Morgunblaðið - 06.08.2003, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Kristján PéturIngimundarson
fæddist í Reykjavík
30. maí 1944. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 26. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Ingimund-
ur Þorsteinsson
kennari, f. 12. febr-
úar 1912, d. 22. nóv-
ember 1975, og Guð-
munda Jóna
Kristjánsdóttir, f. 23.
september 1912, d.
17. maí 1993. Systkini Kristjáns
sammæðra: Björn Jóhann, f. 1931,
Sigurbjörg Edda, f. 1935, Sjöfn, f.
1937. Alsystkini: Þorsteinn, f. 1946
og Inga Ólöf, f. 1950, d. 1996.
Hinn 5. desember 1964 kvæntist
Kristján Pétur eftirlifandi eigin-
konu sinni Jóhönnu Margréti Ax-
elsdóttur geislafræðingi, f. 31. júlí
1945. Foreldrar hennar voru Axel
Aðalsteinn Þorkelsson, f. 25. nóv-
ember 1920, d. 17. nóvember 1992,
og Jónína Soffía Hansen, f. 8. des-
ember 1926, d. 23. mars 1979.
Kristján Pétur og Jóhanna Mar-
hann með foreldrum sínum í
Kópavog. Kristján Pétur og Jó-
hanna Margrét hófu sinn búskap í
Kópavogi og bjuggu þar nær alla
tíð en hafa búið í Bessastaða-
hreppi síðasta eina og hálfa árið.
Kristján Pétur nam blikksmíði í
Blikksmiðjunni Vogi og Iðnskóla
Reykjavíkur. Hann stofnaði og rak
blikksmiðjuna Blikkver og þar á
eftir fyrirtækið Hagblikk ásamt
eldri syni sínum. Kristján Pétur
vann að margvíslegum félagsmál-
um. Hann var í stjórn Félags blikk-
smiðjueigenda til margra ára
ásamt því að sinna öðrum trúnað-
arstörfum fyrir félagið. Hann var
meðal annars formaður sveins-
prófsnefndar í blikksmíði um ára-
bil og var þannig leiðandi í þróun
iðnnáms í blikksmíði. Kristján Pét-
ur var einnig fulltrúi Félags blikk-
smiðjueigenda í heildarsamtökum
sem félagið var aðili að. Á þessu
ári var hann gerður heiðursfélagi
í Félagi blikksmiðjueigenda fyrir
störf í þágu blikksmíðagreinarinn-
ar. Hann var einnig í byggingar-
og sóknarnefnd Digraneskirkju
og starfaði í Rotaryklúbb Kópa-
vogs. Þá var Kristján Pétur virkur
félagi í Frímúrarareglunni.
Útför Kristjáns Péturs fer fram
frá Digraneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Jarðsett verður í Garðakirkju-
garði.
grét eignuðust fjögur
börn: 1) Sævar, f. 18.
nóvember 1965,
kvæntur Sigurbjörgu
Vilmundardóttur, f. 3.
maí 1971. Barn
þeirra: Jón Pétur, f. 9.
desember 1996. Sonur
Sævars er Kristján
Þórir, f. 5. júlí 1985.
Dóttir Sigurbjargar
er Rannveig Ágústa, f.
11. júlí 1991. 2) Jón-
ína, f. 2. apríl 1968,
gift Úlfari Alberts-
syni, f. 9. júlí 1967.
Börn þeirra: Sandra Sif, f. 25. apr-
íl 1989, Fanney, f. 2. febrúar 1994
og Hilmar, f. 19. ágúst 1999. 3)
Pétur, f. 24. febrúar 1971, sam-
býliskona Inga Rós Skúladóttir, f.
27. febrúar 1976. Barn þeirra: Íris
Björg, f. 2. október 2002. 4) Guð-
munda, f. 1. ágúst 1973. Barn
hennar: Jóhanna Margrét, f. 17.
október 1998.
Kristján Pétur fluttist nokkurra
vikna gamall norður í land með
foreldrum sínum og bjó þar lengst
af á Dvergasteini í Kræklingahlíð
við Eyjafjörð. Þrettán ára flutti
Elsku pabbi minn og vinur.
Það er undarlegt að kveðja þig nú.
Þig sem hefur fylgt mér alla ævi í
gegnum súrt og sætt, alltaf verið til
staðar sem stoð mín, stytta og fyr-
irmynd. Þú kenndir mér svo ótal-
margt, bæði meðvitað og ómeðvitað.
