Morgunblaðið - 06.08.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðmundur Kr.Guðmundsson
fæddist í Hafnarfirði
21. febrúar 1931.
Hann lést á Landspít-
alanum á deild 11G
hinn 25. júlí síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Friðrika Bjarna-
dóttir, f. 21. janúar
1907, d. 1. nóvember
2001, og Guðmundur
J. Þorvaldsson, f. 7.
desember 1899, fórst
með Max Pemberton
11. janúar 1944.
Systkini Guðmundar Kr. eru Sól-
borg, f. 9. ágúst 1925, Þorgerður, f.
13. desember 1926, Bjarnfríður, f.
19. febrúar 1928, d. 1999, Lúther, f.
22. mars 1929, d. 12. janúar 1941,
Ingibjörg, f. 14. janúar 1934, og
Lovísa, f. 16. nóvember 1939.
Hinn 1. desember 1953 kvæntist
Guðmundur eftirlifandi eiginkonu
janúar 1980. 4) Dagbjört, f. 30. des-
ember 1959, maki Ómar Sigur-
bergsson, f. 26. september 1958,
þau slitu samvistum, börn þeirra
eru Halldór, f. 13. júlí 1978, Ragnar,
f. 25. apríl 1982, og Anna Birgit, f.
24. ágúst 1986. Núverandi eigin-
maður Dagbjartar er Sigurður Þór
Kjartansson, hann á eina dóttur,
Hrefnu Bóel, f. 21. febrúar 1987. 5)
Lovísa, f. 20. janúar 1962, maki
Arnþór Bjarnason, f. 1. febrúar
1956. Dætur þeirra eru Jóhanna
Sigríður, f. 18. janúar 1986, og
Kristjana Stella, f. 19. október
1988. Dóttir Arnþórs af fyrra sam-
bandi er Inga Guðrún, f. 19. okt.
1979. Langafabörnin eru fjögur.
Guðmundur fór mjög ungur til
sjós, fyrst á togurum, síðan á skip-
um Eimskipafélagsins. Árið 1966
gerðist hann verkstjóri hjá Eimskip
og síðar hjá Samskipum. Starfsferil
sinn endaði hann hjá Sorpu.
Guðmundur gekk 1969 í Oddfell-
owstúkuna Ingólf nr.1.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30. Jarð-
sett verður í Hafnarfjarðarkirkju-
garði.
sinni, Jóhönnu Sigríði
Þorbjörnsdóttur frá
Hafnarfirði. Foreldrar
hennar voru þau Þor-
björn Eyjólfsson verk-
stjóri, f. 6. apríl 1909,
og Halldóra Jóhanns-
dóttir, f. 9. júlí 1911,
og eru þau bæði látin.
Börn þeirrra eru: 1)
Þorbjörn, f. 26. apríl
1954, maki Anna
Linda Steinólfsdóttir,
f. 24. nóvember 1957.
Synir þeirra eru Örv-
ar, f. 17. mars 1977, d.
2. febrúar 1980, Jóhann Sigurður, f.
23. febrúar 1980, og Steinólfur, f. 1.
maí 1982. 2) Lúther, f. 10. apríl
1956, d. 9. desember 1960. 3) Vil-
borg, f. 28. ágúst 1957, maki Loftur
Jónasson, f. 18. september 1953.
Synir þeirra eru Guðmundur Lúth-
er, f. 24. júlí 1973, Gústaf, f. 4. febr-
úar 1976, og Ólafur Bjarni, f. 26.
Elsku pabbi minn. Nú þegar þú
hefur kvatt þennan heim langar mig
að skrifa nokkrar línur til þín.
Margs er að minnast úr æsku minni
með þér og mömmu. Öll ferðalögin
á sumrin, þegar við sungum hástöf-
um og æstum þig upp til að taka
fram úr öllum bílum sem á vegi
okkar urðu. Þú varst glaðlyndur og
frekar stríðinn. Mér er minnisstætt
þegar við biðum eftir að bjöllurnar
hringdu jólin inn, þegar þú styttir
okkur börnunum þínum stundirnar
við spil, sérstaklega Olsen Olsen.
Þú endaðir alltaf einhverra hluta
vegna með allar átturnar (kannski
bara smásvindl).
Ég var svo heppin sem unglingur
að fá að vinna með þér í Granda-
skála hjá Eimskipi þar sem þú varst
verkstjóri. Þar lærði ég að vinna
eins og svo margir aðrir. Ekki var
hávaðanum fyrir að fara hjá þér við
okkur unga fólkið, heldur hafðir þú
lúmskt gaman af uppátækjum okk-
ar, án þess þó að það kæmi niður á
gæðum afgreiðslunnar og vinnunni.
