Morgunblaðið - 11.01.2004, Blaðsíða 50

MINNINGAR
50 SUNNUDAGUR 11. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
NANNA TRYGGVADÓTTIR
sjúkraliði,
Heiðargerði 80,
Reykjavík,
sem lést laugardaginn 3. janúar, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn
12. janúar kl. 15.00.
Guðmundur Jónsson, Lára Sigfúsdóttir,
Sigfús Örn, Haukur Þór, Rúna Sirrý
og Jón Valur,
Tryggvi Jónsson, Ásta Ágústsdóttir,
Nanna Kristín, Sandra Björk
og Ágústa,
Elí Leó Dýri Nönnuson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HELGI ELLERT LOFTSSON,
Espigerði 4,
Reykjavík,
lést á nýársdag á Landspítala, Landakoti.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð ættingja
og vina. Sérstakar þakkir til starfsfólks deilda L1 og L4 á Landakoti
og til starfsfólks Fríðuhúss.
Margrét Sigurðardóttir,
Björg Helgadóttir,
Hróðmar Helgason, Yrsa Björt Löve,
Sigríður Hrönn Helgadóttir, Jónas Ingi Ketilsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg frænka okkar,
SIGÞRÚÐUR SIGRÚN EYJÓLFSDÓTTIR,
Hrafnistu í Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi mánudaginn
5. janúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu miðviku-
daginn 14. janúar kl. 13.30.
Aðstandendur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
systir,
HALLDÓRA GUÐJÓNSDÓTTIR MURRAY,
Seattle, Washington,
lést föstudaginn 19. desember sl.
Útförin fór fram í Seattle sunnudaginn
28. desember sl.
Lóa May Bjarnadóttir, Benedikt R. Lövdahl,
Herbert J. Murray, Tony Murray,
Juanita S. Smart, Douglas Smart,
Natalie J. Sampson, David Sampson,
Bjarni Guðjónsson,
Gunnar Guðjónsson,
Guðjón Guðjónsson
og barnabörn.
✝ Valgerður Jó-hannesdóttir
fæddist á Miðfelli í
Þingvallasveit 24.
september 1909.
Hún lést á St. Jós-
efsspítala í Hafnar-
firði 29. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Jóhannes Kristjáns-
son, f. 18. sept.
1857, d. 18. nóv.
1918, og Kristbjörg
Kristjánsdóttir, f. 4.
maí 1879, d. 9. júní
1921. Systkini Val-
gerðar eru Vilhjálmur Hinrik, f.
29. jan. 1904, d. 4. ágúst 2000,
Kristján, f. 17. mars 1905, d. 15.
okt. 1994, Jóhanna Kristbjörg, f.
12. jan. 1908, d. 16. sept. 1908,
28. febr. 1931, kvæntur Erlu
Gestsdóttur, f 11. jan. 1934, synir
þeirra eru Þórður, f. 1957, og
Birgir, f. 1964, en dóttir Viðars
og Margrétar Guðmundsdóttur,
f. 30. nóv. 1930, er Guðrún Rut,
f. 1950. 2) Hrafnhildur, f. 1.
ágúst 1932, d. 10. feb. 2000. 3)
Bjarni, f. 5. ágúst 1936, kvæntur
Kristínu Guðmundsdóttur, f. 19.
jan. 1942, dætur þeirra eru Þór-
dís, f. 1959, Hildur, f. 1962, og
Valgerður, f. 1970. 4) Jóhannes,
f. 1. maí 1938, kvæntur Ingi-
björgu Ásu Júlíusdóttur, f. 22.
nóv. 1937, börn þeirra eru Júl-
íus, f. 1961, Valgerður, f. 1964,
og Ásbjörn Ingi, f. 1974. 5) Þóra
Vala, f. 1. apríl 1954, sem var
gift Aðalbirni Steingrímssyni, f.
