Morgunblaðið - 14.10.2003, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 ÞRIÐJUDAGUR 14. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigurður Runólf-ur Sigurðsson
fæddist í Reykjavík
6. júní 1929. Hann
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut föstu-
daginn 3. október
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Þórunn Guðmunds-
dóttir, f. 5. desember
1910, d. 30. desem-
ber 1984, og Sigurð-
ur M. Þorsteinsson,
f. 25. febrúar 1913,
d. 3. janúar 1996.
Sigurður ólst upp hjá afa sínum og
ömmu, þeim Guðmundi Vigfús-
syni, f. 24. nóvember 1872, d. 17.
september 1948 og Þórunni Run-
ólfsdóttur, f. 13. apríl 1876, d. 19.
apríl 1944. Einnig var hann alinn
upp af móðursystur sinni, Lauf-
eyju Guðmundsdóttur, f. 26. jan-
úar 1909, d. 23. febrúar 1993. Sig-
1951. Börn hennar og Sigurðar
Péturssonar, f. 26. nóvember 1948
eru Guðbjörg, f. 22. mars 1980,
Friðrik Pétur, f. 27. maí 1981 og
Styrmir Páll, f. 26. mars 1989. 3)
Sigríður, f. 16. ágúst 1953, maki
Ragnar Örn Pétursson, f. 8. maí
1954. Börn þeirra eru: Guðrún
Björg, f. 15. ágúst 1974 unnusti
Elvar Antonsson, f. 14. desember
1972, sonur hans er Davíð Þór, f.
17. júlí 1997; Ragnar Már, f. 30.
desember 1976; Laufey og Bjarni,
f. 19. september 1980. Börn
Bjarna eru Stefán Ari, f. 12. júní
2000, og Emilía Bára, f. 22. maí
2001. 4) Birgir, f. 24. júní 1959,
maki Svava Einarsdóttir, f. 15.
ágúst 1965. Börn þeirra eru Andr-
ea og Sindri, f. 24. nóvember 1994.
Sigurður bjó alla tíð í Reykja-
vík. Hann lærði ungur prentiðn
hjá Ísafoldarprentsmiðju, starfaði
hjá Strætisvögnum Reykjavíkur
og var leigubifreiðastjóri hjá BSR.
Árið 1975 hóf hann störf hjá
Landsbanka Íslands í Austurstræti
og starfaði þar í 22 ár eða þar til
hann fór á eftirlaun árið 1997.
Útför Sigurðar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
13.30.
urður átti tólf
hálfsystkini og eru
níu þeirra á lífi.
Sigurður kvæntist
10. apríl 1949, Guð-
björgu Óskarsdóttur,
f. 29. maí 1930, d. 17.
maí 1994. Foreldrar
hennar voru Óskar
Sigurðsson, f. 27. júlí
1907, d. 20. mars
2003, og María Frið-
finnsdóttir, f. 18. júlí
1900, d. 23. maí 1973.
Börn Sigurðar og
Guðbjargar eru: 1)
Óskar Már, f. 27. júní
1949, maki Edda Ragnarsdóttir, f.
4. október 1949. Börn þeirra eru:
Sigurður Rúnar, f. 6. júní 1975
maki Stephanie Óskarsson – Col-
aris, f. 5. júní 1975, sonur þeirra er
Kjartan Pieter, f. 27. ágúst 2003;
Ólafur Ragnar, f. 17. ágúst 1981
og Ásgeir Þór, f. 26. júní 1984. 2)
Þórunn Laufey, f. 25. desember
Það var laugardagur um haust,
ég ók einn í bíl mínum um Reykja-
vík, frá Laugarneshverfinu í áttina
að Fossvogi, en einhvern veginn
tók ég alltaf stóran hring frá Foss-
voginum þegar ég nálgaðist Keldu-
landið. Ég var á leið í mína fyrstu
heimsókn í Kelduland 19 til að hitta
Sigga og Böggu foreldra Siggu sem
fannst vera tími til kominn að
kynna kærastann fyrir foreldrum
sínum. Hringirnir um Reykjavík
voru teknir til að telja í sig kjark
áður en þetta stóra skref væri tek-
ið. Skrefin upp tröppurnar voru
nokkuð þung hjá þessum 18 ára
unglingi en þegar inn var komið
var tekið svo vel á móti mér að ég
hugsaði, til hvers var ég að keyra
alla þessa hringi, af hverju keyrði
ég ekki bara beinustu leið. Frá því
að þetta gerðist er liðið 31 ár og
þann tíma hef ég átt því láni að
fagna að eiga Sigga sem tengda-
föður og börnin okkar Siggu ynd-
islegan afa.
