Réttur - 01.04.1968, Blaðsíða 54

World Marxist Review. Prag.
11. árg. 5. hefti.
Þetta hefti, maí-heftið 1968, er
fyrst og fremst tileinkað minningu
Marx. Palme Dull ritar þar ágæta
grein um „Marxismann og alþjóða-
hyggjuna". L. Leontjew skrifar unt
Marxismann og vöru-peninga sam-
bandið í efnahagskerfi sósíalism-
ans. 0. Reinhold ræðir kreppukenn-
ingar marxismans, einkum í ljósi
efnahagsástandsins í Vestur-Þýzka-
landi og fleiri greinar eru um þessi
efni.
Gus Hall, ritari Kommúnista-
flokks Bandaríkjanna, ritar um
„marxismann og einingu alþjóða-
hreyfingar kommúnista".
Þá komu allmargar greinar um
baráttuna gegn heimsvaldastefnunni,
þ. á m. mjög eftirtektarverð grein
eftir einn forystumann kommúnista
í Venezuela, Francisco Mieres um
„ráðstefnuna í Delhi og „þriðja
heiminn“.“ Er þar að finna góða
skilgreiningu og gagnrýni á þessari
ráðstefnu um verzlun og þróun
(UNCTAD) á vegum Sameinuðu
þjóðanna, en 2000 fulltrúar 130
ríkja sátu hana.
Þá koma frásagnir frá starfi
kommúnistaflokkanna í ýmsum
löndum, m. a. frá 12. flokksþingi
norska kommúnistaflokksins, — og
síðan fréttir frá ofsóknum þeim,
sem kommúnistar og aðrir lýðræðis-
og þjóðfrelsissinnar sæta í Guate-
mala, Israel og Túnis.
Social Register. 1968.
Þetta ársrit vinstri sósíalista und
ir ritstjórn ensku vinstri sósíalist
anna Ralph Miliband og John Sa
ville flytur að þessu sinni mjög eft
irtektarverðar greinar. Má þar sér
staklega tilnefna:
K. S. Karol, sá, er reit bókina
„Kína, heimur kommúnismans“, er
Pax-útgáfan gaf út, skrifar grein, er
hann nefnir „Tvö ár menningarbylt-
ingarinnar". Gerir hann þar tilraun
til þess að skilgreina þetta fyrir-
brigði og rekja sögulega atburði
þess.
André Gorz, sem lesendum Réttar
er áður kunnur, ritar ýtarlega grein
um „Endurbætur og byltingu“. Er
það kafli úr bók hans „Le social-
isme dijjicile“.
John Merrington, sem m. a. hefur
dvalið eitt ár við hina kunnu Gram-
scí-stofnun í Róm, ritar mjög góða
grein og skýrandi um „Fræðikenn-
ingu og framkvæmd í ntarxisma
Gramscis". Er mikil þörf fyrir ís-
lenzka sósíalista að kynnast kenn-
ingum hins mikla ítalska kommún-
istaleiðtoga, er lézt í fangelsum
Mussolinis, sem bezt, því þær eiga
mikið erindi til allra, er áhuga hafa
á sigri sósíalismans í Vestur-Evrópu.
En einmitt um forsendurnar fyrir
þeim sigri fjalla kenningar Gramscis
og hugleiðingar þessarar greinar.
V. B. Kiernan ritar ýmsar hug-
myndaríkar en sundurlausar „hug-
leiðingar um marxismann 1968, frjó-
ar og skemmtilegar aflestrar.
Fleiri eftirtektarverðar greinar
eru í árbók þessari.
Neil Richard Corroboree.
Elanbökene. - Utgáfufyrirtækið
Ny Dag. - Osló 1966
Þetta er bók, sem á erindi til allra,
sem láta sig varða réttindi þeirra,
scm minnimáttar eru.
Fornleijafræðingurinn Neil Rich-
ard lýsir í þessari bók (140 síSur)
líji jrumbyggjanna í Ástralíu og
þeirri kúgun, er þeir sæta. Danski
gagnrýnandinn Per Guðmundsen
ritar inngangsorð.
Við þekkjum úr mannkynssögunni
hvernig hvíti kynstofninn meðhöndl-
aði frumbyggja Ameríku, hina
hraustu, frjálsu Indíána, sem áttu
svo merkilega og að ýmsu leyti
fagra menningu, en slóðu Evrópu-
mönnum langt að baki í listinni að
myrða.
Samskonar saga er að gerast enn
í Ástralíu. Það er smásaman verið
að fremja þjóðarmorð þar, útrýma
þeirri merkilegu steinaldarþjóð, er
þar bjó fyrir, misþyrma henni á
ýmsan máta, loka hana inni í eins-
konar fangabúðum („reservöt"),
halda einstaklingum hennar niðri,
þótt þeir sýni undraverða hæfileika
þrátt fyrir aðbúnaðinn o. s. frv.
Meðal frumbyggja Ástralíu liafa
verið menn, sem skarað hafa frarn
úr sem skáld, málarar o. fl., en hvítu
mennirnir hafa reynt að halda þeim
niðri. Þegar mesti listmálari Ástralíu
Albert Namatjira, sem tilheyrði
kynstofni frumbyggjanna, dó 8.
ágúst 1954, lét „velferðarstjórnar-
deildin" taka lík hans á sjúkrahús-
inu og grafa í kyrrþey, án þess að
iáta konu hans vita né leyfa henni
að leggja blóm á gröf hans og enn
heldur ríkisstjórnin því leyndu hvar
hann er grafinn.
Presturinn, Dough Nicholls, sjálf-
ur tilheyrandi frumbyggjunum, hef-
ur skipulagt baráttu fyrir ættbræðr-
um sínum, m. a. látið gera kvik-
mynd af einni af eyðingarfangabúð-
unum, Warburton Ranges-búðunum.
En ennþá hindra yfirvöldin r
Ástralíu að sú mynd sé sýnd. —•
Frumbyggjarnir voru 1788 um
335000. Nú munu vera 45 þúsund
lifandi. Þjóðarmorðið gengur hægt
og örugglega.
Menn ættu að kynna sér þessa
bók um „Aparlheid" Ástralíu, og
það því fremur sem hér er um að
ræða minnihluta, sem einungis get-
ur treyst á samúð annarra. — ls'
lendingar, sex alda nýlenduþjóð,
þurfa að fara að láta öll þessi mál
meira til sín taka en hingað til.
124