Morgunblaðið - 28.11.2003, Qupperneq 30

Á hundrað ára afmæli Swar-ovski-fyrirtækisins árið1995, var Kristalshöllinopnuð almenningi. Þetta
sérkennilega safn, sem falið er undir
grasi gróinni hæð sem prýdd er
stóru andliti bergrisa, er í Watterns í
Austurríki, skammt frá Innsbruck.
Swarovski hefur um áratuga
skeið verið í fararbroddi í þróun og
sölu hverskyns gjafavöru sem bygg-
ist á kristal og fögrum steinum, en í
dag starfa meira en tíu þúsund
manns hjá fyrirtækinu, víða um
heim. Kristalshöllinni er ætlað að
birta framsýna ásjónu fyrirtækisins,
með fjölbreyti-
legum sýn-
ingum sem
höfða til ímynd-
unarafls gest-
anna. Þarna
hanga hefðbundin listaverk heims-
kunnra listamanna á borð við Salva-
dor Dali, Andy Warhol og Edward
Steichen. Í gólfum eru mynd-
bandaverk og í einu rými hall-
arinnar er margmiðlunarverk sem
byggist á ljósi og íhugandi tónlist
eftir Brian Eno. Í kristalssalnum sér
gesturinn nær yfirskilvitlegar sýnir
og getur einnig skoðað margskyns
fagra gripi úr ólíkum steindum.
Síðustu árin hafa Kristalshöllin og
sýningarsalur Swarovski staðið fyr-
ir kynningu á list og hönnun ólíkra
þjóðlanda, sem fyrirtækið telur
tengjast framleiðslu sinni á einhvern
hátt. Fyrst var sjónum beint að lönd-
um á borð við Ástralíu og Kína. Á
síðastliðnu ári kom sýningarstjóri
frá Swarovski til Íslands og sótti
heim ólíka listamenn og hönnuði, í
þeim tilgangi að velja sýnendur á Ís-
landskynninguna. Tveir þeirra voru
margreyndir og þekktir náttúru- og
landslagsljósmyndarar, Björn Rú-
riksson og Rafn Hafnfjörð. Þeir
segja sýningarstjórann hafa verið að
leita að ljósmyndum sem ann-
arsvegar átti að nota í bakgrunna
fyrir sýningu á íslenskri tísku, og
síðan ljósmyndir sem tengdust hug-
myndum um tröll, álfa og þjóðtrú.
„Safnið vildi tengja dulúð og feg-
urð landsins við kristalinn sem
Swarovski framleiðir,“ segir Björn.
Það varð úr að Birni var boðið að
halda sýningu á
landslags- og
náttúrumynd-
um, sem var
opnuð í desem-
ber í fyrra og
stóð út sept-
ember síðast-
liðinn.
Íslandsbragur
á safninu
„Það var mikil há-
tíð þegar sýningin var
opnuð, þetta er einhver
upp úrklippubók sem hann fékk
senda frá Kristalshöllinni, og fer
ekki á milli mála að sýningarnar
hafa hlotið umtalsverða athygli.
„Það er alltaf gaman þegar ís-
lenskir listamenn halda uppi heiðri
Íslands. Fjöldi gesta hefur verið gíf-
urlegur, eða yfir hálf milljón, svo að
þetta hlýtur að vera mjög góð land-
kynning,“ segir Björn. „Þetta lukk-
aðist allt afar vel. Það er svo mikil
fegurð í þessu öllu, þetta er alveg
yndislegt fyrirtæki. Það er svo mikil
alúð og virðing borin fyrir því sem
menn eru að gera.“
Kristallar í vetrarlínunni
Í kaffihúsi Kristalshallarinnar
voru sýnd myndverk listakonunnar
Mireyu Samper og eftir jólin var í
sýningarsalnum sett upp sýning á
hönnun Bjargar Ingadóttur og Völu
Torfadóttur sem kenna sig við
Spaksmannsspjarir.
„Þar kom ég inn í málið,“ segir
Rafn Hafnfjörð ljósmyndari. „Ég á
engar myndir af álfum og tröllum en
ég hef mikið verið að mynda form,
liti og blæbrigði landsins og þess-
konar myndir eftir mig voru not-
aðar í samspili við fatnað hönn-
uðanna. Myndirnar voru settar á
bylgjandi gólfbrautir sem gínur
stóðu síðan á.
Það er svo merkilegt hvað hægt
er að sýna Ísland og íslenskt hugvit
á fjölbreytilegan hátt. Þessi fram-
setning var afar vel heppnuð.“
Vala Torfadóttir er sammála
Rafni, að þetta hafi komið mjög vel
út. „Fyrirtækið lagði mjög mikið í
þetta,“ segir hún. „Þeir keyptu allar
 SÝNING|Fatnaður, tónlist og myndlist
Morgunblaðið/Einar Falur
Björn Rúriksson og Rafn Hafnfjörð: Sýndu myndir á
ólíkan hátt.
Síðasta árið hefur um-
fangsmikil og óvenju-
leg Íslandssýning
staðið yfir í sérkenni-
legri sýningarhöll og
sýningarsal í Austur-
ríki.
glæsilegasta og
fallegasta sýn-
ingaraðstaða
sem ég hef séð,“
segir Björn en
hann hefur hald-
ið um 25 sýn-
ingar á ljós-
myndum sínum,
víða um heim.„Og
safnið hafði yfir sér
mikill Íslandsbrag
allt þetta ár,“ bætir
hann við. „Við opn-
unina voru tónleikar
með íslenskri tónlist,
fluttri af Íslendingum sem
búsettir eru í Austurríki, og
gestir fengu að heyra ís-
lenskar sögur.
