrir lá erindi Garðabæjar þar
sem lagt var til að hrepps-
nefnd Bessastaðarhepps skip-
aði fulltrúa í samstarfsnefnd
til þess að vinna að athugun á
sameiningunni.
Gunnar Valur Gíslason,
sveitarstjóri Bessastaða-
hrepps, segir niðurstöðu
könnunarinnar ekki vera von-
brigði. „Við renndum alveg
blint í sjóinn með þetta og það
var ákveðið að hreppsnefndin
myndi fylgja þeim niðurstöð-
um sem fengjust út úr þessari
könnun þó að hún væri aðeins
til leiðbeiningar. Það voru
ekki önnur sjónarmið höfð að
leiðarljósi með könnuninni
þannig að ég held að það séu
engin vonbrigði hjá neinum,“
segir hann.
Þvert á móti telur hann að
tilgangi könnunarinnar hafi
verið náð. „Þegar við fórum af
stað með þessa skoðanakönn-
um höfðum við hug á að fá af-
stöðu almennings og íbúa
Bessastaðahrepps og hún
liggur alveg skýr fyrir, þannig
að við náðum fram því mark-
miði sem við ætluðum okkur.“
Hann segir enn fremur
mikilvægt að hafa fengið úr
þessu skorið. „Þetta er stórt
málefni og það er mikilvægt
að hreppsnefndarmenn á
hverjum tíma geti tekið
ákvarðanir í svona stóru máli.
Menn gera það ekki með því
að renna blint í sjóinn heldur
vilja hafa miklu fastara land
undir fótunum í slíkum
stefnumarkandi málum,“ seg-
ir hann.
Samstarf sveitar-
félaganna eflist
Ásdís Halla Bragadóttir,
bæjarstjóri Garðabæjar, seg-
ir að þrátt fyrir að Bessa-
staðahreppur hafi ekki áhuga
á að fara í formlegar samein-
ingaviðræður við Garðabæ sé
hún þess fullviss að samstarf
sveitarfélaganna eigi eftir að
halda áfram að þróast og efl-
ast.
„Samstarf sveitarfélaganna
er mjög mikið nú þegar og
hefur verið að aukast nú á
undanförnum árum,“ sagði
Ásdís Halla. „Bæði samstarf
Garðabæjar og Bessastaða-
hrepps og þessara tveggja
sveitarfélaga við önnur sveit-
arfélög á höfuðborgarsvæð-
inu.“ Hún segir að slíkt sam-
starf sé mikill ávinningur
fyrir íbúana og svo verði að
koma í ljós síðar hvort frekari
sameining verði í framtíðinni.
Niðurstöður símakönnunar meðal allra kosningarbærra íbúa
Sameiningar-
viðræðum
hafnað




 




 
 
!!!
"
#
$
%
&

'
 !




&

'
(
)&



*

"
!(

*+!

, &
!(
 

-.

!
/
!

.
!




    

   
       
 

     
  

    ! " 
#  !$ "

  
 
 %




 




 




&   $
 '((

00


')*

1
1
+),



-(*




Bessastaðahreppur
FORELDRARÁÐ Korpu-
skóla hefur beint þeim tilmæl-
um til borgaryfirvalda að
gengið nýr hverfisskóli verði
hannaður sem allra fyrst sam-
hliða endurbótum á eldra hús-
næði skólans á Korpúlfsstöð-
um. Fræðsluráð hefur þegar
fjallað um málið en í svari
þess segir að mögulegt sé að
hefja undirbúning að hönnun
nýs skóla í Staðarhverfi árið
2004 til 2005.
Að sögn Davíðs Héðinsson-
ar, formanns foreldraráðs
Korpuskóla, eru foreldrar
ekki sáttir við að beðið sé með
hönnun nýs skóla þar til 2004
eða 2005. Að hans sögn er það
eindregin ósk félagsins að nýr
hverfisskóli verði tilbúinn
haustið 2003.
Fjöldi barna vanáætlaður
Í bréfi foreldraráðs til
fræðsluráðs er því fagnað að
Korpúlfsstaðir verði endur-
bættir og lagfæringar verði
gerðar á húsnæðinu. Auk
Korpuskóla er þar golfskáli
og einnig hafa listamenn afnot
af hluta húsnæðisins. Að sögn
Davíðs lá fyrir að gerðar yrðu
endurbætur á húsinu öllu.
Hins vegar segir í bréfinu
að á kynningarfundi, sem
haldinn var fyrir kennara og
foreldraráð skólans í lok apríl
þar sem húsnæðismál skólans
voru rædd, hafi komið fram að
ekki væri hægt að koma full-
nægjandi skólastarfi fyrir í
því húsnæði sem hugsað er til
skólastarfsins. Segir þar að
miðað sé við að 250 börn verði
í skólanum en foreldraráð
telji að sú tala sé vanáætluð.
Telur foreldraráð að 325 börn
séu raunhæfari tala.
Foreldraráð vísar einnig í
bréf sem það ritaði fræsluráði
í lok nóvembermánaðar 1999.
Í því bréfi er kvartað undan
staðsetningu hverfisskóla við
Korpúlfsstaði og bent á að
þung umferð sé um Korpúlfs-
staðaveg og að oft hafi legið
við stórslysum.
Foreldraráð hefur farið
fram á að undirbúningshópur
verði skipaður til að vinna úr
frekari hugmyndum. Þá óskar
það eftir því að farið verði í
jarðvegsskipti á nýju skóla-
lóðinni og að gerð verði leik-
aðstaða með boltavöllum.
Vilja nýjan hverfis-
skóla sem fyrst
Grafarvogur
Morgunblaðið/Kristinn Ingvarsson