Það sama er að segja um hesta-
mennsku þína. Alltaf lagðir þú
hundrað prósent rækt við þá eins
og öll þau dýr sem þú komst í kynni
við á þinni ævi.
Mamma gaf þér svipu sem þú átt-
ir að nota við hestana. Ég man aldr-
ei eftir að þú hafir nokkurn tímann
notað hana og þegar þú vildir
stoppa hrossin var bara togað létt í
taumana og sagt hó, hó.
Þegar ég varð fullorðin og eign-
aðist börnin mín varst þú afinn sem
lék sér við þau og hafðir endalausan
tíma. Ferðir á öskuhaugana, báts-
ferðir, veiðiferðir, þar sem þú varst
einn með strákana, voru stundir
sem þeir munu varðveita í hjarta
sínu um aldur og ævi. Ein lítil veiði-
ferð er mér minnisstæð. Þegar ég
loksins mætti á svæðið komu Hall-
dór, Raggi og Anna Birgit hlaup-
andi á móti mér og tilkynntu að afi
væri uppi á slysó að láta taka flug-
una úr hausnum. Svona varst þú,
pabbi minn, alltaf að gera allt fyrir
þá sem þú elskaðir.
Líf þitt og mömmu var ekki alltaf
auðvelt. Þú varst 29 og mamma 26,
þegar þið misstuð Lúlla bróður
minn í hræðilegu slysi. Sú lífs-
reynsla átti eftir að setja mark sitt
á líf ykkar það sem eftir var. Fleiri
erfiðleikar urðu á vegi ykkar, en ást
ykkar hvors á öðru hjálpaði ykkur
ávallt í gegnum þá.
Þið nutuð hvort annars í ferðalög-
um innanlands sem utan og voru þá
Kanaríeyjar í fyrsta sæti. Svo of-
arlega voru þessar ferðir þér í huga
að skömmu fyrir andlát þitt sagðir
þú við mömmu svo við Siggi heyrð-
um að þú vildir helst vera á Kanarí
hinn 1. des. þegar þið ættuð gull-
brúðkaup.
Elsku pabbi minn. Það var hrika-
lega erfið stund þegar Jóhanna
læknir tilkynnti okkur mömmu að
þú værir kominn með þennan illvíga
sjúkdóm. En eins og allt sem þú
gerðir, elsku pabbi minn, voru þín
viðbrögð á þann hátt sem allir sem
þig þekktu könnuðust við. Yfirveg-
uð.
Síðastliðna þrjá mánuði eyddi ég
miklum tíma með þér, elsku pabbi
minn. Ég mun alltaf geyma í hjarta
mínu þá stund sem við áttum saman
á spítalanum í júní. Þá áttum við
okkar stund, þar sem hlutirnir voru
ræddir á æðrulausan og einstaklega
opinskáan hátt. Við vorum sjaldan
eða aldrei jafnnáin og þetta ynd-
islega kvöld. Ég mun alltaf eiga
þessa minningu með þér og engum
öðrum.
Pabbi minn. Undir það síðasta
þegar ég lá við hliðina á þér og hélt
í höndina þína var svo sárt að finna
og sjá hvað þú varst sárþjáður.
Það er lýsandi fyrir þig, pabbi
minn, að alltaf þegar þú varst
spurður um líðan þína, þá sagðir þú:
„Ég hef það ágætt, það er ekkert að
mér.“
Þegar kallið kom fórstu auðvitað
með sama friðsæla hættinum, eins
og þér var einum lagið.
Elsku mamma mín. Takk fyrir
hvað þú varst honum pabba mínum
góð alla tíð.
Sérstakar þakkir viljum við
mamma færa öllu starfsfólki á deild
11-G á Landspítala – háskólasjúkra-
húsi, Jóhönnu Björnsdóttur og Sig-
rúnu Reykdal læknum og síðast en
ekki síst heimahlynningu Krabba-
meinsfélagsins.
Að lokum langar mig að láta
fylgja lítið ljóð.
Sumarblærinn blíði,
hann ber til þín inn
frá mér kærustu kveðju
og koss á vanga þinn.
(Höf. ók.)
Þín
Dagbjört.
Guðmundur Kr. Guðmundsson,
tengdafaðir minn, er látinn eftir erf-
ið veikindi. Ég kynntist honum fyrir
fjórum árum, þegar ég og Dabba
dóttir hans rugluðum saman reyt-
um. Fjögur ár eru svo sem ekki
langur tími, en nógu langur til að
komast að því hversu mikið ljúf-
menni hann Guðmundur var. Ég hef
sjaldan kynnst manni sem hafði því-
líkt eðalskap og mannkosti. Hann
var svona maður eins og alla langar
til að vera. Æðrulaus, ósérhlífinn,
skapgóður með afbrigðum og um-
fram allt húmoristi. Hvar sem hann
kom, var hann hrókur alls fagnaðar.