Þegar leitað var til mín
og mér boðið að sýna,
þótti mér þetta afar gott
tækifæri til landkynn-
ingar, og sjálfsagt að
þiggja boðið. Þetta
gekk líka ótrúlega
vel, og mikið var
fjallað um þessa
Íslandshátíð í
fjölmiðlum
ytra.“ Því til
staðfestingar
dregur
Björn
Spakmannsspjarir: Vala Torfadóttir og Björg Ingadóttir í
sýningarrýminu með flíkur, sem þær hafa hannað, ásamt
Karl Walter skipuleggjanda sýningarinnar. Á bylgjubraut-
unum sem þær sitja á eru ljósmyndir eftir Rafn Hafnfjörð.
Ljósmynd/Walter Graf
Íslenskt hug-
vit sýnt á
fjölbreyti-
legan hátt
Ísland í kristalshöll
Ljósmynd/Walter Graf
DAGLEGT LÍF
30 FÖSTUDAGUR 28. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Áheimsíðunni netsaga.is hefurÓlafur Þór Eiríksson sett innógrynni ritaðs efnis eftir
sjálfan sig; tvær skáldsögur, eigin
reynslusögu, smásagnasafn og
greinar sem hann hefur ritað og al-
menningur getur nú nálgast endur-
gjaldslaust á síðunni.
„Ég var talsvert búinn að reyna að
fá efnið mitt gefið út,“ segir Ólafur
um tilurð
heimasíðunn-
ar. „En þótt
allir útgef-
endurnir hafi
hrósað sög-
unum og sagt
þær vel skrif-
aðar lagði
enginn í að gefa þær út. Ég átti allt
þetta efni í tölvunni og þá kom sú
hugmynd að athuga hvort ekki væri
hægt að selja það á Netinu.“
Í framhaldinu fékk Ólafur styrk
frá Orkuveitunni til að setja upp síð-
una. Reynslan sýndi hins vegar að
fólk virtist ekki tilbúið til að greiða
fyrir efnið enda „fólk orðið vant því
að fá allt ókeypis á Netinu,“ eins og
Ólafur orðar það. Nú getur fólk nálg-
ast efnið endurgjaldslaust.
Skáldsögurnar tvær, Himnasend-
ing og Útvalinn, fjalla um Loka
Fáfnis og þá síðarnefndu skrifaði
Ólafur eftir að hafa dreymt eins kon-
ar framhaldsdraum. „Það var eins og
einhver væri að skrifa í gegn um mig
því mig dreymdi alltaf framhaldið
næstu nótt. Ég var kominn upp í 200
blaðsíður áður en ég vissi af.“
Þriðja sagan, Ótrúleg lífsbarátta
eftir bílslys, segir frá reynslu Ólafs
en eins og titillinn bendir til lenti
hann í alvarlegu bílslysi árið 1975.
Tveir félagar Ólafs létust í slysinu en
Ólafur og fjórði maður slösuðust al-
varlega. „Læknarnir voru búnir að
segja mömmu að ég yrði í kör allt
mitt líf því ég var lamaður á höndum
og fótum og sýndi engin merki um að
ég gæti hreyft mig. En mamma vildi
ekki gefast upp og setti sig í sam-
band við lækningarmiðilinn Einar á
Einarsstöðum og hann lofaði að
senda einhverja lækna. Eftir það fór
að færast líf í skrokkinn.“
Ánægður að nýju
stígvélin sluppu
Níu árum eftir slysið, árið 1984,
var hann að vinna við fiskverkun í
Keflavík þegar óheppnin dundi yfir
hann á nýjan leik. „Ég var eiginlega í
sumarfríi en hafði farið í vinnuna
þennan eina dag og var að spúla gólf-
ið í móttökunni þegar ég fékk hrika-
legt högg á bakið og féll fram fyrir
mig. Svo fann ég að eitthvað ægi-
þungt rúllaði yfir annan fótlegginn
og stoppaði upp á rasskinn. Þegar ég
reis upp sá ég að nýju buxurnar mín-
ar voru rifnar og stígvélin full af
blóði en ég var ánægður að sjá að
þau væru heil því þau voru líka ný,“
segir Ólafur. „Hugsaðu þér, maður
pælir í svona hlutum á slíkum stund-
um. En það sem hafði gerst var að
tveggja tonna rafmagnslyftari hafði
rúllað yfir mig.“
Hann segir að síðara slysið hafi
orðið til þess að hann fór í örorkumat
en það sem helst hái honum í dag sé
að hann hafi talsvert drafandi tal-
anda Líkamlega sé hann hins vegar
ágætlega á sig kominn sem sést best
á því að hann dansi töluvert um helg-
Vettvangur fyrir skúffuhöfunda
„Læknarnir
voru búnir að
segja mömmu
að ég yrði í kör
allt mitt líf…“
 TÖLVUR | Birtir sögur eftir sig á heimasíðu
Morgunblaðið/Jim Smart
Ólafur Þór Eiríksson: Dulræna og ævintýramennska eru meðal þess sem
einkennir sögurnar á Netinu.
Laugavegi 54,
sími 552 5201
Jólakjólar
Stærðir 36-46
Húsgögn
Ljós
Gjafavara
Mörkinni 3, sími 588 0640
www.casa.is
Opið mán.-fös. 11-18, lau. 11-15.