Sigurður eða Siggi strætó eða
Siggi sæti eins og hann var oft kall-
aður var borinn og barnfæddur
Reykvíkingur. Hann ólst upp á
Baldursgötu 1, fyrst hjá móður-
ömmu sinni og afa og síðar hjá
móðursystur sinni sem hann ávallt
kallaði fóstru sína. Ungur nam
hann prentiðn hjá Ísafoldarprent-
smiðju en varð fljótlega að leggja
það starf á hilluna vegna atvinnu-
sjúkdóms. Þá lá leiðin til Stræt-
isvagna Reykjavíkur þar sem hann
var bifreiðastjóri í mörg ár. Ein-
staka sögur hefur maður heyrt um
hann frá þessum tíma, ekki frá
honum sjálfum, heldur samferða-
mönnum, því hann var ekki að hafa
orð á þeim að fyrra bragði.
Siggi var þeim kostum gæddur
að hafa ákaflega mikla þjónustu-
lund, enda öll þau störf sem hann
innti af hendi á lífsleiðinni mikil
þjónustustörf. Í nokkur ár keyrði
hann strætó númer tvö, sem var
Nesvagninn og ók út á Seltjarn-
arnes. Vagninn fór á klukkustund-
arfresti frá Lækjartorgi og tók um
50 mínútur að aka hringinn. Sagan
segir að svokallaðar stoppistöðvar
hafi í raun ekki verið til hjá Sigga,
heldur stoppaði hann nánast fyrir
fólki hvar sem var á leiðinni. Eina
sögu heyrði ég sem er sönn og seg-
ir þar frá konu sem var á stoppi-
stöð úti á Nesi og þegar Siggi
stoppaði vagninn rétti konan hon-
um lyfseðil og fór síðan út. Þegar
vagninn kom niður á Lækjartorg
hljóp Siggi inn í Reykjavíkurapó-
tek með lyfseðilinn, fékk lyf og hélt
síðan í næstu ferð. Á sömu stoppi-
stöð, klukkutíma síðar beið konan
og Siggi afhenti henni lyfin.
Þannig var Siggi, þjónustulip-
urðin var hans aðalsmerki. Eftir
árin hjá Strætó ók hann sinni eigin
leigubifreið hjá BSR. Í þá daga
eins og nú þurftu leigubílstjórar að
vinna langan vinnudag, oft var bið-
in eftir næsta túr löng. Við börnin
og tengdabörnin vorum oft að gant-
ast með það að þegar hann keyrði
Böggu konuna sína í vinnuna
klukkan tvö í Pöntunarfélag Mjólk-
ursamsölunnar þar sem hún starf-
aði á þessum tíma þá keyrði hann
eftir að hafa skilað henni í vinnuna
niður á Snorrabraut þar sem BSR
var með biðstöð og fór þar í röðina.
Þegar klukkan var að verða fimm
og hann engan túr búinn að fá, þá
smeygði hann sér úr röðinni og
sótti Böggu sína í vinnuna, hún
skyldi ekki þurfa að bíða. Á þessum
tíma starfaði Siggi jafnhliða hjá
Norðurleið þar sem hann ók að-
allega langferðabílnum á milli
Reykjavíkur og Akureyrar.
Árið 1975 tók hann þá ákvörðun
að hætta leigubílaakstri og réð sig
til starfa hjá Landsbanka Íslands í
Austurstræti þar sem hann starfaði
til ársins 1997 er hann fór á eft-
irlaun. Mikla ánægju hafði hann af
starfi sínu hjá bankanum og þar
gat hann sameinað áhugamál sitt
sem var bílar og vinnuna. Í mörg ár
sá hann um bifreiðar bankans og
sentist á milli útibúa hans.
Siggi hafði mikinn áhuga á bíl-
um, hann átti sjálfur fimm bíla á
lífsleiðinni sem þykir ekki mikið, en
þessir bílar voru allir amerískir.
Hann sagði alltaf að einu almenni-
legu bílarnir væru amerískir. Þeg-
ar börnin fjögur voru yngri fóru
þau hjónin nánast um hverja helgi í
bíltúr um landið. Til viðbótar fóru
oft tengdaforeldrar Sigga og fóstra
hans í þessar ferðir og þá var þægi-
legt að vera á stórum amerískum
bíl, því farþegafjöldinn fór oft upp í
níu manns. Siggi þekkti landið sitt
vel og miðlaði ýmsum fróðleik um
staðhætti til barna sinna sem þau
búa að í dag.