11. ágúst 1945, börn þeirra eru
Þórður Alli, f. 1979, Hrafnhildur
Vala, f. 1981, Kristján, f. 1985,
og Þórdís, f. 1990. Barnabarna-
börnin eru 25 og barnabarna-
barnabörnin fjögur.
Útför Valgerðar fór fram frá
Hafnarfjarðarkirkju 7. janúar.
Magnús Gísli, f. 14.
mars 1912, d. 25. júní
2001, og Sigurlaug
Arndís, f. 30. ágúst
1916. Valgerður ólst
upp á Miðfelli en eft-
ir lát foreldra sinna
fluttist hún til Hafn-
arfjarðar og dvaldi á
heimili frænda síns,
Guðmundar Eyjólfs-
sonar og konu hans
Ingibjargar Ög-
mundsdóttur. Hún
átti síðan heimili í
Hafnarfirði.
Valgerður giftist
6. ágúst 1930 Þórði Bjarnasyni,
bókhaldara, f. 4. jan. 1901, d. 9.
jan. 1976, syni Bjarna Loftssonar
og Gíslínu Þórðardóttur á Bíldu-
dal. Börn þeirra eru: 1) Viðar, f.
Á kveðjustund lít ég til baka og
minningarnar streyma fram.
Hún var fimmtug hún tengda-
móðir mín þegar ég kynntist henni.
Hún var hörkudugleg kona og
myndarleg í öllu því sem hún tók sér
fyrir hendur. Hún átti fallegt heimili
því hún var afar smekkleg. Klæddi
sig eins og miklu yngri konur gerðu
og var framúrstefnuleg í matargerð.
Hún var á undan sinni samtíð í
mörgu, m.a. var hún með fyrstu
konum til að taka bílpróf. Hún hafði
ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum og lét þær í ljós umbúða-
laust.
Hún fæddist á Miðfelli í Þing-
vallasveit en þar bjuggu foreldrar
hennar, Kristbjörg og Jóhannes.
Þegar Valgerður var níu ára varð
fjölskyldan fyrir þeirri sorg að Jó-
hannes lést úr spænsku veikinni.
Kristbjörg sem var annáluð dugn-
aðarkona ákvað að búa áfram á Mið-
felli með aðstoð elstu sonanna.
Þremur árum eftir lát Jóhannesar
veikist hún af lungnabólgu og í bað-
stofunni á Miðfelli liggur hún bana-
leguna. Það hafa verið daprir dagar
fyrir börnin hennar fimm. Valgerð-
ur var þá 11 ára. Börnin voru send í
fóstur hvert í sína áttina og rofnaði
samband þeirra í mörg ár. Þetta var
löngu fyrir alla nútíma áfallahjálp
og sálfræðiþekkingu og hafði þetta
mikla áfall mótandi áhrif á þau öll.
Valgerður fór til Hafnarfjarðar í
fóstur til frænda síns, Guðmundar
Eyjólfssonar og konu hans Ingi-
bjargar Ögmundsdóttur, sem voru
símstöðvarstjórar þar. Eftir að
skólagöngu lauk vann hún sem tal-
símastúlka á símstöðinni. Hún gift-
ist 1930 Þórði Bjarnasyni, bókhald-
ara, traustum og góðum manni og
varð það hennar gæfa. Brúðkaups-
ferðir voru ekki algengar á þeim
tíma en þau fóru með togara til
Grimsby og dvöldu í Englandi í
nokkurn tíma og skoðuðu sig um og
keyptu ýmsan húsbúnað og fóru síð-
an heim með næsta togara.
Fjölskyldan átti sumarbústaðinn
Sólhús við Selfoss og dvaldi Val-
gerður þar með börnin mörg sumur.
