Morgunblaðið - 14.10.2003, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 14.10.2003, Blaðsíða 6
FRÉTTIR 6 ÞRIÐJUDAGUR 14. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ Nú bjóðum við síðustu sætin í sólina í 3 vikur á hreint ótrúlegu verði. Beint flug til Kanarí þann 25. nóvember. Það er um 25 stiga hiti á Kanarí í nóvember, og hér er auðvelt að njóta lífsins við frábærar aðstæður. Þú bókar ferðina núna og tryggir þér síðustu sætin. 4 dögum fyrir brottför hringjum við í þig og látum þig vita hvar þú gistir og á meðan á dvölinni stendur nýtur þú þjónustu reyndra fararstjóra okkar allan tímann. Síðustu sætin Skógarhlíð 18, sími 595 1000 www.heimsferdir.is Munið Mastercard ferðaávísunina Verð kr. 39.950 Verð fyrir mann, m.v. 2 í íbúð. 25. nóvember, flug, gisting, skattar, Heimkoma, 19. des. M.v. netbókun, símbókunargjald kr. 2.000 á mann. Stökktu til Kanarí 25. nóvember frá 32.963 Verð kr. 32.963 Verð fyrir mann, m.v. hjón með 2 börn, 2–11 ára. 25. nóv., flug, gisting og skattar. Heimkoma, 19. des. M.v. net- bókun, símbókunargjald kr. 2.000 á mann. LANDSTJÓRI Kanada,Adrienne Clarkson, fluttiminningarfyrirlestur Vil-hjálms Stefánssonar á vegum Stofnunar Vilhjálms Stef- ánssonar í fyrirlestrarsal Háskól- ans á Akureyri í Oddfellowhúsinu í gær. Stofnun Vilhjálms Stef- ánssonar er fimm ára um þessar mundir. Evelyn Stefansson Nef, ekkja Vilhjálms Stefánssonar var viðstödd fyrirlesturinn. Adrienne Clarkson landstjóri Kanada hefur síðustu daga verið í opinberri heimsókn á Íslandi í boði Ólafs Ragnars Grímssonar forseta Íslands. Hún var á Akureyri í gær og heimsótti fyrst Stofnun Vil- hjálms Stefánssonar og kynnti sér starfsemi Háskólans á Akureyri, en flutti að því loknu fyrirlestur sinn. Adrienne sagði það mikinn heið- ur fyrir sig að fá tækifæri til að flytja minningarfyrirlestur Vil- hjálms Stefánssonar einmitt nú á fimm ára afmæli stofnunarinnar sem við hann er kennd. Það væri virðing við Kanada og þá íbúa landsins sem hefðu trú á norð- urslóðum og sæju fyrir sér sameig- inlega framtíð sína á heim- skautasvæðinu. Adrianne sagði Vilhjálm Stef- ánsson oft hafa gert skriffinna bál- reiða og mætt mikilli mótspyrnu, en það hefði leitt til hans bestu og mest skapandi verka. Vilhjálmur hefði verið flókinn persónuleiki, en vilji hans til að lýsa veruleika þess fólks sem bjó á hrjóstrugu svæð- unum í norðrinu hefði heillað les- endur bóka hans um landkönn- unarleiðangra sína. Hann hefði eignast marga aðdáendur, en einn- ig fengið á sig gagnrýni. Hún sagði að því meir sem menn læsu og kynntust Vilhjálmi gegnum bækur hann því meira yrði dálæti þeirra á manninum. Adrianne Clarkson sagði að þó svo að ágreiningur hefði verið um Vilhjálm og verk hans hefði hann átt stóran þátt í að breyta viðteknum hugmyndum manna um heimskautasvæðin og þá sér í lagi þeirra sem þangað hefðu aldrei stigið fæti. Vilhjálm sagði hún hafa verið óvin þeirra sem teldu sig geta þröngvað skoðunum sínum og vilja upp á fólk á heimskautasvæðunum, þeirra sem börðust gegn norðrinu og vildu jafnvel leggja það undir sig. Enn nú um stundir hefði okkur ekki tekist að losna að fullu við slíkar hindranir. Menn væru samt enn að berjast gegn þessum gömlu hugmyndum og reyna af mætti að breyta þeim. Það væri m.a. gert með heimsóknum til þeirra landa sem liggja að heimskautinu, líkt og hún nú væri í, þar sem menn bæru saman bækur sínar og færu yfir það sem löndunum og íbúum þeirra væri sameiginlegt. Vilhjálmur hefði