Þú kenndir mér til að mynda Fað-
irvorið, að reima skóna mína, stuðla
og höfuðstafi við ljóðagerð og kúnst-
ina að drekka koníak. Það sem meira
er, þú kenndir mér listina að lifa, að
vera til hvern einasta dag sem við
drögum andann. Þetta eru hlutir
sem erfitt er að koma í orð og þá er
einungis hægt að kenna og nema yfir
langan tíma, sem þú gerðir með ein-
stakri hæfni.
Þú kenndir mér að takast á við þá
hluti sem lífið lætur mér í té af æðru-
leysi og bjartsýni. „Aldrei segja: Ég
get það ekki, Guðmunda,“ eru heil-
ræði sem munu fylgja mér alla tíð.
Þú sannfærðir mig um að ég get gert
allt sem ég vil ef hugur minn og
hjarta fylgja. Það kenndir þú mér í
orðum og verki. Þú ert hetjan mín,
elsku pabbi, og hjarta mitt brestur
við tilhugsunina um að geta ekki
haldið í höndina þína, fundið fyrir
sterku hlýju faðmlagi þínu, rætt við
þig um heimsmálin og tilveruna. Ég
reyni að hugga mig við það að nú ert
þú orðinn alheilbrigður og gætir
okkar og styrkir frá annarri vídd. Ég
veit, og það veitir mér hugarró, að nú
gætir þú litlu telpunnar minnar á
þann hátt sem jarðnesk tilvera okkar
gefur ekki möguleika á.
Ég er glöð yfir því að þú fékkst að
hafa síðasta orðið við brottför þína
úr þessum heimi. Þegar flestir sögðu
að þú ættir einungis daginn eftir
ákvaðst þú að bæta nóttinni við og
fórst friðsællega morguninn eftir.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt þig
sem föður. Það er ekki á allra færi að
kenna þá hluti sem þú og mamma
hafið kennt mér um ævina. Annar
góður maður sagði eitt sinn við mig
að það væru ekki hlutirnir sem hentu
okkur um ævina sem skiptu máli
heldur hvernig við tökumst á við þá.
Það er eins og þessi viskuorð eigi
ykkur mömmu tilvist sína að þakka,
eins og þau hafi orðið til hjá og fyrir
ykkur.
Takk, elsku pabbi, fyrir að sýna
mér sólina þegar ég hélt að þrum-
unum myndi aldrei linna. Ég sakna
þín sárt.
Guðmunda.
Þegar vinur þinn talar, þá andmælir þú honum
óttalaust eða ert honum samþykkur af heilum
hug. Þú skalt ekki hryggjast, þegar þú skilur
við vin þinn, því að það sem þér þykir vænst
um í fari hans, getur orðið þér ljósara í fjar-
veru hans, eins og fjallgöngumaður sér fjallið
best af sléttunni.
(Kahlil Gibran.)
Með þessum orðum úr Spámann-
inum langar mig að kveðja tengda-
föður minn, hann Kristján Pétur. Nú
er komið að leiðarlokum og hann far-
inn eftir harða baráttu við veikindi,
sem hann sigraðist svo oft á með já-
kvæði, kjarki og baráttuvilja. Þessi
orð lýsa Stjána kannski hvað best.
Hann hafði svo marga góða eig-
inleika og kenndi mér og samferða-
mönnum sínum ótal margt.
Hann kenndi mér útiloka smáat-
riði og horfa á það sem skiptir máli.
Hann kenndi mér að vilji er allt
sem þarf og oft sagði hann: „Það sem
ekki bugar þig það herðir þig bara.“
Hann kenndi mér að það er eft-
irsóknarvert að sýna tilfinningar og
segja hug sinn, vera staðfastur og
standa á sínu.
Hann var svo stoltur af kjarnafjöl-
skyldunni sinni, fannst hún vera „al-
mennilegt fólk“.
Við áttum mjög oft góðar stundir
og samræður. Viðhorf þitt á lífið og
tilveruna var aðdáunarvert. Mig
langar að þakka þér að leiðarlokum
vináttuna, allar okkar samveru-
stundir og það hversu góður vinur,
tengdapabbi og afi þú varst. Þín
mesta gæfa í lífinu var að eignast
hana Hönnu fyrir lífsförunaut. Hún
var þín stoð og stytta í gegnum allt
þitt líf og eins og þú sagðir sjálfur:
„Þinn miklu betri helmingur.“
Í næstsíðasta skipti sem ég heim-
sótti þig baðst þú mig um að hugsa
vel um Sævar og Hönnu. Ég skal
gera mitt til þess að standa við það.