Þórður kom um helgar en á þeim
tíma var það löng ökuferð að fara
austur fyrir fjall. Síðar byggðu þau
bústað í Sléttuhlíð fyrir ofan Hafn-
arfjörð og var það lengi sælureitur
fjölskyldunnar. Þau hjónin ferðuð-
ust mikið bæði innanlands og utan
og eftir að Valgerður varð ekkja var
hún dugleg að ferðast og fór þá
gjarnan ein ef ekki fékkst neinn
ferðafélagi en oft með Hrafnhildi,
dóttur sinni, en þær mæðgur voru
mjög samrýndar. Hrafnhildur lést
árið 2000 og var það henni mikill
missir. Valgerður sinnti uppeldi
barnabarna sinna löngu eftir að
hennar eigin börn voru uppkomin
með því að aðstoða Þóru Völu dóttur
sína.
Þær mæðgur hafa alla tíð búið í
sama húsi og í skjóli Þóru Völu og
barnanna gat hún verið á sínu heim-
ili þar til nokkrum vikum fyrir and-
látið. Valgerður var svo gæfusöm að
hafa góða heilsu og halda sínum
andlegu kröftum alla tíð. Hún fylgd-
VALGERÐUR
JÓHANNESDÓTTIR
✝ Oddný SigríðurÁrnadóttir fædd-
ist á Refsstöðum í
Hálsasveit 1. júlí
1915. Hún andaðist
á ellideild Sjúkra-
húss Akraness að
kvöldi 16. desember
síðastliðins. Foreldr-
ar hennar voru Árni
Oddsson, f. á Gröf í
Lundarreykjadal, og
Helga Sigurðardótt-
ir frá Valbjarnar-
völlum, hjón á Refs-
stöðum. Sigríður
ólst upp hjá foreldr-
um sínum á Refsstöðum, var í
Reykholtsskóla fyrsta veturinn
sem hann var starfræktur.
Sambýlismaður Sigríðar um
skeið var Dagbjartur Gíslason
múrarameistari. Sonur þeirra er
Dagbjartur Kort Dagbjartsson,
bóndi á Refsstöðum, f. 16.9.
1942, var kvæntur Jenný Sól-
borgu Franklíns-
dóttur, þau skildu.
Sonur þeirra er Sig-
urður Árni, f. 8.
nóv. 1978.
Eftir að þau Dag-
bjartur slitu sam-
vistir var Sigríður
með foreldrum sín-
um á Refsstöðum til
1945, á Stóru-Býlu í
Innri-Akranes-
hreppi til 1947.
Sigríður átti
heima með foreldr-
um sínum meðan
þau lifðu á Melteig
8 á Akranesi frá 1947 til dauða-
dags. Hún var starfsstúlka í eld-
húsi Sjúkrahúss Akraness frá
stofnun þess 1952 til loka starfs-
ævi sinnar.
Útför Sigríðar var gerð frá
Akraneskirkju 30. desember.
Jarðsett var í Stóra-Ás-kirkju-
garði.
