Morgunblaðið - 08.11.2001, Blaðsíða 59

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. NÓVEMBER 2001 59
Elsku hjartans
Bryndís mín.
Óskaplega þykir mér sárt að þurfa
að kveðja þig svona fljótt. Mér líður
eins og ég sé að missa litlu systur
mína, þú varst svo mikið hjá okkur í
sveitinni þegar þú varst lítil skotta.
Það voru forréttindi að fá að kynnast
þér, þú svona yndisleg og geislandi
af fegurð. Orð fá því vart lýst hvaða
tilfinningar eru að brjótast um í
hjarta mínu núna þegar ég skrifa
þetta.
Minningarnar fara á ljóshraða um
mig þegar ég hugsa til þín. Ég vildi
að ég hefði sagt þér hversu mikið
mér þótti vænt um þig. Ég segi það
núna: Bryndís mér þykir vænt um
þig.
Á svona tímum virðist það óger-
legt að skilja hvers vegna þetta gerð-
ist og af hverju þú. Ég trúi því að þér
hafi verið ætlað annað og stærra
hlutverk. Við verðum að trúa á eitt-
hvað svo að sársaukinn verði minni.
Ég sakna þín svo sárt.
Ég bið guð að styrkja móður þína
og föður og systkini þín á þessum
erfiðu tímum.
Elsku Bryndís mín, þér mun ég
aldrei gleyma, þú markaðir spor í líf
mitt sem munu aldrei hverfa.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Hvíl þú í friði. Megi guð vernda
þig og leiða inn í eilífðina.
Kristjana.
Sorglegur atburður hefur gerst,
elskuleg bekkjarsystir okkar, vin-
kona og félagi er látin.
Enn einu sinni hefur það sýnt sig
að þeir deyja ungir sem guðirnir
elska, en því miður þurfti það að vera
Bryndís. Manneskja sem var
hjartahlý og góð og leit á alla sem
jafningja.
Nú eru þrjú ár síðan við lukum
grunnskóla og fórum út í lífið. Ekki
BRYNDÍS ÓSK REYNISDÓTTIR
ÓLAFUR SIGURÐSSON
✝ Ólafur Sigurðs-son fæddist á Ak-
ureyri 12. febrúar
1981. Hann lést af
slysförum ásamt
unnustu sinni, Bryn-
dísi Ósk Reynisdótt-
ur, f. í Reykjavík 29.
apríl 1983, mánudag-
inn 29. október síð-
astliðinn og fór útför
þeirra fram frá
Fella- og Hólakirkju
6. nóvember.
grunaði nokkurn að þegar hópurinn
mundi hittast á ný þá myndi þig
vanta. Því hittumst við núna og rifj-
um upp allar góðu stundirnar sem
við áttum saman.
Við viljum votta fjölskyldu þinni
og þínum nánustu alla okkar samúð.
Þú verður ávallt í hjörtum okkar.
Árgangur ’83 Fellaskóla.
Það er undarleg tilfinning sem við
kynnumst þegar við kveðjum einn úr
okkar hópi svo miklu fyrr en okkur
grunaði. Fram í hugann koma minn-
ingarnar um hinn hægláta prakkara
bekkjarins. Þau munu líða okkur
seint úr minni bekkjarpartíin sem
Óli hélt með dyggri aðstoð foreldra
sinna og þær stundir sem við áttum
með honum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Fjölskyldu hans sendum við okkar
hlýjustu samúðarkveðjur.
Bekkjarsystkini úr Selásskóla.
Hinn 29. október var stórt skarð
höggvið í vinahóp okkar er þau Ólaf-
ur Sigurðsson og Bryndís Ósk Reyn-
isdóttir yfirgáfu skyndilega þennan
heim. Okkur langar að minnast
þeirrra með nokkrum orðum.
Ólafur eða Óli eins og hann var
kallaður var mjög traustur vinur og
alltaf með sín „prinsip“ á hreinu. Óli
var einkum fær í því sem hann hafði
áhuga á og í þann rúma áratug sem
við nutum félagsskapar hans og vin-
áttu stóð hann alltaf með okkur, var
ávallt til í að hjálpa manni eftir bestu
getu. Á grunnskólaaldri byrjaði Óli
að spila á rafmagnsgítar og jókst
færni hans á því sviði með degi
hverjum og svo lét hann eitt sinn ljós
sitt skína þegar hann spilaði á skóla-
samkomu í Selásskóla. Var færni
hans á gítar þá orðin það stórkostleg
að margir héldu að þetta væri spilað
á kassettu nema þeir sem til hans
þekktu. Stundirnar er við áttum
saman allt frá því að við hittumst
fyrst eru og verða ógleymanlegar
rétt eins og ferðalögin sem við fórum
í eða eins og þegar hann fékk
skemmtilegar hugmyndir svo sem
þegar honum datt í hug eftir eina
nóttina í miðbænum að gefa Birni
Arnari far heim og það fór á þann
veg að bíllinn var snarstoppaður þar
sem Björn sat og fjórir okkar tóku
Björn með valdi, stungu honum í
skottið og keyrðu í burtu.
Svo fyrir rúmlega tveimur árum
hitti hann bláeygða engilinn sinn,
Bryndísi, lágu leiðir þeirra saman
upp frá því. Á þessum stutta tíma
sem við þekktum hana Bryndísi gat
hún alltaf látið manni líða vel með
hlýlegu brosi sínu og gleði. Hún var
alltaf góð og hlý við alla, eins og Óli
var hún alltaf til í að hjálpa öðrum.
Heimurinn missti mikið þegar hann
missti þau. Við þökkum þeim fyrir
allar þær stundir er við áttum saman
og við munum sakna þeirra Óla og
Bryndísar sárt.
Við sendum fjölskyldum þeirra
innilegar samúðarkveðjur.
Gísli Freyr, Hörður Ottó,
Björn Arnar og Hanna Lára.
Einn dag í einu
einn dag í senn
líður mín ævi
lifi ég enn
lostinn og ástin
logandi bál
þú lagðir að veði
líf þitt og sál
bros þín og hlátur
víst man ég enn
einn dag í senn.
Þakklætið verður
þökk mín til þín
einn dag í einu
þegar vorsólin skín
og tíminn líður
læknar hann sár
leggur á plástur
þerrar þín tár
þökkum því Guði
fyrir einn daginn enn
einn dag í senn.
(Magnús Eiríksson.)
Takk fyrir samveruna sem við
fengum að njóta með ykkur, hvíl í
friði kæru vinir.
Við viljum senda okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur til fjölskyldu
og vina Bryndísar og Ólafs og biðj-
um við Guð að styrkja ykkur í sorg-
inni.
F.h. fyrrverandi samstarfsfélaga í
Bónus
Guðrún Ingibjörg.
Kveðja frá kven-
félagi Fríkirkj-
unnar í Reykjavík
Í dag er Elísabet
Helgadóttir kvödd. Hún var ein af
okkar dyggustu félagskonum, hún
starfaði mikið fyrir félagið og vildi
veg þess sem mestan. Hún var rit-
ari félagsins í 16 ár og leysti það
verk með prýði eins og allt sem hún
tók sér fyrir hendur. Árið 1989 fór
hún með félaginu til Þýskalands,
ELÍSABET
HELGADÓTTIR
✝ Magnea ElísabetHelgadóttir
fæddist í Reykjavík
11. apríl 1929. Hún
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
19. október síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá Frí-
kirkjunni í Reykja-
vík 25. október.
hafði ekki gert mikið
af því að fara til út-
landa og naut hún
þessarar ferðar í hví-
vetna og í lok ferðar-
innar gerði hún um
hana skemmtilegan
brag sem var gerður
góður rómur af og
fengu allar konur í
ferðinni eintak til
minningar um
skemmtilega ferð. El-
ísabet var mjög dugleg
í sínum veikindum,
hún kom á vorfundinn
hjá okkur þó í hjóla-
stól væri, við héldum fundinn á
Kaffi Flóru í Grasagarðinum og tal-
aði hún um hvað það væri vel til
fundið og áttum við þar yndislega
stund í fallegu umhverfi.
Við kveðjum hana með söknuði
og sendum aðstandendum hennar
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minning-
argreina
#
 