Elsku Hanna mín. Missir þinn er
mestur. Ég bið Guð að styrkja þig og
börnin þín.
Elsku Stjáni. „Þegar vinur þinn
talar, þá andmælir þú honum ótta-
laust eða ert honum samþykkur af
heilum hug.“ Takk fyrir allt og allt.
Þín tengdadóttir,
Sigurbjörg.
Meðfæddir eiginleikar eru ein-
staklingsbundnir svo og hvernig við
vinnum úr því sem okkur er gefið í
vöggugjöf. Af því leiðir að æviganga
okkar er misjöfn en allir verða að
mæta andbyr í sínu lífi og heyja þá
lífsbaráttu sem Sá sem yfir okkur
vakir ætlast til og leggur fyrir okkur
í þessu lífi. Mágur minn Kristján P.
Ingimundarson hefur nú fyrir aldur
fram lokið sinni ævigöngu og margra
ára baráttu við illvígan sjúkdóm. Á
þessari stundu er þó efst í huga
þakklæti fyrir samfylgdina og allt
það sem hann hafði að miðla til okkar
sem honum hafa verið samferða.
Fyrir hart nær fjórum áratugum
kom Kristján inn í líf mitt og fjöl-
skyldunnar er hann og systir mín Jó-
hanna Margrét tóku upp samband
sem síðar varð að farsælu hjóna-
bandi. Margvísleg minningarbrot
koma í hugann og mikil birta og gleði
umlykur minningu hans. Hvellur
hlátur Kristjáns, flautið frá gamla
Pópetanum þegar hann renndi í hlað
til að bjóða stóru systur í bíltúr þar
sem litli bróðir fékk að fljóta með,
lífsgleði hans við allt daglegt amstur
og takmarkalaus baráttuvilji í öllu
sem hann tók sér fyrir hendur. Allt
var hægt og ekki hikað við neitt,
hann var maður athafna. Kristján
var ótvíræður frumkvöðull sem
stefndi alltaf ótrauður áfram til að ná
settum markmiðum. Hann lauk prófi
í blikksmíðum og síðar varð hann
meistari í fagi sínu og stofnaði fyr-
irtækið Blikkver hf. sem hann starf-
rækti um árabil í Hafnarfirði og
Kópavogi. Þrátt fyrir að hann gerði
miklar kröfur þá var hann sterk og
góð fyrirmynd og eftirsóttur sem
lærimeistari þeirra sem vildu læra
blikksmíðar. Umburðarlyndi og ein-
læg vinátta ríkti milli hans og sam-
starfsfólksins eins og ég kynntist af
eigin raun þegar ég um tíma starfaði
hjá honum. Hann var góður mann-
þekkjari og traustur stjórnandi. Í
sínu viðskiptalífi þurfti Kristján
einnig að mæta mótvindi en með
hans eðlislæga kjarki, framsýni og
dugnaði þá stofnaði hann að nýju
fyrirtækið Hagblikk ehf. og starfaði
við það til hinstu stundar. Hugsjónir
Kristjáns náðu ekki aðeins til við-
skiptanna heldur einnig til stjórn-
málanna. Samvinnuhugsjónin átti
ríkan þátt í að móta lífssýn hans og
viðhorf og var hann ávallt eindreginn
stuðningsmaður Framsóknarflokks-
ins. Virkan þátt tók hann einnig í
fagfélögum og ýmsum félögum er
stefna að mannrækt og framgangi
góðra málefna.
Fjölskyldan öll syrgir nú fráfall
máttarstólpa og hversdagshetju sem
mikið gaf öðrum. Í gegnum hin
margvíslegu boðaföll lífsins og
heilsubresti þá treysti Kristján á
kristna trú og var hann einnig virkur
í safnaðarstarfi í þágu kirkjunnar
sinnar.
Trú þú, og vongóður vertu,
von þín og hjartans trú
rætist í hásölum himna
heim þegar kemur þú.
( L.P. – S.S.)
Í ljósi þessa fyrirheits kristinnar
kirkju lifði og starfaði Kristján. Og í
trausti þessa fyrirheits kveð ég nú
kæran mág minn með þakklæti og
virðingu. Fjölskylda mín vottar syst-
ur minni, börnum, barnabörnum og
tengdabörnum sína dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Kristjáns P.
Ingimundarsonar.
Tryggvi Axelsson.
