Réttur - 01.04.1968, Síða 7

VICTOR PERLO
LÍFSKJÖR
VERKALfÐSINS
í BANDARÍKJUNUM
Lífskjör verkamanna í Bandaríkjunum eru
almennt betri en verkamanna í öðrum lönd-
um. En þessi staðreynd er í áróðri amerísks
auðvalds notuð til þess að blekkja um hin
misjöfnu kjör, þróun þeirra og urn arðránið
á alþýðu manna.
Samkvæmt skýrslu atvinnumálaráðuneytis
Bandaríkjanna er „hóflegt“ lágmark lífsaf-
komu fyrir fjögra manna fjölskyldu 1966
(með einn framfæranda) 9191 dollar. En
hinar raunverulegu árstekjur fjögra manna
launþegafjölskyldu voru 1966 7500 dollarar,
eða 18% undir hinu „hóflega" lifsafkomu-
lágmarki. Aðeins ein grein launþega, sérfræð-
ingar, voru yfir 9191 dollars markinu 1966,
en faglærðir verkamenn voru þá með 8595
dollara meðaltekjur, en þorri verkamanna
með 5884 dollara árstekjur að meðaltali.
Fjórði hver verkamaður vinnur við „verk-
færavélar“ og hefur 7263 dollara árstekjur að
meðaltali.
Afborgunarsamningar um íbúðir, bíla, eld-
húsvélar o. s. frv. hinda þorra bandarískra
verkamanna og stofna heimilum í vandræði,
ef atvinnuleysi eða sjúkdóma ber að höndum.
Og árlega fjölgar nú þeim, sem gengið er að,
af því þeir geta ekki staðið í skilum. Á árinu
1966 misstu 117000 kaupendur slíkar eignir
sínar þessvegna — og hafa ekki fleiri orðið
fyrir sliku á einu ári síðan í heimskreppunni.
77