Réttur - 01.01.1950, Síða 70

Brynjólfur Bjarnason:
INNLEND VlÐSJÁ
Ný afturlialdsstjórn.
Frá því um áramót hafði Sjálfstæðisflokkurinn boðað þjóðinni,
að hann mundi leggja fram á Alþingi tillögur um bjargráð til
þess að leysa efnahagsvandamál hennar til frambúðar. Um inn-
tak þessara tillagna voru þeir þó þögulir eins og gröfin, einkum
var talið áríðandi að þær færu dult þar til almennar kosningar væru
um garð gengnar. Það þótti ekki í samræmi við vestrænar lýð-
ræðishugsjónir, að kjósendur færu að skipta sér af slíkum málum
sem þeim, hvernig bjarga skyldi þjóðinni frá efnahagslegum voða,
og trufla þannig ráðagerðir hinna vísu með atkvæði sínu. Þeim
var nóg að vita, að fenginn hafði verið ,,hagspekingur“ nokkur
frá Amerfku, af íslenzku bergi brotinn, til að leysa vandann.
Menn biðu í ofvæni allt til 25. febr. Þá lagði stjórnin bjargráða-
frumvarp sitt fyrir alþingi. Fylgdi því löng álitsgerð eftir dr.
Benjamín Eiríksson og Ólaf Björnsson prófessor. Aðalefni frum-
varpsins var, að gengi íslenzku krónunnar skyldi lækka um 42,6
%, og verð erlends gjaldeyris þannig hækka um 74,3%.
Framsóknarflokkurinn var eini flokkurinn, sem beinlínis hafði
lýst sig fylgjandi gengislækkun fyrir Alþingiskosningar í sumar.
Samkvæmt þessu hlaut flokkurinn að vera fylgjandi aðalefni
frumvarps þessa. En enn sem fyrr hélt hann þvf fram, að gera
þyrfti allvíðtækar ,,hliðarráðstafanir“.
Samningar höfðu staðið yfir um hríð um samstjórn borgara-
flokkanna tveggja eða þriggja og gengið á ýmsu. Þegar Sjálf-
stæðisflokkurinn lagði fram frumvarp sitt, var það einn þáttur-
inn í þessu taugastríði.