Réttur


Réttur - 01.07.1966, Blaðsíða 34

Réttur - 01.07.1966, Blaðsíða 34
234 RÉTTUR svik að skerast úr leik. Gísli hefur synt knálega gegn fetraumnum, þegar mest hefur á móti blásið og orðið fyrir mörgum vonbrigðum. Enda þótt hann sé óvenjulega skapríkur maður, hefur hann ekki látið það á sig fá. Hvað hefur gefið honum slíkan styrk? Sú stað- reynd, að hann er einn þeirra manna, sem hugsa ekki í árum, heldur eldum. Þessvegna skilur hann allra manna bezt gildi „smámunanna“ fyrir hið stóra. Gísli er allra manna fjölhæfastur, en framar öllu hneigist hugur hans að skáldskap og tónlist. Hann er hámenntaður maður á sviði bókmennta og hljómlistar. Hann er ágætt Ijóðskáld og hefur ort ljóð, sem ég tel að íslenzkum bókmenntum sé mikill skaði að, að ekki hafa komizt á prent sakir hlédrægni hans. Leikrit eftir hann hefur verið flutt í útvarp, en ekki prentað. En fyrst og fremst er hann mikill hugsuður. Honum mundi aldrei detta í hug að stinga niður penna nema vegna þess, að hann hefur boðskap að flytja. List hans þjónar tilgangi og einmitt þessvegna gnæfir hún svo hátt yfir þá lágkúrulegu tízkulist, sem hefur gert tilgangsleysið að kjörorði sínu. í síðasta hefti Tímarits máls og menningar er löng smásaga eftir hann, sem hann nefnir „Kalt stríð“. Eg vil nota tækifærið til þess að vekja athygli manna á þessu listaverki, því fátt af því, sem ritað hefur verið nú um skeið, á brýnna erindi til okkar kynslóðar en þessi saga. í sögu þessari er sagt frá útifundi til að mótmæla inngöngu ís- lands í Velferðarbandalagið. Þegar söguhetjan hóf ræðu sína, fékk hann moldarköggul í andlitið og mælti á þessa leið: „Mér er send mold framan í mig úr óvita hendi,“ sagði hann hóg- lega. „Ég kippi mér ekki upp við það. Ég hverf hvort eð er fljót- lega aftur til þeirrar moldar, sem ég er sprottinn úr. En engan öfunda ég af því að leggjast til hinztu hvíldar í þá mold, sem hann hefur svikið.“ Gísli er mikill ástvinur íslenzkrar moldar. Hann þarf engu að kvíða, á hinzta áfangastað þessa lífs mun hann fá hlýlegar viðtökur, sem góðum syni hæfir. En nú hugsa ég gott til langrar og giftu- drjúgrar vegferðar í samfylgd með honum meðan dagur endist, og enn er sól hátt á lofti. Vonin um margar samstarfs og samveru- stundir með afmælisbarninu er eins og sólskinsblettir á veginum framundan. 24. marz 1966. fírynjólfur Bjarnason.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.