 
0
#'F01'.F
/#10/1#
4'
/ $%5J
'
!) !


    
    %
 &


  2 

 
 7,   

  ' 
  

 --"

$"8$" %&&
7  4 M 
7 
 
$  6 %&&
< 
 (
   

 ( 
   


 *  *

 =  
5
 
*=*
 
 
5   








/<
#//
'
3

 /'

! +$OP
'
!) !

 &)6  + ()*$3%&&
   %&& -+ & 4 +
  ;  + 3  $/   %&&
3$" & %&& #  % '
 +
*+$*
;
=

5
  





  -'
('#
-'0/'
 /'
: ?$ 
7 %&&
 $-- %&&
  - +
& $%**
+$*
8  
( /8F #'F8

6  &
B  
 $  $OE
'
!) !
$( 
-"  >

  * 
  

? ( *5
   

  *

   *
  $
(
  0 


 

K:& #  +
< 
 (
  0 
=
 
5

  
 
5 

 

 







 1#QR#/
?$IJ
'
!) !
 &K6 +
/#  %&&
 &'#  % +
 $#  %&&  %K6 +
'+&7  8M7 '+&7 
*+$*
;
5
 
*
 
 
5 


   
 

 5& 




'


#./4/./48/'

 /'
 % !! O

B+$
3$

(
    

    
@A
@-%
 &

' 

 "%%9 %&&
*& $%*+$*