Morgunblaðið - 23.06.2001, Blaðsíða 49

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. JÚNÍ 2001 49
INNKÖLLUN VEGNA
RAFRÆNNAR SKRÁNINGAR HLUTABRÉFA
Í ÞORBIRNI-FISKANESI HF.
Mánudaginn 3. september 2001 verða hlutabréf í Þorbirni-Fiskanesi hf. tek-
in til rafrænnar skráningar hjá Verðbréfaskráningu Íslands hf. í samræmi við
ákvörðun stjórnar Þorbjarnar-Fiskaness hf. Þar af leiðandi verða engin viðskipti með
hlutabréf félagsins þann dag. Frá þeim tíma ógildast hin áþreifanlegu hlutabréf í fé-
laginu í samræmi við ákvæði laga og reglugerðar um rafræna eignaskráningu
verðbréfa.
Nánar tilgreint verða öll hlutabréf Þorbjarnar-Fiskaness hf. tekin til rafrænn-
ar skráningar, en þau eru öll í einum flokki, nr. 0001- nr. 2000 og gefin út á nafn
hluthafa. Útgáfudags er getið á hverju bréfi.
Hér með er skorað á alla eigendur ofangreindra hlutabréfa, sem telja
nokkurn vafa leika á því að eignarhald þeirra sé réttilega fært í hlutaskrá Þorbjarn-
ar-Fiskaness hf, að staðreyna skráninguna með fyrirspurn til skrifstofu Þorbjarnar-
Fiskaness hf. á Hafnargötu 12, 240 Grindavík. Komi í ljós við slíka könnun að eig-
endaskipti hafi ekki verið skráð ber eigendum að færa sönnur á þau gagnvart fé-
laginu innan þriggja mánaða frá síðari birtingu innköllunar þessarar.
Ennfremur er skorað á alla þá sem eiga takmörkuð réttindi til ofangreindra
hlutabréfa, s.s. veðréttindi, að koma þeim á framfæri við fullgilda reikningsstofnun
fyrir skráningardag. Gæta skal þess að reikningsstofnun hafi gert aðildarsamning
við Verðbréfaskráningu Íslands hf.
Við rafræna útgáfu ofangreindra hlutabréfa er nafnverð hluta ákveðið ein
króna eða margfeldi þar af.
Að lokinni rafrænni skráningu geta hluthafar falið reikningsstofnun sem gert
hefur aðildarsamning við Verðbréfaskráningu Íslands hf. umsjón með eignarhlut sín-
um í félaginu. Hluthafar munu fá sendar tilkynningar og reikningsyfirlit í samræmi
við ákvæði reglugerðar nr. 397/2000.
Stjórn Þorbjarnar-Fiskaness hf.
ÁGÆTA Ingibjörg Sólrún.
Þegar ég læt hugann reika til þess
tíma áður en Ian Anthony fæddist
kemst ég að því hversu stórkostleg-
um breytingum lífsviðhorf og hugs-
unarháttur geta
tekið við að öðlast
nýja reynslu. „Öll
reynsla er góð
reynsla“ stendur
einhvers staðar
og ég er sannfærð
um að á vissan
hátt er það rétt.
Ian fæddist í
september 1998
og verður því
þriggja ára í
haust. Hann var
yndislegt unga-
barn og hlátur-
mildur með ein-
dæmum. Strax
við sex mánaða
aldur fannst mér hann öðruvísi en
önnur börn og hafði ég þar ágætis
samanburð í systur hans sem er að-
eins 16 mánuðum eldri. Ian svaraði
sjaldnast nafni og virtist geta úti-
lokað umhverfið algjörlega ef honum
sýndist svo. Er ég talaði um þetta
við vini og vandamenn fékk ég oft að
heyra: „Ég veit nú um strák sem
sagði ekki stakt orð fyrr en hann var
orðinn þriggja ára“ eða „láttu ekki
svona, hann er bara svolítið seinn.“
Allir voru í afneitun nema ég og
maðurinn minn.