Kristjáni Pétri Ingimundarsyni
kynntist ég fyrst fyrir rúmum fjöru-
tíu árum, þegar þau Hanna systir
mín fóru að draga sig saman. Þá
vöktu Kristján og félagar mikla at-
hygli þar sem þeir óku um bæinn á
Póbeta, sem var rússnesk kommis-
arabifreið af stærri gerðinni. Þetta
þótti óvenjulegt í þá daga og var þó
raunar aðeins upphafið að ótrúlegu
lífshlaupi þeirra hjóna og einstakri
samstöðu þeirra í gegnum sætt og
súrt, sérstaklega í baráttu Kristjáns
við krabbameinin. Sú barátta, sem
staðið hefur í meira en þrjátíu ár,
hefur vakið athygli víða innan
læknaheimsins og mun vonandi eiga
sinn þátt í að flýta fyrir sigri vís-
indanna á þessum erfiðu sjúkdóm-
um.
Allan þennan tíma neitaði Krist-
ján að gefast upp og háði baráttuna
með einstakri reisn. Hann bar erf-
iðleikana aldrei á torg og þrátt fyrir
að vera oft þjáðari en á honum sást,
var hann ávallt léttur í lund og hrók-
ur alls fagnaðar hvar sem hann fór.
Fyrirtæki sínu sinnti hann af mikilli
samviskusemi nánast fram á síðasta
dag og þrátt fyrir þessi erfiðu veik-
indi féllu ekki margir dagar úr vinnu
þeirra vegna. Þessi saga öll er alger-
lega einstök og hlýtur henni að verða
gerð betri skil á öðrum vettvangi.
Kristján tók mikinn þátt í fé-
lagsstarfi ýmiss konar og má þar
helst nefna þátttöku í Frímúrara-
reglunni og Rotary, en einnig sat
hann í stjórnum Félags blikksmiðju-
eigenda, safnaðarstjórn og bygging-
arnefnd Digraneskirkju, ásamt því
að syngja í kór kirkjunnar og Frí-
múrarakórnum. Öllum þessum fé-
lagsstörfum sinnti hann af kostgæfni
og einstakri alúð, í miklu lengri tíma
ein heilsan raunverulega leyfði.
Börn og barnabörn Kristjáns voru
honum mikið yndi og var samband
hans við þau afar innilegt og áttu þau
ávallt í honum hauk í horni. Sama
var um vinahópinn og fjölskyldu
KRISTJÁN PÉTUR
INGIMUNDARSON
Hjartkær eiginkona mín, móðir og systir okkar,
SOFFIA NIELSEN,
Eskihlíð 26,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli, laugardaginn
2. ágúst.
Guðjón Sigurðsson,
Anna Björg Guðjónsdóttir,
Guðrún Nielsen, Valdemar Nielsen,
Ólafur Nielsen, Helga Nielsen.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ELÍN KJARTANSDÓTTIR
(Dúa),
Fjölnisvegi 1,
Reykjavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 3. ágúst.
Óskar L. Ágústsson,
Auður L. Óskarsdóttir, Sigurður Ólafsson,
Eygló Óskarsdóttir, Ingvar Sveinbjörnsson,
Erla S. Óskarsdóttir, Þorsteinn Jónsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
ÓLI JÓHANNES SIGURÐSSON,
Hauksstöðum,
Jökuldal,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Neskaupstað
laugardaginn 2. ágúst
Útför hans verður gerð frá Egilsstaðakirkju
föstudaginn 8. ágúst kl. 14.00.
Guðný Guðmundsdóttir,
Guðmundur Ólason, Katrín Ásgeirsdóttir,
Ólöf Óladóttir, Benedikt Sigurbergsson,
Heimir Ólason,
Snæbjörn Valur Ólason, Guðfinna Benediktsdóttir,
Svanfríður Drífa Óladóttir, Karl Jóhannsson,
Þórunn Hrund Óladóttir, Gunnþór Jónsson
og barnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN ARINBJÖRN HJARTARSON,
Ægisgrund 6,
Skagaströnd,
sem lést laugardaginn 2. ágúst sl., verður
jarðsunginn frá Hólaneskirkju laugardaginn
9. ágúst kl. 14.00.
Björn Ómar Jakobsson, María Hafsteinsdóttir,
Guðmundur Rúnar Kristjánsson, Guðrún Hrólfsdóttir,
Ragnheiður Linda Kristjánsdóttir,
Sigurlaug Díana Kristjánsdóttir, Grétar Haraldsson,
Sveinn Hjörtur Kristjánsson, Hrafnhildur Pétursdóttir,
Sæbjörg Drífa Kristjánsdóttir, Guðmundur Óskarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.