Morgunblaðið - 15.01.2002, Qupperneq 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ






  BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
JÓN Kristjánsson heilbrigðismála-
ráðherra hefur oftar en einu sinni
látið í veðri vaka, að hann muni í
starfi sínu sem
ráðherra leggja
áherslu á að efla
heilsugæsluna.
Hann hefur sér-
staklega talað
um, að hann vilji
„efla og bæta að-
gengi að heilsu-
gæslunni“ (sjá
Morgunblaðið 27.
maí 2001). Þessi
yfirlýsing, svo og ýmislegt fleira,
sem hann hefur látið frá sér fara,
hefur mælst vel fyrir og þótt lýsa
skilningi á þörfum heilsugæslunnar
og mikilvægi hennar fyrir heilbrigð-
isþjónustuna í heild. Sérstaklega
hefur fólk tekið eftir áhuga hans á að
auka aðgengi að heilsugæslunni, en
það hefur skort verulega á, að það
aðgengi væri viðunandi undanfarin
misseri. Fólk hefur orðið að bíða
óhæfilega lengi eftir viðtali hjá heim-
ilislæknum, jafnvel vikum saman, og
hrökklast með erindi sín á skyndi-
vaktir vegna skorts á eðlilegu að-
gengi.
Heilsugæslustöðvar
illa mannaðar
Nú er orsakasamband milli mönn-
unar og aðgengis. Ef mönnun er
ófullnægjandi, verður aðgengið einn-
ig ófullnægjandi. Í tíð fyrrverandi
heilbrigðisráðherra var gert sam-
komulag milli heilbrigðisráðuneytis
og Félags íslenskra heimilislækna
eftir langvinnar kjaradeilur, þar sem
aðilar urðu sammála um, að það væri
fullt starf fyrir einn heimilislækni í
þéttbýli að annast 1500 manns, og
fyrir það skyldi hann fá full laun. Á
þessum tímapunkti var mönnun
heilsugæslunnar á höfuðborgar-
svæðinu með þeim hætti, að 30
stöðugildi vantaði upp á, að einn
heimilislæknir væri fyrir hverja 1500
íbúa. Ég hef ekki fengið vitneskju
um, hver staðan er í dag, en grunar,
að hún hafi ekki lagast. Margir litu
svo á, að þetta samkomulag fæli í sér
viljayfirlýsingu af ráðuneytisins
hálfu, að mönnun heilsugæslunnar
skyldi vera í samræmi við þetta þ.e.
að eitt stöðugildi heilsugæslulæknis
skyldi koma á hverja 1500 íbúa í
þéttbýli. Þess sjást hins vegar engin
merki, að ráðuneytið hyggist upp-
fylla þær væntingar. Þvert á móti er
talað um flótta í stétt heilsugæslu-
lækna og aðgengi virðist halda áfram
að hraka.
Af þessu tilefni vil ég leyfa mér að
leggja eftirfarandi spurningar fyrir
ráðherrann:
Lítur ráðherrann svo á, að áður-
nefnt samkomulag milli ráðuneytis-
ins og Félags íslenskra heimilis-
lækna feli í sér skuldbindingu eða
loforð af ráðuneytisins hálfu um, að
mönnun heilsugæslulækna skuli
vera með þeim hætti, að einn heilsu-
gæslulæknir skuli vera fyrir hverja
1500 íbúa í þéttbýli?
Staðan í dag
Hver er staðan í dag í þessum mál-
um á höfuðborgarsvæðinu? Hvað
vantar þar mörg stöðugildi til að
einn heilsugæslulæknir komi á
hverja 1500 íbúa?
Hyggst ráðherrann fjölga stöðu-
gildum heilsugæslulækna í samræmi
við áðurnefnt samkomulag þ.e. upp í
einn lækni á hverja 1500 íbúa?
Mér finnst, að almenningur í land-
inu eigi kröfu á að fá svör við þessum
spurningum.
GUÐM. HELGI ÞÓRÐARSON,
fyrrv. heilsugæslulæknir.
Af mönnun
og aðgengi í
heilsugæslu
Frá Guðm. Helga Þórðarsyni:
Guðm. Helgi
Þórðarson
Fyrirspurn til heilbrigðisráðherra
Morgunblaðið/Ásdís
Fólk hefur orðið að bíða óhæfilega lengi eftir viðtali hjá heimilislækn-
um, jafnvel vikum saman, og hrökklast með erindi sín á skyndivaktir
vegna skorts á eðlilegu aðgengi, segir í bréfinu.