Það er skemmst frá því að segja
að í mars 2000 var okkur nóg boðið.
Ég hafði samband við barnasálfræð-
ing og Ian var sendur í ýmsar rann-
sóknir, líkamlegar og andlegar.
Við mættum á fund með sérfræð-
ingum til að fá niðurstöður úr þess-
um prófum sem okkur fannst hafa
tekið óratíma, enda voru liðnir u.þ.b.
5 mánuðir frá því að við hittum
fyrsta sérfræðinginn.
„Alvarleg einhverfa“. Orðin skullu
á mér eins og hvirfilvindur og ég veit
núna að ég upplifði „sjokkástand“. Á
því andartaki gerði ég mér grein fyr-
ir því að það er alveg sama hversu
vel þú heldur að þú sért búinn að
brynja þig, ekkert getur undirbúið
þig undir að heyra að barnið þitt sé
fatlað, muni þurfa á hjálp að halda
alla sína ævi. Öðlist aldrei það líf sem
okkur hinum finnst svo eftirsóknar-
vert, sjálfstætt líf þar sem við getum
tekið okkar eigin ákvarðanir og stað-
ið og fallið með þeim.
Ágæta Ingibjörg Sólrún. Ég veit
að þú átt sjálf börn og ég vona að
þau séu heilbrigð og af þeim ástæð-
um hafir þú engan skilning á því sem
ég er að tala um.
Sjálf öðlaðist ég alveg nýjan skiln-
ing á tengslum foreldra fatlaðra við
börnin sín þegar ég fór á námskeið
ásamt manninum mínum á vegum
Greiningar- og ráðgjafarstöðvar rík-
isins. Við vorum um 12 pör sem hitt-
umst og ræddum um börnin okkar,
fötlun þeirra og möguleg úrræði.
Meirihluti þessa fólks á börn sem
eru alvarlega fötluð, bæði líkamlega
og andlega og þarna sátu mæður og
feður og sögðu frá börnunum sínum
og andlit þeirra ljómuðu af stolti og
ást.
Ég er að segja ykkur, öllum for-
eldrum heilbrigðra barna: við sem
eigum fötluð börn, við elskum börnin
okkar alveg eins og þið elskið börnin
ykkar. Við eigum vonir og þrár til
handa okkar börnum, eins og þið
eigið vonir og þrár ykkar börnum til
handa.
Hér kemur til kasta þroskaþjálf-
anna sem vinna með fötluðu börnin
okkar. Þessar litlu mannverur sem
eru okkur allt og eru svo óvelkomin í
þessu samfélagi sem við lifum í.
Ef Ian hefði fæðst heilbrigður, yxi
upp og gerðist alkóhólisti og eitur-
lyfjaneytandi fengi hann meiri með-
byr en sem fatlaður einstaklingur.
Hann myndi fara í meðferð og falla,
og fara svo aftur í meðferð og falla
aftur og svo fengi hann bætur frá
ríkinu því hann yrði sennilega lög-
giltur öryrki. Það yrði auðvitað ekki
komist hjá því að hann leiddist út í
afbrot og þá tæki eitthvað unglinga-
heimili við honum, þar sem væri fullt
af ráðgjöfum á ríkisgreiddum laun-
um sem myndi reyna að leiða ung-
linginn af þessari grýttu braut. Þeg-
ar fullorðinsárum
væri náð og ung-
lingaatvörfin hætt
að sýna áhuga
yrði honum útveg-
að húsnæði þar
sem hann gæti
drukkið og dópað í
friði.
Er eitthvað
réttlæti í þessu?
