Réttur


Réttur - 02.05.1950, Blaðsíða 55

Réttur - 02.05.1950, Blaðsíða 55
RÉTTUR 135 mál Haas hafði verið upplýst? Hann var hvorki handtek- inn né ákærður, heldur aðeins fluttur í embætti í annarri þýzkri borg. Weimarlýðveldið iþurfti á að halda mönnum af tagi Tenholts. Það var hægt að nota bann sem verk- færi gegn vinstri flokkunum. Á hin hamingjusamlegu málalok kvikmyndarinnar bregður dökkum skugga: Haas, sem fengið hefur upp- reisn sinna mála, finnur ekki til neinnar fölskvalausrar gleði yfir að hafa endurheimt frelsi sitt og mannorð. Hann hefur hugboð um það, sem í vændum er eftir átta ár, þegar þúsundir þjóðbræðra hans eru myrtir án þess út af því rísi nokkur málarekstur. Þess er að geta, að saga Tenholts er hvergi nærri öll, þar sem kvikmyndinni sleppir. Vorið 1933 er Hitler kom- inn til valda. En honum hefur enn ekki tekizt að kúga hina stéttvísu verkamenn í Ruhrhéraðinu til auðsveipni við sig. Yfirmaður hinnar nýstofnuðu leynilögreglu ríkis- ins í Recklinghausen er einn af blóðþyrstustu böðlum Þýzkalands — Gestapoforinginn Tenholt. Árið 1934 lýsir verkamaður einn úr Ruhr, sem tókst að strjúka úr fang- elsi, meðferð þeirri, er hann hafði orðið að sæta af hálfu Tenhotls í maí 1933: Tenholt „undirbjó“ fangelsaða and- fasista með gegndarlausum misþyrmingum, en notaði þá síðan sem agn með því að reka þá eftir götunum í Dort- mund. Nokkrir gestapomenn fylgdu þeim álengdar, til- búnir að grípa hvern þann kunningja hinna sárt leiknu manna, er gæfi sig í grandaleysi á tal við þá. Þann 8. des. 1933 'bar þýzkur flóttamaður vitni í Paris fyrir „Rannsóknarnefndinni til upplýsingar á ógnarstjórn Hitlerþýzkalands." „Sakamálafulltrúinn Tenholt, maður, sem mestu réði um aðferðir og framkomu Gestapo á staðnum, tók á móti okkur með eftirfarandi orðum: „Vitið þér, hvert þér hafið lent?“ „í Recklinghausen að því er ég bezt veit“, svaraði ég. „'Hér hafið þér lent í hendur villimanna,“ sagði Ten-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.