Það var yndislegt að sjá hann innan
um börnin sín og barnabörn. Þar
naut hann sín og ósjaldan var tekið
í spil eða sagðar sögur af gömlu
góðu árunum. Það var honum sér-
staklega mikils virði, því þá hafði
GUÐMUNDUR KR.
GUÐMUNDSSON
✝ Anna Soffía Ax-elsdóttir Guest
fæddist í Reykjavík
26. mars 1930. Hún
lést í Englandi 24.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Margrét Ólafs-
dóttir, f. 11. apríl
1897, d. 12. mars
1958, og Axel Rögn-
valdsson Magnusen,
f. 27. mars 1892, d. 1.
nóvember 1968.
Systkini hennar eru:
Aðalheiður Þórunn,
f. 6. desember 1920,
d. 8. nóvember 1982, Rögnvaldur
Jón, f. 13. desember 1923, maki
Kristrún Elíasdóttir, f. 9. ágúst
1931, eiga þau þrjú börn, Hjörleif-
ur, f. 30. nóvember 1926, d. 12.
nóvember 1990, og Ólafur Helgi,
f. 7. febrúar 1932.
Hinn 1. mars 1952 giftist Anna
Soffía Roy Arthur William Guest,
f. 21. apríl 1927, framkvæmda-
stjóra í Englandi. Anna Soffía og
Roy eignuðust tvö börn. Þau eru:
1) Signý Karen, f. 7.
júlí 1957 í Englandi,
hjúkrunarfræðing-
ur. Maður hennar er
Christofer Malcolm
De’Verenne fram-
kvæmdastjóri.
Þeirra börn eru: a)
Rebecca Emily, f.
1982, b) Charlotte
Victoria Katrín, f.
1986. 2) Paul Krist-
ján, f. 2. júlí 1961.
Kona hans er Karen
húsfreyja. Börn
þeirra eru a)
Benjamin David
Joseph, f. 1992, b) Eleanor Anna
Soffía, f. 1994.
Anna Soffía fór um tvítugt til
Englands og nam snyrtifræði í
London og vann við það í nokkur
ár. Eftir það varð hún heimavinn-
andi húsmóðir.
Útför Önnu Soffíu fór fram frá
Brinkworth 2. maí síðastliðinn en
minningarathöfn verður í Krists-
kirkju í Landakoti í dag og hefst
klukkan 18.
Þegar nákominn ættingi og vinur
fellur frá streyma minningarnar
fram í hugskotið eins og myndabók
sem maður getur flett að vild.
Bernskuárin í Bolungarvík þar sem
lífið var leikur og Anna Fía fékk að
fara úr ys og þys höfuðborgarinnar
og dvelja hjá okkur árum saman í
þessu friðsæla sjávarþorpi. Við vor-
um einstaklega samrýndar og kær-
ar hvor annarri alla tíð enda aðeins
eitt ár á milli okkar. Tvær litlar
stelpur – frænkur sem sögðust vera
næstum því systur. Mamman var
söngstjóri og organisti í kirkjunni
okkar á Hólnum og fengum við oft
að vera við messu og þá auðvitað
sparibúnar í fínu kápunum okkar
með hvítu skinnköntunum. Sátum
við þá uppi á lofti í kirkjunni og
dunduðum okkur við að plokka
skinnið á kápunum svo lítið bar á og
létum svo hárin svífa niður á kirkju-
gesti. Þetta var trúlega okkar
versta prakkarastrik því leikirnir
voru ljúfir og saklausir. Hundurinn
okkar Taft dró okkur á magasleða á
veturna og litla sæta kisan Rósa var
alltaf til í að leika. Við byggðum
okkur líka snjóhús með hillum til að
hafa kerti á og í minningunni voru
þau snjóhús stór af því að við gátum
staðið þar uppréttar.
Við vorum svo heppnar að hafa
ömmu okkar – sem Anna Fía var
skírð í höfuðið á – á heimilinu og
hún gat endalaust sagt sögur og
rifjað upp bernsku sína.