Mitt á aðventu þá kveikt er á að-
ventukertum og birtan berst um
heimsbyggðina, þá endalaus ljósaröð
bíla sem allir verða sem einn á götum
og strætum, þá allir gluggar versl-
ana ljóma í öllum regnbogans litum,
þá endalaus manngrúinn þeysist í
trylltum dansi fram og til baka á
markaðstorgi hégómans; þá skýst
yfir himininn stjarna og samsamast í
ljósadýrð sinni alheimi; öll orka er ei-
líf, hlutverk og áningarstaður
óþekktur. – Ekki grunaði mig að inn-
an við hálfur mánuður yrði á milli
fráfalls þeirra vinkvenna, móður
minnar og Siggu Árna en svo var
Oddný Sigríður Árnadóttir jafnan
nefnd. – Atvik eða örlög höguðu því
svo til að Sigga Árna var meðal
þeirra sem hún fyrst kynntist þá er
hún flutti á Akranes árið 1948. Örlög
spinna sinn vef og þó svo að þær for-
sendur sem í upphafi kunningsskap-
ar væru ekki lengur fyrir hendi þá
breytti það engu um vinfengi sem
hélst svo lengi sem báðar lifðu. Í ein-
hverjum stað voru örlög þeirra ef til
vill ekki ólík en samt voru þær
skemmtilega ólíkar og gaman að
fylgjast með orðræðum þeirra. –
Þær áttu báðar einn hlut sameigin-
legan en hann var sá að vera helst
aldrei þiggjendur heldur fyrst og
fremst gefendur, frá einum degi til
annars; alla tíð. Báðar áttu það sam-
eiginlegt einnig, hvort heldur við jól
eða önnur tækifæri, að finnast það
nánast vandræðalegt að taka við
nokkrum hlut, svo rík var þrá og
höfðingslund þeirra beggja og ein-
beittur vilji til að hafa jákvæð áhrif á
umhverfi og kringumstæður. – Mér
er ekki grunlaust að á fyrstu dögum
Sjúkrahúss Akraness hafi það ekki
einungis notið starfskrafta Siggu
Árna heldur og ekki síður framlaga
af hennar hálfu. – Sigga Árna var
fremur hlédræg, hélt sér til hlés, blés
ekki í herlúðra hvað þá að nokkur
maður sæi hana skipta skapi en hún
kom því samt fram sem hún sjálf
vildi með ljúfmennsku og stundum
nokkurri ýtni og var óhrædd með
öllu að segja hug sinn ef svo bar við
og þá jafnan af rökfestu og þeirri eft-
irfylgni að þeir sem á hlýddu komust
ekki hjá því að endurmeta þá skoðun
sem þeir áður héldu hina einu réttu
og sönnu. – Ég man þá tíð er hún
kom að máli við mig og vildi gera
breytingar á húsum er höfðu lokið
hlutverki sínu og voru á lóðinni við
Meilteig 8 (Hraungerði) og vilji
hennar stóð til að einungis lítil
geymsla yrði eftir af húsum þessum.
Ég man ég sagði henni að ég kynni
ekkert til slíkra verka, hefði aldrei
sagað spýtu rétt um mína ævidaga.
Hún bað mig hitta sig síðar og svo
varð. Ég endurtók allt hið sama og
áður var sagt enda sannleikurinn í
málinu. Hún spurði mig hvort ég
vildi meira kaffi, – og þar með var ég
orðinn nánast löglegur smiður ein-
ungis af því að Sigga Árna hafði
ákveðið svo, – ekkert gat verið frá-
leitara! Við unnum tveir að þessu
verki, Helgi jafnan kenndur við
Skarðsbúð og sá er þessar línur rit-
ar. Þarf ekki mælistokka til að geta
sér til um hver átti heiðurinn af
þeirri geymslunni. – Ég veitti því at-
hygli meðan á þessu verki stóð
hversu mjög Sigga lét sér annt um
blómin sín í bakgarði þessum og af
hvílíkri natni hún umgekkst þessar
liljur vallarins. Nöfn kunni hún öll á
hverri urt sem í garðinum var. – Þá
fokið var í flest skjól hvað varðaði
húsnæði er ég hugðist nema við
Kennaraskóla Íslands þá var það
Sigga Árna sem kom til skjalanna og
útvegaði mér húsnæði hjá föðursyst-
ur sinni, Ingibjörgu Oddsdóttur, en
hún var í senn sérstök, skemmtileg
og einstök. Það sem vakti mér undr-
ODDNÝ SIGRÍÐUR
ÁRNADÓTTIR
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HÓLMFRÍÐUR SNORRADÓTTIR,
(Lillý),
Holtsgötu 1,
Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja þriðju-
daginn 6. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sólbjörg Hilmarsdóttir, Ólafur Sævar Magnússon,
Hilmar Þór Hilmarsson,
Guðjón Ingi Hilmarsson,
Ingi Þór og Aron Smári Ólafssynir.