Réttur - 01.10.1931, Síða 43

Rjettur]
SOVJET-KINA
235
avbyltingai'vnnar. Þetta á rót sína að rekja til fram-
leiðsluhátta þeirra og stéttarskiftingar, sem fyrir er í
þessum héruðum og í Kína sem heild. Af þessu leiðir
líka stefna sú, sem ráðstjórnin í sovjethéruðunum
verður að fylgja í framleiðslupólitík sinni.
Hvað einkennir þá framleiðsluhætti þessara héraða?
Landbúnaðurinn er aðalatvinnuvegur sovjethérað-
anna. Að undanteknum námuiðnaðinum í nokkrum
héruðum í Hunan-fylki, sem sumpart er á allháu stigi,
þá er sama sem enginn ný-tízku vélaiðnaður í hinum
núverandi sovjethéruðum. Mikilvægustu iðnaðarhéruð-
in eru í höndum stórveldanna og Nankingstjórnar-
innar.
Landbúnaðurinn í Kina er sjaldnast rekinn sem ný-
tízku stóriðja. Kínversku stórjarðeigendurnir reka
venjulegast ekki kapitalistiskan landbúnað. Þeir skifta
Jandi sínu í fjölda misstórra skika og Jeigja þá bænd-
um. Þróun landbúnaðarins var mjög hægfara vegna
aðalsslcipulagsins og leifa þess. Þessa fjötra hefir bylt-
ingin sprengt. Þrátt fyrir leifar og fjötra aðalsskipu-
lagsins hai'ði þróun líapitalismans þó leitt til þess, að
Idnverskir bændur framleiða nú æ meir fyrir markað
og gegn greiðslu í peningum. Það mun láta nærri, að
lcínverskir bænehir selji að meðaltali 40% afurða sinna
og lcaupi að 40% nauðsynja sinna. Ríku bændurnir,
stórbændur, selja tiltölulega miklu stærri liluta af af-
urðum sínum, en fátækir bændur, sem neyðast til að
selja vinnuafl sitt til þess að greiða liallan af búskap
sínum. Þannig verður vöruframleiðslan aðalþáttur
landbúnaðarins.
í borgum sovjethéraðanna er lítill sem enginn véla-
iðnaður; eins og áður hefir verið minst á. Iðnaðurinn
hefir náð stigi handverksins, lægsta stigi og millistigi
handiðnaðarins, en aðeins sjaldan liástigi hans. Heim-
ilishandverk og heimilishandiðnaður eru líka algeng.
Vö'ruskiftin milli landbúnaðarafurða sveitanna og