verið kallaður málsvari norðursins og líkt og slík- ir talsmenn hefði hann stundum ekki notið virðingar, m.a. í eigin landi. Landkönnunarleiðangrar hans um heimskautasvæði væru einkar merkilegir og augljóslega hefði hann á stundum orðið fyrir skelfilegri reynslu, mest líklega í leiðangri sem stóð frá 1913 til 1918 og greint er frá í bókinni Heim- skautalöndin unaðslegu. Aukinn skilningur á lífskjörum fólksins Adrienne sagði að með bókum Vilhjálms hefði fólk öðlast aukinn skilning á lífskjörum þess fólks sem byggi á heimskautasvæðunum og með rannsóknum sínum hefði hann átt mikinn þátt í að eyða þeim hugmyndum sem menn höfðu um ástandið þar. Þetta væri eitt þýðingarmesta framlag Vilhjálms, en samtíðarmenn hans hefðu ekki allir á sínum tíma skilið hvað hann var að fara. Hún bar líf og starf Vilhjálms saman við Leif heppna og sagði Vilhjálm að mörgu leyti einnig hafa verið lánsaman. Hann hefði vissu- lega oft komist í hann krappan á ferðum sínum, barist við óblíð nátt- úruöfl og margt reynt. Hann hefði samt alltaf búið yfir óbilandi sann- færingu og tekist á við hverja þá þrekraun sem að höndum bar, en á þann hátt tókst honum að styðja eigin kenningar, hugmyndir og hugsjónir. Þá hefði hann einnig bú- ið yfir þeim eiginleika að eiga auð- velt með að sannfæra aðra og þannig fengið marga á sitt band. Líf hans hefði verið skáldsögu líkast og fólk í kringum hann, sam- tíðarmenn, leikið stór hlutverk í þessari sögu. Afrek Vilhjálms sagði hún ekki einskorðuð við verk hans sem mannfræðings, hann hefði lagt sinn skerf fram með landafundum og þannig auðveldað kortagerð- armönnum að skilgreina ný landa- mæri á vesturhluta heimskauta- svæðisins. Ætla mætti að Vilhjálmur hefði lagt að baki um 32 þúsund kílómetra á ferðum sínum og kannað þannig geysistórt svæði. Þá hefði hann með verkum sín- um vakið áhuga Kanadamanna á svæðunum í norðri. Í huga hans var þetta heim- skautasvæði ekki óbyggðir, heldur staður þar sem fólk bjó og gat búið sér og sínum ágæt kjör. Annað sjónarhorn Landstjórinn spurði hvað við hefðum lært um Vilhjálm Stef- ánsson sem gæti varpað nýrri sýn á norðrið nú. Hún sagði hann hafa fært okkur annað sjónarhorn á fyrri hugmyndir um hvernig hugs- að var um þetta svæði. Nú hugsuðu menn ekki endilega um það sem kaldranalegt og óbyggilegt. Menn vissu að á þessum slóðum væri hægt að búa, íbúarnir byggju við sterkt þjóðfélagskerfi og hefðu trú á umhverfi sínu. Fólk sem byggi á norðurslóðum hefði tekið höndum saman og ætti í góðu samstarfi. Þannig hefði hún á ferð sinni hitt fólk í Rússlandi, Finnlandi og nú á Íslandi og rætt við það um sameiginleg mál. Komið hefði verið inn á hvernig hægt væri að færa hugmyndir manna út fyrir þau takmörk sem þeim væru nú sett varðandi norðurslóðir. Enn væri fólk sem ekki skildi hlutverk íbúa norðurslóða og reyndi jafnvel að þröngva þeim hugmyndum sín- um upp á aðra. Þörf væri á að stokka upp spilin og sýna fram á lífvænleika þessara samfélaga og hvað þau hefðu upp á að bjóða. En heimskautalöndin stæðu einnig andspænis vanda af öðrum toga, sem væru loftslagsbreytingar í heiminum. Þær hefðu mikil og vax- andi áhrif á norðurslóðum. Löndin byggju yfir miklum náttúruauðæf- um, s.s. gasi, olíu og fleiru, sem væru að verða æ aðgengilegri fyrir iðnað af margvíslegu tagi. Því væri mikilvægt að bregðast við aðsteðj- andi vanda. Ólíkir menningarheimar mætist í friði Adrianne lýsti því hvernig Vil- hjálmur brást við þegar hann hitti Kopar-indíána í