Leið Önnu Soffíu lá svo aftur til
höfuðborgarinnar og síðar ennþá
lengra út í heim. Hún fór í heim-
sókn til frænku sinnar sem bjó í
Englandi og þar tók ástin fljótlega í
taumana. Ung að árum giftist hún
Roy Guest, miklum sómamanni sem
svo sannarlega er ekta „English
Gentleman“ og héldu þau gullbrúð-
kaup sitt fyrir rúmum tveimur ár-
um. Anna fór í snyrtiskóla í London
og lærði þar allt sem viðkom snyrt-
ingu og snyrtivörum. Vann hún síð-
an við ráðgjöf og sölu á snyrtivörum
í stórverslunum eins og Selfridge’s
á Oxford Street sem margir kann-
ast við hér heima. Fyrstu hjúskap-
arár sín bjuggu Anna og Roy í
London en eftir að eldra barn
þeirra, dóttirin Signý, var fædd,
keyptu þau sér hús í Crowthorn,
litlu þorpi fyrir sunnan London. Þar
fæddist þeim sonurinn Paul. Hann
var fyrstu mánuðina kallaður
„baby“ en afi hans Axel var ekki
sáttur við það og kallaði hann
Nonna af því að hann þótti líkur
Nonna bróður Önnu. Síðan hefur
Paul verið kallaður Nonni.
Anna Fía undi hag sínum vel og
hafði nóg að gera heima fyrir með
húsið, garðinn og börnin en ekki
síst gestina. Þau hjón voru alltaf
einstaklega gestrisin og skyldfólk
og vinir voru oft í heimsókn hjá
þeim, jafnvel vikum og mánuðum
saman. Fannst þeim sjálfsagt að
fara með gesti langar leiðir og sýna
þeim merka staði og borgir. Anna
var mikil húsmóðir og góður kokk-
ur.
Það var ekki hávaði og læti á því
heimili, Anna var afskaplega skap-
góð og þægileg í umgengni og þau
hjón samhent í einu og öllu enda
bera börnin heimilinu og uppeldinu
gott vitni; myndarfólk sem hefur
komið sér vel fyrir í lífinu og nú er
komin lítil Anna Soffía. Anna mín
var hreinskiptin kona og sagði skoð-
un sína umbúðalaust hverjum sem
var þegar henni þótti þurfa.
Eftir nokkurra ára búsetu í
Crowthorn keyptu þau sér stærra
hús við Brinkworth, þorp nálægt
Bath í Suðvestur-Englandi. Þar
áttu þau góðar stundir ekki síður en
í Crowthorn. Alltaf hefur Roy unnið
í London og látið sig hafa það að
keyra á milli heimilis og vinnustað-
ar allt upp í klst. á dag hvora leið.
Núna er hann hættur að vinna í
London og er einn í stóra húsinu og
saknar Önnu sinnar.
Þó Anna hafi dvalið mestan hluta
ævinnar utan Íslands var hún meiri
Íslendingur í sér heldur en margir
hér heima. Íslenskunni hélt hún
hreinni þótt hún hitti ekki Íslending
í Englandi, jafnvel árum saman.
Fyrir fáum árum fór heilsu Önnu
Fíu að hraka og síðustu mánuðirnir
voru henni erfiðir en Roy og börnin
ANNA SOFFÍA
AXELSDÓTTIR
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
fráfalls föður okkar, tengdaföður og afa,
BIRGIS GARÐARSSONAR,
Krókatúni 4a,
Akranesi,
(áður Hlíðarbyggð, Garðabæ).
Svava Birgisdóttir, Sigurður Ásgeirsson,
Guðrún Birgisdóttir, Guðlaugur Jakob Ragnarsson,
Einar Björgvin Birgisson, Ágústa H. Bárudóttir
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
AÐALBJÖRG ÞORVALDSDÓTTIR,
Heiðarhraun 30c,
Grindavík,
sem lést á Hrafnistu í Hafnarfirði fimmtudaginn
31. júlí, verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju
föstudaginn 8. ágúst kl. 15.00.
Ívar Þórhallsson, Lovísa Sveinsdóttir,
Sigurjón Þórhallsson, Helga Ingólfsdóttir,
Indiana Þórhallsdóttir, Páll Halldórsson,
Hallbjörg Þórhallsdóttir,
Dagný Þórhallsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BENJAMÍN S. ANTONSSON
skipstjóri,
Snægili 9,
Akureyri,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
mánudaginn 28. júlí, verður jarðsunginn frá
Glerárkirkju fimmtudaginn 7. ágúst kl. 14.00.
Margrét Ásgrímsdóttir,
Anton Benjamínsson, Björg Konráðsdóttir,
Bryndís Benjamínsdóttir, Haraldur Krüger,
Ásgrímur Þór Benjamínsson, Sigrún Brynjólfsdóttir
og barnabörn.