Lífsförunaut sínum, henni Böggu,
kynntist Siggi ungur og þau giftu
sig 1949. Fyrst bjuggu þau á Bald-
ursgötu 1, síðan í Álftamýri 50 en
lengst af áttu þau heima í Keldul-
andi 19. Siggi og Bagga voru mjög
samheldin hjón og missir hans var
mikill er hún lést árið 1994 eftir erf-
ið veikindi.
Elsku Siggi, minningarnar um
góðan tengdaföður munu hjálpa
mér að sætta mig við fráfall þitt.
Hvíl í friði. Þinn tengdasonur.
Ragnar Örn Pétursson.
Það var fyrir 18 árum að 3 ungar
stúlkur bönkuðu upp á í Keldulandi
19. Ein var að eltast við yngsta son-
inn á bænum. Ekki var hann nú
heima en yndisleg hjón komu til
dyra og áttu þau eftir að verða stór
þáttur í lífi þessar stúlku.
Það er ekki hægt að minnast
Sigga án þess að nefna Böggu, þó 9
ár séu frá því að hún kvaddi þennan
heim, svo einstaklega samrýmd
voru þau. Siggi var mjög kurteis og
þjónustulundaður maður sem stjan-
aði við konuna sína eins og sannur
séntilmaður. Oft sagði ég við hann
að hann hefði nú mátt kenna syni
sínum það. Hann var mjög áhuga-
samur um land sitt, þekkti hverja
þúfu með nafni og fannst mjög gam-
an að keyra um það. Í okkar vina-
hóp var hann kallaður ferðaafi því
ekki munaði hann um að líta inn í
kaffi ef við vorum einhvers staðar í
útilegu. Stundum þáði hann að
gista. Var tilbúinn með svefnpokann
í skottinu á sínum stóra ameríska
kagga. En það var nú ekki fyrr en
búið var að suða aðeins í honum,
aldrei vildi hann vera fyrir eða láta
fyrir sér hafa.
Börnum okkar var hann frábær
afi og leit eftir þeim tvo eftirmið-
daga í viku. Alltaf tilbúinn að passa
þau, spurði jafnvel hvort við þyrft-
um ekki að fara neitt, sama hvar ég
sit sagði hann.
Ég kveð nú þennan einstaka
mann og þakka fyrir þann tíma sem
ég fékk með honum og minnist hans
með hlýju og vissu um að þau hjón
séu nú sameinuð á ný.
Svava Einarsdóttir.
Elsku afi.
Þá ertu kominn aftur í faðm
ömmu eftir 9 ár. Þó svo að mér hafi
fundist að þú hafir verið tekinn allt-
of snemma frá okkur get ég huggað
mig við það að nú eruð þið amma
sameinuð á ný, en ég veit hversu
erfitt það var fyrir þig þegar hún
kvaddi.
Minningin um þig mun lifa í
hjarta mér það sem eftir er, hversu
gaman var að koma með leið 11 frá
Breiðholtinu til þín í Keldulandið
þegar ég var gutti, og alltaf varst
þú að segja mér að taka skiptimiða
en alltaf gleymdi ég því. Mínar
fyrstu minningar um þig eru bíl-
ferðirnar sem við fórum í og varst
þú ávallt að fræða mann um landið.
Oft hugsaði maður, hvað maður
nennti ekki að hlusta á þetta en í
dag metur maður það mikið því
núna veit maður hversu gott þú
varst að gera manni og hvað það
nýtist manni vel í dag í ljósi þeirrar
menntunar sem ég ákvað að öðlast.
Það var ekki fjall né tindur sem þú
vissir ekki nafnið á og alltaf gat
maður leitað til þín þegar maður
þurfti að vita um staðhætti. Eftir að
við fjölskyldan fluttum til Keflavík-
ur urðu heimsóknirnar færri en allt-
af var samt gaman að koma í bæinn
og alltaf fékk maður ískalda mjólk
og kex þegar ég kom í heimsókn.