Ian Anthony er
fatlaður einstak-
lingur sem þarf á
leikskólavist með
stuðningi að
halda. Ég þurfti
að berjast fyrir
því að koma hon-
um inn í leikskóla. Ég þurfti að ýta
duglega við kerfinu til að það fengist
þroskaþjálfi fyrir hann. Það tókst og
Ian eignaðist bandamann í þroska-
þjálfanum sínum, henni Hrefnu. Á
undraskömmum tíma tók hann mikl-
um framförum og er það alfarið
henni Hrefnu okkar að þakka þó að
ekki megi gleyma frábæru viðmóti
alls starfsfólks á leikskólanum. En
fjörið er rétt að byrja. Til að ná veru-
legum árangri þarf að ráða a.m.k.
einn þroskaþjálfa í viðbót og hann
hefur ekki fengist. Skal engan
undra.
Þið sjáið ykkur ekki fært að borga
þroskaþjálfum mannsæmandi laun!
Og ekki nóg með það, heldur er
reynt að halda því fram að launin
sem þetta fólk þiggur fyrir störf sín
séu bara alveg nógu góð fyrir það.
Svei ykkur, stjórnendum þessarar
borgar.
Myndir þú vilja leggja á þig alla
þá vinnu, það andlega og líkamlega
erfiði, sem starf þroskaþjálfa er, fyr-
ir jafnsmánarleg laun og raun ber
vitni?
Umönnunar- og kennslustörf eru
oft á tíðum unnin af fólki með köllun
sem vill eingöngu vinna við þessi
störf og engin önnur. Af hverju er
það ekki metið að verðleikum?
Ég horfi á þá afturför sem hefur
orðið á litla stráknum mínum eftir að
verkfall þroskaþjálfa hófst og mig
langar til að gráta. Enda leyfi ég
mér það öðru hvoru þótt flesta daga
bíti ég á jaxlinn og reyni að líta á
björtu hliðarnar.
En mér finnst ég svo vanmáttug
og hjálparlaus. Það er ekki auðvelt
að berjast fyrir lífi barnsins síns
þegar manni finnst bardaginn aðeins
geta endað á einn veg. Með ósigri.
Með góðri hjálp getur Ian Anth-
ony lært að lifa í samfélaginu okkar,
ég er sannfærð um það. Og til að
honum líði vel þarf hann leikskólann,
Hrefnu og þá öryggistilfinningu sem
reglubundið líf veitir honum.
Er þér alveg sama? Snertir það
þig ekki neitt að allir þessir fötluðu
einstaklingar þurfa á þroskaþjálfun-
um sínum að halda til finna fyrir ör-
yggi og vellíðan?
Með vanmati þínu á þroskaþjálfa-
starfinu eruð þú, og samstarfsfélag-
ar þínir, að ræna son minn þeim
sjálfsögðu mannréttindum að fá þá
þjónustu sem hann þarfnast og þá
þjónustu sem ég tel mig borga fyrir
með skattgreiðslum.
Ég get ekki sætt mig við að þið
sem stjórnið borginni hafið þetta
vald yfir velfarnaði barnsins míns.
Sá sem ekki ber umhyggju fyrir
honum og hans framtíð á ekki að
hafa þetta vald. Það er eitthvað
hræðilega rangt við það.
Ég sendi öllum þroskaþjálfum, og
öðru fólki sem vinnur mikilvæg en
vanmetin störf, mínar bestu kveðjur
og óska þess að þeirra hlutur verði
réttur.
JÓNA ÁGÚSTA
GÍSLADÓTTIR,
Þverási 3a, Reykjavík.
Til stuðnings kjara-
baráttu þroskaþjálfa
Frá Jónu Ágústu Gísladóttur:
Ian Anthony
FRÉTTIR
ÚTVARPSSTÖÐIN 101 Reykjavík
sem sendir út á Faxaflóasvæðinu á
fm 101,5 hefur gert samning við
Premier Broadcasting um útsend-
ingar á þáttunum „American Top
Forty“ með Casey Kasem, og
„American Country Countdown“.
Þættirnir verða á dagskrá stöðv-
arinnar á sama tíma og þeir koma
fyrir eyru útvarpshlustenda í
Bandaríkjunum og um allan heim,
þ.e. á laugardags- og sunnudags-
eftirmiðdögum. Í dag, laugardag
kl. 14 verður „American Top
Forty“ á dagskrá, og á sunnudag
eftir viku hefjast útsendingar á
„American Country Countdown“.