fyrsta sinn. Hann lagði niður vopn sín og gekk á móts við þá með uppréttar hendur, frumbyggjarnir fóru að dæmi hans og lögðu niður stafi sína og skutla. Þannig hefðu tveir ólíkir heimar mæst í friði og með virðingu og vilja til að læra hvor um annars hagi. Hvatti Adrianne menn til að fara þessa sömu leið, það væri mik- ilvægt að menn öðluðust dýpri skilning á ólíkum menningar- heimum. Það væri undir okkur, íbúum norðurslóðanna, komið að gera þetta að ríkjandi viðhorfi um það hvernig við hugsuðum um norðurslóðir. Hún nefndi að heimskautalöndin ættu í margvíslegu samstarfi nú þegar á vettvangi ýmissa stofnana og væri það til mikilla bóta, en löndin gætu einnig skapað sér fleiri tækifæri með því að taka í þjón- ustu sína nýja tækni og eins gætu menn gert sér far um að kynnast menningu hver annars. Mikið verk væri framundan, en landstjóri Kan- ada kvaðst þess fullviss að þar myndi Stofnun Vilhjálms Stef- ánssonar á Akureyri taka fullan þátt. Þannig yrði minningu hans haldið á lofti um ókomna tíð og nafni hans sýnd virðing, reynsla hans gæti enn verið okkur leið- arljós. Verk hans hefði þannig ekki verið takmarkað við sérstakan stað og stund, með því að tileikna okkur hugsjónir hans yrði áfram unnið í hans anda. Að halda áfram að upp- götva norðurslóðirnar og kosti þess, hvað þýðingu þær hefðu fyrir heimskautalöndin og fyrir hvert og eitt okkar sem þar búum. Lífvænleiki samfélaga í norðri Að fyrirlestrinum loknum var efnt til hringborðsumræðna í Ket- ilhúsinu þar sem rætt var um menningu og lífvænleika samfélaga á norðurslóðum. John Ralston Saul, eiginmaður landstjórans, sagði í lok umræðunnar að sér virtist sem hefðbundnar vísindagreinar væru orðnar mjög sérhæfðar og menn væru að missa sýn á aðalatriði lífs- ins og umhverfisins, væru nánast að grotna niður í frumeindir. Lagði hann áherslu á að vísindamenn yrðu að horfa heildrænt á viðfangs- efni sín. Adrianne Clarkson og föruneyti heimsóttu Útgerðarfélag Akureyr- inga eftir hádegi í gær og eftir að hópurinnhafði kynnt sér land- vinnslu félagsins kynnti Guð- brandur Sigurðsson forstjóri starf- semi þess og Hlynur Veigarsson sölu- og markaðsstjóri hjá Sam- herja gerði grein fyrir starfsemi fé- lagsins. Kanadísku gestirnir voru mjög áhugasamir um landvinnslu, útgerð og fiskeldi á vegum félaganna tveggja og spurðu margs. Þá bar kvótakerfið á góma og forseti Ís- lands, Ólafur Ragnar Grímsson, fór yfir fiskveiðisögu Íslendinga, land- helgismál og skýrði framsalsmögu- leika innan kvótakerfisins. Þá spurði landstjórinn sérstaklega um leikskólamál á Akureyri og fékk greinargott svar þar um hjá Guð- brandi. Landstjórinn verður á faralds- fæti í dag, þriðjudag, en m.a. mun hún ásamt föruneyti halda austur í Mývatnssveit og þá verður einnig farið í Skagafjörð. Landstjóri Kanada flutti minningarfyrirlestur um Vilhjálm Stefánsson á Akureyri Átti þátt í að breyta hugmynd- um um heimskautasvæðið Adrienne Clarkson flutti minningarfyrirlestur um Vilhjálm Stefánsson á vegum Stofnunar Vilhjálms Stefánssonar. John Ralston Saul, eiginmaður landstjórans, við hlið konu sinnar, Adrienne Clarkson, ásamt Dorrit Moussaieff og Ólafi Ragnari Grímssyni á lóð Háskólans á Akureyri. Morgunblaðið/Kristján Siv Friðleifsdóttir umhverfisráðherra, David Anderson, umhverfisráðherra Kanada, og Tómas Ingi Olrich menntamálaráðherra hlýða á hringborðs- umræður um menningu og lífvænleika samfélaga á norðurslóðum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.