Ein af mínum skemmtilegustu
minningum er frá sumarbústaðar-
ferðunum okkar í Landsbankabú-
staðinn í Selvík. Tilhlökkunin að
fara á árabátinn var alltaf mikil, þó
svo ég hafi ekki þorað á mínum
yngstu árum, þá efldist karl-
mennskan með aldrinum og á ung-
lingsaldri var maður farinn að róa
sjálfur. Einnig er mér svo minn-
isstæður áhugi þinn á bílum og um-
hirðu á þeim og fékk maður oft að
heyra að maður ætti að þrífa bílinn
sinn svona en ekki hinsegin, og
aldrei var skortur á góðum ráðum
um hvernig og hvað maður átti að
nota til að skila góðu verki. Nú er
komið að kveðjustund, þó sú kveðja
sé með trega, mun ég ávallt minn-
ast þín sem glaðs og hrausts manns
sem gaman var að umgangast.
Elsku afi, hvíldu í friði og Guð
blessi þig.
Ragnar Már Ragnarsson.
Elsku afi.
Þín er sárt saknað, ekki áttum við
von á því þegar þú lagðist inn á
spítala í síðasta mánuði að þú kæm-
ir ekki aftur. Þú sem alltaf varst svo
frískur og hress. Það er þó huggun
að þú ert kominn til ömmu á ný,
sem þú saknaðir svo mikið. Við eig-
um margar góðar minningar um þig
sem koma upp í huga okkar og þær
munum við geyma í hjörtum okkar.
Alltaf vaknar ylur í
afa gamla hjarta,
er mig snertir hönd þín hlý
og heyri’ ég róminn bjarta
(Ágúst Böðvarsson.)
Guðrún Björg, Laufey
og Bjarni.
Siggi minn, þá er kveðjustundin
runnin upp, allt of fljótt. Við áttum
eftir að halda mörg þorrablót og
fara í margar ferðir í Skálmárdal
með Ninný, Gumma, Braga og
Sonju.
Ég kynntist þér fljótlega eftir að
við Diddi fórum að vera saman því
við vorum ekki búin að þekkjast
lengi þegar farið var með mig í
Álftamýrina til Böggu og Sigga.
Það var upphafið að djúpri vináttu
sem enst hefur fram á þennan dag.
Við Diddi eigum svo ótalmargar
minningar um góðar samverustund-
ir með ykkur Böggu. Á þessum árs-
tíma dettur mér í hug fyrsta slát-
urgerðin af mörgum í Álftamýrinni.
Tilstandið var svo mikið að þið
Diddi keyrðuð í Borgarnes til að
kaupa 5 slátur, því þar var besta
slátrið að okkar mati. Ekki taldir þú
eftir þér að keyra þessa leið því
ekki áttum við Diddi bíl. Svona
varst þú, alltaf reiðubúinn að rétta
fram hjálparhönd og snúast fyrir
fjölskylduna. Diddi hefur líka
ósjaldan talað um allar fjölskyldu-
ferðirnar sem þú fórst með tengda-
fjölskyldu þína út um allar sveitir,
óþreytandi á „gamla Græn.“ Elsku-
lega konu sína, Böggu, missti Siggi
í maí 1994 og var það honum mikið
áfall. Það var því mikil gæfa þegar
Birgir yngsti sonur þeirra og Svava
kona hans eignuðust tvíburana
Andreu og Sindra í nóvember sama
ár. Þau bjuggu í næsta nágrenni og
voru honum til mikillar gleði.
Að leiðarlokum viljum við þakka
þér allar okkar ánægjulegu sam-
verustundir sem við áttum saman.
Elsku Siggi, við kveðjum þig með
þökk og virðingu og vitum að nú líð-
ur þér vel í faðmi Böggu.
Sigurbjörg, Sigurður
og fjölskylda.
SIGURÐUR R.
SIGURÐSSON
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, bróðir og mágur,
ÓSKAR HANSEN
heildsali,
Bólstaðarhlíð 62,
Reykjavík,
lést á heimili sínu föstudaginn 10. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jakobína Úlfsdóttir,
Rósa Hansen, Sigurður Samúelsson,
Linda Sigrún Hansen, Atli Helgason,
Óskar Óskarsson,
Einar Trausti Óskarsson,
Tryggvi Óskarsson, Andrea Jóhannsdóttir,
Ívar Örn og Þórey,
Tinna Rós,
Úlfur Alexander,
Arnar Freyr,
Esther Larsen, Bent Larsen.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJARNI JÓNSSON,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
andaðist á heimili sínu föstudaginn 10. október.
Ingibergur Vestmann,
Jón Vestmann,
Bjarni Vestmann,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.