Hafa gert
samning um
bandaríska út-
varpsþætti
JÓN Kristjánsson, heilbrigðis- og
tryggingamálaráðherra, hefur ákveð-
ið að skipa verkefnisstjórn til að meta
og hrinda í framkvæmd tillögum
nefndar um heilsufar kvenna.
Ingibjörg Pálmadóttir, fyrrverandi
heilbrigðis - og tryggingamálaráð-
herra, skipaði þá nefnd 19. maí 1995
og skilað hún ráðherra skýrslu, álits-
gerð og tillögum sem gefnar voru út á
liðnu ári um hvernig bæta mætti
heilsufar kvenna. Er þar meðal ann-
ars lagt til að skipa „verkefnisstjórn
sem hefði meðal annars það verkefni
að semja rannsóknaráætlanir og
stuðla að því að efla grundvöll rann-
sókna með því að vinna að þeim atrið-
um sem lögð er áhersla á“, eins og
segir í tillögum nefndarinnar, en auk
þess eru settar fram beinar tillögur í
mörgum liðum.
Jónína Bjartmarz, alþingismaður
og formaður heilbrigðis- og trygg-
inganefndar Alþingis, verður formað-
ur verkefnisstjórnar sem verður skip-
uð sérfróðum mönnum um heilsufar
kvenna og félagslega stöðu þeirra.
Verkefnis-
stjórn um
heilsufar
kvenna
skipuð
SKIFAN.IS hélt í apríl sl, ferming-
arleik þar sem fermingabörnum árs-
ins 2001 gafst færi á að skrá sig á
skifan.is og velja sér tónlist, tölvu-
leiki og kvikmyndir að andvirði kr.
50.000. Þátttaka var góð og skráðu
sig ríflega 1.900 fermingabörn. Í maí
var vinningshafinn dreginn út í
beinni útsendingu á FM 957 en sá
heppni var Sigurður Hákon Gunn-
arsson frá Akureyri.
Skifan.is er stærsti vefur landsins
sem sérhæfir sig í sölu á tónlist,
tölvuleikjum og kvikmyndum og er
þar að finna ríflega 12 þúsund vöru-
númer.
Meðfylgjandi mynd var tekin af
Sigurði Hákoni með hluta af vinning-
unum.
Vinningshafi í
fermingarleik
DAÐI Hendric-
usson hár-
greiðslumaður er
nú kominn til
starfa á hár-
greiðslustofunni
Monroe. Daði
hefur verið að
vinna í Amster-
dam að undan-
förnu.
Daði Hendricus-
son á Monroe
Daði
Hendricusson
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
ÁSTA Möller, alþingismaður og
fyrrverandi formaður Félags ís-
lenskra hjúkrunarfræðinga, var
kjörin 2. varaformaður stjórnar Al-
þjóðasamtaka hjúkrunarfræðinga
(International Council of Nursing,
ICN) á fulltrúaþingi þeirra, sem
haldið var í Kaupmannahöfn 9.-11.
júní 2001.
Ásta Möller tók sæti Norður-
landa og Austur-Evrópu í stjórn
ICN vorið 1999, en Norðmaðurinn
Laila Dåvöj, fyrrum formaður
félags norskra hjúkrunarfræðinga,
lét af störfum í stjórn ICN er hún
tók við ráðherraembætti í norsku
ríkisstjórninni.
Alþjóðasamtök hjúkrunarfræð-
inga eru samtök félaga hjúkrunar-
fræðinga í 124 þjóðlöndum og
standa þau fyrir virkri starfsemi
sem alþjóðleg hagsmunasamtök
hjúkrunarfræðinga á sviði fag- og
stéttarfélagslegra málefna.
Kjörin í stjórn
alþjóðasamtaka